Zygmunt Kowalczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 118: | Linia 118: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89 | * Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89 | ||
* | * Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309 | * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309 | ||
Wersja z 10:04, 9 maj 2016
| Zygmunt Kowalczyk | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kowalczyk | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||||||
| Tytuły honorowe AGH | Zasłużony dla AGH | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 29 maja 1908 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Poręba k/Zawiercia | ||||||||||||||||||||
| Data śmierci | 17 kwietnia 1985 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Leoben | ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż | ||||||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor AGH (1951–1956) | ||||||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej | ||||||||||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1984 | ||||||||||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne zasługi w dziedzinie geodezji górniczej i geodezji dynamicznej oraz rozwój wyższego szkolnictwa technicznego | ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Medal X-lecia PRL | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)
Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Nota biograficzna
Urodził się 29 maja 1908 roku w Porębie k. Zawiercia, zmarł 17 kwietnia 1985 roku w Leoben (Austria). Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1936 roku ukończył Wydział Górniczy w AG. Jeszcze przed ukończeniem studiów przez 3 lata (1933–1935) asystent Zakładu Geodezji i Górnictwa Mierniczego na Wydziale Górniczym. W latach 1936-1939 pracował w kopalni węgla kamiennego "Kazimierz Juliusz" w okolicach Sosnowca, w tym samym czasie uczył w Państwowej Szkole Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica w Dąbrowie Górniczej. W 1937 roku złożył egzamin państwowy na mierniczego górniczego. W 1939 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, wieńczące studia geodezyjne na Politechnice Warszawskiej. W latach 1936-1939 pracował w Państwowej Szkole Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Dąbrowie Górniczej. Od 1 lutego 1940 roku do 1 maja 1941 roku pracował w kopalni "Kazimierz Juliusz".
Od września 1941 roku pracował w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, utworzonej przez Rektora AG.
Po wojnie powrócił do pracy w AG. W 1945 roku uzyskał doktorat w AG. W 1946 roku uzyskał habilitację na Politechnice Warszawskiej. W 1948 roku profesor nadzwyczajny, od 1956 roku profesor zwyczajny.
Początkowo adiunkt i docent (1946–1947) Katedry Geodezji i Miernictwa Górniczego Wydziału Górniczego. W 1946 roku został współorganizatorem Wydziału Geologiczno-Mierniczego AG. W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. W roku akademickim 1947/1948 pełnił obowiązki prodziekana, a latach 1948–1951 dziekan Wydziału. W latach 1951-1956 był rektorem AGH, w latach 1964–1966 prorektorem.
Jako rektor zawarł w 1954 roku pierwszą wieloletnią umowę o o współpracy między AGH a ministerstwami: górnictwa i przemysłu ciężkiego, będącą fundamentem intensywnego rozwoju Akademii.
Od 1965 roku wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie i w Uniw. w Nowym Brunswicku (1976).
W 1972 roku przeniósł się na Wydział Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.
30 września 1977 roku przeszedł na emeryturę.
Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej.
Członek PAN w Krakowie, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.
21 maja 1984 roku otrzymał tytuł doktor honoris causa AGH.
Otrzymał tytuł Zasłużony dla AGH i Jego nazwisko znajduje się na tablicy "Zasłużeni dla AGH" umieszczonej na parterze Gmachu Głównego AGH - A-0.
Uchwałą Senatu AGH z 27 czerwca 1985 roku pawilonowi C-4 nadano imię prof. Zygmunta Kowalczyka. 16 listopada 1985 roku wmurowano tablicę pamiątkową.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Medal X-lecia PRL, Medal 1000-lecia Państwa Polskiego, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Order Sztandaru Pracy I i II kl., Nagroda PAN II st., Zasłużony dla AGH. Za działalność na rzecz młodzieży Zrzeszenie Studentów Polskich przyznało Mu Odznakę Honorową.
Bibliografia
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309