Andrzej Witold Staronka

Andrzej Witold Staronka
Nazwisko	Staronka
Imię / imiona	Andrzej Witold
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	21 marca 1916
Miejsce urodzenia	Tarnów
Data śmierci	15 sierpnia 2000
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)

Dyscyplina/specjalności: chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali

Nota biograficzna

Urodził się 21 marca 1916 roku w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 roku) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 roku). Pracę doktorską obronił w 1962 roku, habilitował się w 1969 roku, tytuł profesora otrzymał w 1978 roku

Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 roku. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na Wydziale Hutniczym, starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej Wydziału Górniczego. W latach 1952-1953 był pracownikiem Wydziału Odlewnictwa. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza Wydziału Metalurgicznego (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na Wydziale Metalurgicznym (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.

Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.

Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.

Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.

Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopismach "Dziś i jutro", "Życie Szkoły Wyższej".

Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Bibliografia

Książki

Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto]

Artykuły

Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 15