Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Ostoja-Sędzimir
|family-name=Ostoja-Sędzimir
|given-name=Jerzy Antoni
|given-name=Jerzy Antoni
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab.
|honorific-prefix=Prof. dr hab.
|image=Jerzy_Ostoja-Sedzimir.jpg
|image=Jerzy_Ostoja-Sedzimir.jpg
|birth_date=1924
|birth_date=1924
Linia 10: Linia 10:
|function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984)
|function=Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984)
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|faculty=Wydział Metali Nieżelaznych
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
|name=Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
|image_size=10208
|image_size=10208
Linia 29: Linia 29:
|Rok_do=1968
|Rok_do=1968
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' (1924–2018)  
Prof. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' (1924–2018)  


Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
Linia 37: Linia 37:
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Jako student Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 roku tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent młodszy wolontariusz przy Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG. W 1948 roku pracował już jako asystent młodszy.
Jako student jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 roku tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent młodszy wolontariusz przy Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG. W 1948 roku pracował już jako asystent młodszy.


W 1950 roku ukończył studia w AGH, a w 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 1950 roku ukończył studia w AGH, a w 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Linia 43: Linia 43:
Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[ Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].
Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[ Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].


W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego.
W 1957 roku uzyskał stopień doktora.
 
W 1961 roku na podstawie rozprawy "Wpływ pH na kinetykę i mechanizm anodowego rozpuszczania żelaza" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 roku otrzymał tytuł profesora.


W latach 1954-1957 p.o. kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, w latach 1957-1995 kierownik Zakładu Chemii Fizycznej, w latach 1956–1960, 1964–1968 prodziekan Wydziału Metalurgicznego.
W latach 1954-1957 p.o. kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, w latach 1957-1995 kierownik Zakładu Chemii Fizycznej, w latach 1956–1960, 1964–1968 prodziekan Wydziału Metalurgicznego.
Linia 58: Linia 62:


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa.
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa, otrzymał wiele nagród Ministra Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 65: Linia 68:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 79-80, [foto]
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 60-61
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 60-61
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1948/49]. Kraków 1948, s. 43-45
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1948/49]. Kraków 1948, s. 43-45
Linia 73: Linia 77:


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 60 (13 III 2018), s. A10 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 60 (13 III 2018), s. A10 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2018, nr 59 (12 III 2018), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 5 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2018, nr 60 (13 III 2018), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 5 [nekr.]
* Gumowska W.: Prof. dr hab. inż. Jerzy Ostoja Sędzimir (1924-2018). ''Rudy i Metale Nieżelazne Recykling'' 2018, nr 7, s.3-4, [foto]
* Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 21, s. 12–13
* Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 21, s. 12–13
* Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2003, nr 113, s. 14
* Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2003, nr 113, s. 14
Linia 80: Linia 88:


* Zmarł prof. Jerzy Ostoja-Sędzimir.[online] [przeglądany 21.02.2019]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/en/staff-members/odeszli/info/article/zmarl-prof-jerzy-ostoja-sedzimir/
* Zmarł prof. Jerzy Ostoja-Sędzimir.[online] [przeglądany 21.02.2019]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/en/staff-members/odeszli/info/article/zmarl-prof-jerzy-ostoja-sedzimir/


{{DEFAULTSORT: Ostoja-Sędzimir, Jerzy Antoni}}
{{DEFAULTSORT: Ostoja-Sędzimir, Jerzy Antoni}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:13, 28 lut 2023

Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
Jerzy Ostoja-Sedzimir.jpg
Nazwisko Ostoja-Sędzimir
Imię / imiona Jerzy Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 1924
Miejsce urodzenia Kartuzy
Data śmierci 8 marca 2018
Dyscyplina/specjalności metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19561960
ProdziekanWydział Metalurgiczny19641968
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19811984

Prof. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (1924–2018)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych

Nota biograficzna

Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Jako student jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 roku tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent młodszy wolontariusz przy Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Hutniczego AG. W 1948 roku pracował już jako asystent młodszy.

W 1950 roku ukończył studia w AGH, a w 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego.

W 1957 roku uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Wpływ pH na kinetykę i mechanizm anodowego rozpuszczania żelaza" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1969 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1978 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1954-1957 p.o. kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, w latach 1957-1995 kierownik Zakładu Chemii Fizycznej, w latach 1956–1960, 1964–1968 prodziekan Wydziału Metalurgicznego.

W latach 1981-1984 dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych.

Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960.

Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kadencje — lata osiemdziesiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–). W latach 1981–1992 członek „Solidarności”.

Promotor wielu prac doktorskich.

Autor i współautor licznych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji oraz autor patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa, otrzymał wiele nagród Ministra Edukacji Narodowej oraz Rektora AGH.

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 79-80, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 60-61
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1948/49]. Kraków 1948, s. 43-45
  • [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 91
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 73
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 262
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 386–387, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2018, nr 60 (13 III 2018), s. A10 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2018, nr 59 (12 III 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2018, nr 60 (13 III 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
  • Gumowska W.: Prof. dr hab. inż. Jerzy Ostoja Sędzimir (1924-2018). Rudy i Metale Nieżelazne Recykling 2018, nr 7, s.3-4, [foto]
  • Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 21, s. 12–13
  • Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 113, s. 14

Inne