Kazimierz Franciszek Jeleń
| Kazimierz Franciszek Jeleń | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Jeleń | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Kazimierz Franciszek | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||||||||||||||
| Tytuły honorowe AGH | Profesor Honorowy AGH | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 2 stycznia 1940 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Jordanów
| ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | fizyka, fizyka jądrowa, energetyka jądrowa, odnawialne źródła energii, detektory, chromatografia gazowa | ||||||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor ds. Nauki (2005-2008) | ||||||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
| ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. dr hab. Kazimierz Franciszek Jeleń (1940–) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka jądrowa, energetyka jądrowa, odnawialne źródła energii, detektory, chromatografia gazowa
Nota biograficzna
Urodził się 2 stycznia 1940 roku w Jordanowie.
W 1958 roku podjął studia na kierunku fizyka na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia ukończył w 1963 roku, uzyskując stopień magistra fizyki na podstawie pracy dyplomowej wykonanej w Instytucie Techniki Jądrowej AGH.
Od 1963 roku zatrudniony jako asystent w Instytucie Techniki Jądrowej AGH.
W AGH przepracował ponad pięćdziesiąt lat (aż do emerytury w 2013 roku). W tym czasie przeszedł wszystkie etapy zatrudnienia pracownika naukowo-dydaktycznego – od asystenta do profesora zwyczajnego, podejmując pracę dydaktyczną, naukową i organizacyjną.
W latach 1963-1964 był asystentem, następnie w latach 1965-1971 starszym asystentem, adiunktem w latach 1972–1982, a w okresie 1983-1993 docentem.
W latach 1984-1986 był kierownikiem Samodzielnej Pracowni Dydaktyki Fizyki Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, następnie w latach 1987–1993 kierownikiem Pracowni Detektorów, a latach 1993–1999 kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów.
W 1971 roku został doktorem nauk fizycznych, w 1982 roku doktorem habilitowanym. Profesorem nadzwyczajnym został w 1995 roku, a profesorem zwyczajnym w 1998 roku.
W latach 1985–1988 był wicedyrektorem Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. W latach 1990–1993 prodziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej. W roku 1999 został wybrany na stanowisko dziekana Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (obecnie Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej). Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje (do 2005 r.), a następnie w latach 2005–2008 był Prorektorem AGH ds. Nauki. Był kierownikiem Centrum Problemów Energetycznych AGH, które zostało powołane w 2005 roku.
W latach 1971–1972 przebywał na stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Hanowerze (w Niedersächsisches Landesamt für Bodenforschung), Kolonii, Heidelbergu, Monachium, a w latach 1983–1985 na kontrakcie w Instytucie Geologii w Hanowerze.
Duże znaczenie w jego karierze naukowej stanowiły wyjazdy zagraniczne. W roku 1971 uzyskał roczne stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, co zaowocowało wyjazdem do Republiki Federalnej Niemiec, do Niedersächsisches Landesamt für Bodenforschung w Hanowerze. Tam miał możliwość zapoznania się z praktycznymi aspektami spektrometrii masowej w zastosowaniu do badań geologicznych oraz z metodami datowania izotopowego, głównie z wykorzystaniem radiowęgla i trytu (ta tematyka była również rozwijana w AGH). W tym samym instytucie był zatrudniony w latach 1983-1985. Zadaniem Profesora było zbudowanie kompletnego półautomatycznego układu do pomiaru aktywności 14C w próbkach o małej zawartości węgla. Układ ten przez wiele lat pracował w Hanowerze, poszerzając zakres mierzonych materiałów. Bardzo ważnym momentem w pracy Profesora było włączenie jego zespołu do prac w Deutsches Elektronen-Synchrotron (DESY) w Hamburgu przy akceleratorze HERA. Zespół podjął się zaprojektowania, zbudowania i zapewnienia przez ponad dziesięć lat eksploatacji jednego z elementów detektora ZEUS. Dzięki doświadczeniu zdobytemu w DESY zespół otrzymał zaproszenie do współpracy w następnym wielkim eksperymencie – w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN przy akceleratorze LHC.
Autor i współautor ponad 180 publikacji. Autor kilku patentów. Promotor prac doktorskich.
10 kwietnia 2019 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej otrzymał godność Profesora Honorowego AGH.
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Senatu AGH.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda im. prof. W. Taklińskiego, Nagroda Ministra (II stopnia, dwukrotnie).
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 201
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004, portr. s. [4] tabl.
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 189
Artykuły
- Rektor na kadencję 2005-2008 wybrany. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 139, s. 3
- Władze dziekańskie na kadencję 2002-2005. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 106/107, s. 16, III okładki, [foto]
Inne
- Uroczystość wręczenia godności Profesora Honorowego AGH prof. Danucie Kisielewskiej oraz prof. Kazimierzowi Jeleniowi [online] [przeglądany 10.04.2019]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/wydarzenia/info/article/uroczystosc-wreczenia-godnosci-profesora-honorowego-agh-prof-danucie-kisielewskiej-oraz-prof-kazim/
stan na dzień 10.04.2019