Zygmunt Kowalczyk

Zygmunt Kowalczyk
Nazwisko	Kowalczyk
Imię / imiona	Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Tytuły honorowe AGH	Zasłużony dla AGH
Data urodzenia	29 maja 1908
Miejsce urodzenia	Poręba k/Zawiercia
Data śmierci	17 kwietnia 1985
Miejsce śmierci	Leoben
Dyscyplina/specjalności	geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Pełnione funkcje	Rektor AGH (1951–1956)
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1984
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za wybitne zasługi w dziedzinie geodezji górniczej i geodezji dynamicznej oraz rozwój wyższego szkolnictwa technicznego
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Geologiczno-Mierniczy 1947 1948 Dziekan Wydział Geologiczno-Mierniczy 1948 1951 Rektor AGH 1950 1956 Prorektor AGH 1964 1966

Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)

Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż

Nota biograficzna

Urodził się 29 maja 1908 roku w Porębie k. Zawiercia, zmarł 17 kwietnia 1985 roku w Leoben (Austria). Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1936 roku ukończył Wydział Górniczy w AG. Jeszcze przed ukończeniem studiów przez 3 lata (1933–1935) asystent Zakładu Geodezji i Górnictwa Mierniczego na Wydziale Górniczym. W latach 1936-1939 pracował w kopalni węgla kamiennego "Kazimierz Juliusz" w okolicach Sosnowca. W 1937 roku złożył egzamin państwowy na mierniczego górniczego. W 1939 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, wieńczące studia geodezyjne na Politechnice Warszawskiej. W latach 1936-1939 pracował w Państwowej Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej. Od 1 lutego 1940 roku do 1 maja 1941 roku pracował w kopalni "Kazimierz Juliusz".

Od września 1941 roku pracował w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, utworzonej przez Rektora AG.

Po wojnie powrócił do pracy w AG. W 1945 roku uzyskał doktorat w AG. W 1946 roku uzyskał habilitację na Politechnice Warszawskiej. W 1948 roku profesor nadzwyczajny, 1956 roku profesor zwyczajny. Początkowo adiunkt i docent (1946–47) Katedry Geodezji i Miernictwa Górniczego, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–48) i kierownik Katedry Geodezji, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–51), prorektor w latach 1964–66, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–71), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–72). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–77) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976).

Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.

Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Order Sztandaru Pracy I i II kl., Nagroda PAN II st., Zasłużony dla AGH

Bibliografia

• Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
• BIP 1994 nr 5. s. 18
• Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309