Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 52: | Linia 52: | ||
profesora zwyczajnego Wydziału Metali Nieżelaznych. | profesora zwyczajnego Wydziału Metali Nieżelaznych. | ||
do końca życia. Pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych (w latach 1962–1995) o | |||
Honorowy członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, członek Rady Seniorów AGH, przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTChem (1975–1977), członek Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach oraz konsultant naukowy w szeregu instytutach badawczych przemysłu metali nieżelaznych. Redaktor w czasopismach „Hydrometallurgy” i „Rudy i Metale Nieżelazne”. Promotor szeregu prac doktorskich i autor wielu oryginalnych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji. | Honorowy członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, członek Rady Seniorów AGH, przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTChem (1975–1977), członek Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach oraz konsultant naukowy w szeregu instytutach badawczych przemysłu metali nieżelaznych. Redaktor w czasopismach „Hydrometallurgy” i „Rudy i Metale Nieżelazne”. Promotor szeregu prac doktorskich i autor wielu oryginalnych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji. | ||
////////////////// | ////////////////// | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002) | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa. | ||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
Wersja z 15:00, 20 lut 2019
Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Ostoja-Sędzimir | ||||||||||||||||
Imię / imiona | Jerzy | ||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||||||||||
Data urodzenia | 1924 | ||||||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kartuzy
| ||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych | ||||||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981–1984) | ||||||||||||||||
Wydział | Wydział Metali Nieżelaznych
| ||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||||||
|
Prof. zw. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (1924–2018)
biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, chemia fizyczna, elektrochemia, korozja, hydrometalurgia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych
Nota biograficzna
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Zmarł 8 marca 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Jako student Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 roku tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent młodszy wolontariusz przy Zakładzie Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Hutniczego AG. W 1948 roku pracował już jako asystent młodszy.
W 1950 roku ukończył studia w AGH, a w 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od 1952 roku pracował jako adiunkt w Zakładzie Chemii Fizycznej Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego.
W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego.
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968,
W latach 1981-1984 dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych.
Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960.
Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiate), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kandencje — lata osiemdzisiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–).
Badania: wytrącanie metali metalami; kinetyka i mechanizm korozji Fe, Zn, Cu; roztwory amoniakalne w hydrometalurgii miedzi; elektrochemiczna rafinacja miedzi, rafinacja srebra; kinetyka reakcji Fe z ciekłym cynkiem, fizykochemiczne metody badawcze.
Działalność pozanaukowa: członek „Solidarności” 1981–1992
Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich. ////////////////////////
profesora zwyczajnego Wydziału Metali Nieżelaznych.
do końca życia. Pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych (w latach 1962–1995) o
Honorowy członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, członek Rady Seniorów AGH, przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTChem (1975–1977), członek Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach oraz konsultant naukowy w szeregu instytutach badawczych przemysłu metali nieżelaznych. Redaktor w czasopismach „Hydrometallurgy” i „Rudy i Metale Nieżelazne”. Promotor szeregu prac doktorskich i autor wielu oryginalnych prac opublikowanych w renomowanych czasopismach z dziedziny elektrochemii, hydrometalurgii i korozji.
//////////////////
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002), Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa.
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Sędzimir J.: Pięćdziesiąt lat w szkole wyższej. W miarę poważnie o poważnych sprawach. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 21, s. 12–13
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 60-61
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1948/49]. Kraków 1948, s. 43-45
- [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 91
- [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 73
- Wybrane z prasy. Gazeta Wyborcza 13.12.2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 113, s. 14
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr.
Artykuły
Inne
stan na dzień 20.02.2019