Zygmunt Kowalczyk

Z Historia AGH
Wersja z dnia 13:32, 8 lip 2014 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „{{Infobox dhc” na „{{Infobox scientist”)
Zygmunt Kowalczyk
Zygmunt Kowalczyk.jpg
Nazwisko Kowalczyk
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1908
Data śmierci 1985
Dyscyplina/specjalności geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Pełnione funkcje Rektor w latach 1951–56, Zasłużony dla AGH
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1984
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi w dziedzinie geodezji górniczej i geodezji dynamicznej oraz rozwój wyższego szkolnictwa technicznego
Odznaczenia i nagrody Krzyż kawalerski OOP, nagrody państwowe i resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19471948
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19481951
RektorAGH19501956
ProrektorAGH19641966

Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)

Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż

Urodził się w Porębie k. Zawiercia, zmarł w Leoben (Austria). Studia górnicze i geodezyjne w AGH.

Początkowo asystent Katedry Geodezji i Miernictwa Podziemnego (1933–35), adiunkt i docent (1946–47) Katedry Geodezji Górniczej, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–48) i kierownik Katedry Geodezji Górniczej, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–51), prorektor w latach 1964–66, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–71), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–72). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–77) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976).

Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.

Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984).

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
  • BIP 1994 nr 5. s. 18
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309