Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
Nazwisko	Ostoja-Sędzimir
Imię / imiona	Jerzy Antoni
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	1924
Miejsce urodzenia	Kartuzy
Data śmierci	8 marca 2018
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984)
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 13:11, 28 lut 2023

Prof. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (1924–2018)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych

Nota biograficzna

Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Jako student jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 roku tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent młodszy wolontariusz przy Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Hutniczego AG. W 1948 roku pracował już jako asystent młodszy.

W 1950 roku ukończył studia w AGH, a w 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego.

W 1957 roku uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Wpływ pH na kinetykę i mechanizm anodowego rozpuszczania żelaza" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1954-1957 p.o. kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, w latach 1957-1995 kierownik Zakładu Chemii Fizycznej, w latach 1956–1960, 1964–1968 prodziekan Wydziału Metalurgicznego.

W latach 1981-1984 dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych.

Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960.

Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kadencje — lata osiemdziesiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–). W latach 1981–1992 członek „Solidarności”.

Promotor wielu prac doktorskich.

Autor i współautor licznych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji oraz autor patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa, otrzymał wiele nagród Ministra Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.

Źródła do biogramu

Książki

Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 79-80, [foto]
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 60-61
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1948/49]. Kraków 1948, s. 43-45
[Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 91
[Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 73
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 262
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 386–387, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2018, nr 60 (13 III 2018), s. A10 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 59 (12 III 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 60 (13 III 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
Gumowska W.: Prof. dr hab. inż. Jerzy Ostoja Sędzimir (1924-2018). Rudy i Metale Nieżelazne Recykling 2018, nr 7, s.3-4, [foto]
Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 21, s. 12–13
Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 113, s. 14

Inne

Zmarł prof. Jerzy Ostoja-Sędzimir.[online] [przeglądany 21.02.2019]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/en/staff-members/odeszli/info/article/zmarl-prof-jerzy-ostoja-sedzimir/

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Ostoja-Sędzimir
 |given-name=Jerzy Antoni
-|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab.
+|honorific-prefix=Prof. dr hab.
 |image=Jerzy_Ostoja-Sedzimir.jpg
 |birth_date=1924
@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 |name=Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
 |image_size=10208
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Metali Nieżelaznych
 |Rok_od=1981
 |Rok_do=1984
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Metalurgiczny
 |Rok_od=1956
 |Rok_do=1960
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Metalurgiczny
@@ Linia 29: / Linia 32: @@
 |Rok_do=1968
 }}
-Prof. zw. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' (1924–2018)
+Prof. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' (1924–2018)
 Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
@@ Linia 43: / Linia 46: @@
 Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[ Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].
-W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego.
+W 1957 roku uzyskał stopień doktora.
+W 1961 roku na podstawie rozprawy "Wpływ pH na kinetykę i mechanizm anodowego rozpuszczania żelaza" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 roku otrzymał tytuł profesora.
 W latach 1954-1957 p.o. kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, w latach 1957-1995 kierownik Zakładu Chemii Fizycznej, w latach 1956–1960, 1964–1968 prodziekan Wydziału Metalurgicznego.