Biblioteka Główna

Biblioteka Główna
Rok założenia	1921
Logo
Przekształcony na:

Biblioteka Główna Akademii Górniczo-Hutniczej jest największą biblioteką techniczną w Krakowie i jedną z największych w Polsce. Jej dzieje związane są z historią i etapami rozwoju Uczelni. Uroczystej inauguracji ówczesnej Akademii Górniczej dokonał Naczelnik Państwa Marszałek Józef Piłsudski 20 października 1919 roku. Jako pierwszy powstał Wydział Górniczy. Po dwóch latach działalności (1921) powołano drugi wydział - Hutniczy. Do 1939 roku Akademia Górnicza wykształciła około 800 inżynierów górników i hutników.

Biblioteka powstała w roku akademickim 1921/22 powołana przez Senacką Komisję Biblioteczną. Początkowo mieściła się w budynku przy ul. Loretańskiej 18, następnie ul. Smoleńsk 7. W 1929 roku zbiory zostały przeniesione do pomieszczenia w nowo powstałym gmachu Akademii Górniczej przy al. Mickiewicza 30.

Księgozbiór zapoczątkowały dary od wielu osób prywatnych, głównie profesorów Akademii, instytucji w kraju i za granicą; m.in. Maria Skłodowska-Curie, działając w ramach Komitetu Współpracy Intelektualnej Ligii Narodów, zorganizowała wymianę czasopism francuskich w zamian za publikacje naukowe pracowników Uczelni. Tą drogą księgozbiór wzbogacił się o czasopismo Revue de Métallurgie - prenumerowane do dnia dzisiejszego.

W 1938 roku księgozbiór Biblioteki liczył ponad 17 tysięcy tomów, w tym 5 tysięcy woluminów czasopism.

W czasie II wojny światowej zbiory zostały zdeponowane w Bibliotece Jagiellońskiej. Pomimo zakazu władz Generalnego Gubernatorstwa były konspiracyjnie wypożyczane studentom i pracownikom Akademii Górniczej, bowiem Uczelnia nie zawiesiła swojej działalności. Pracownicy prowadzili tajne nauczanie, w wyniku którego przeprowadzono 278 egzaminów kursowych, 16 przewodów dyplomowych i zrealizowano 1 pracę doktorską, której obrona odbyła się po zakończeniu działań wojennych.

Po wojnie księgozbiór Biblioteki powrócił do odrestaurowanego po zniszczeniach wojennych głównego gmachu Uczelni (w wyniku zawieruchy wojennej pomniejszył się on około 25%).

W 1949 roku nastąpiła zmiana nazwy Uczelni na Akademia Górniczo-Hutnicza. W tymże roku kierownikiem, a następnie dyrektorem Biblioteki został Władysław Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1972 roku. Dzięki jego staraniom został zbudowany wolno stojący budynek biblioteczny, którego uroczyste otwarcie nastąpiło 3 maja 1966 roku. W 1987 roku budynek otrzymał imię Władysława Piaseckiego.

Po przeprowadzeniu się do nowych pomieszczeń rozpoczął się dynamiczny rozwój Biblioteki. W wyniku uruchamiania na AGH nowych kierunków kształcenia powiększał się księgozbiór i poszerzała jego tematyka.

Lata 90. wiążą się z rozwojem komputeryzacji. Zastosowano ją do wszystkich nieomal procesów bibliotecznych od rejestracji nabytków poczynając, poprzez katalogowanie, informację o zbiorach, elektroniczną rejestrację wypożyczeń i zwrotów, na organizacji dostępu do światowych zasobów elektronicznych kończąc.

Pracownicy Biblioteki biorą aktywny udział w wielu przedsięwzięciach lokalnych (głównie w ramach Krakowskiego Zespołu Bibliotecznego) i ogólnopolskich (m.in. inicjowanych przez Radę Wykonawczą Konferencji Dyrektorów Bibliotek Akademickich Szkół Polskich), uczestniczą w tworzeniu narodowego katalogu centralnego NUKAT, opracowaniu standardów funkcjonowania bibliotek naukowych w Polsce, pracach związanych z digitalizacją zbiorów itd.

Poza Biblioteką Główną w Akademii Górniczo-Hutniczej działa 15 bibliotek wydziałowych, 9 katedralnych i 3 biblioteki jednostek pozawydziałowych, a także 1 biblioteka pracownicza.

Dyrektorzy

	Funkcja	Rok od	Rok do
Oskar Nowotny	Kierownik	1925	1939
Władysław Łoskiewicz	Kierownik	1945	1947
Stanisław Jaskólski	Kierownik	1947	1949
Władysław Piasecki	Kierownik	1949	1954
Władysław Piasecki	Dyrektor	1954	1972
Marian Ludwik Górkiewicz	Dyrektor	1972	1980
Andrzej Michał Szewczyk	Dyrektor	1981	1982
Maria Świerczyńska-Boissé	Dyrektor	1982	1996
Anna Kegel	Dyrektor	1996	1998
Ewa Dobrzyńska-Lankosz	Dyrektor	1998	2018
Jerzy Krawczyk	Dyrektor	2018	2021