Stanisław Gołąb
| Stanisław Gołąb | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Gołąb | ||||||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||
| Data urodzenia | 26 lipca 1902 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Travnik (Bośnia) | ||||||||||||
| Data śmierci | 30 kwietnia 1980 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | matematyka (geometria różniczkowa) | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Górniczego AG (1948–50) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej | ||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1969 | ||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju matematyki, a w szczególności teorii obiektów geometrycznych i geometrii różniczkowej | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr Stanisław Gołąb (1902–1980)
Specjalność: matematyka (geometria różniczkowa)
Życiorys
Urodził się 26 lipca 1902 r. w miejscowości Travnik (Bośnia). Zmarł 30 kwietnia 1980 r. w Krakowie.
Ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego, studia uzupełniające odbył w Holandii, Rzymie, Oxfordzie i Pradze.
Pracę zawodową rozpoczął w 1922 r. w Akademii Górniczej, gdzie pracował do 1955 r. W latach 1922–24 zastępca asystenta w Katedrze Matematyki na Wydziale Górniczym AG, następnie młodszy asystent i starszy asystent (1924–34), adiunkt w latach 1934–39, prof. tytularny (1939). Aresztowany wraz z profesorami AG i UJ w listopadzie 1939 r. przebywał w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen i Dachau. W 1940 r. powrócił do Krakowa . Od 1943 r. brał udział w tajnym nauczaniu w AG i UJ. W 1955 r. został służbowo przeniesiony na Uniwersytet Jagielloński, gdzie był kierownikiem Katedry Geometrii. na UJ pracował do 1972 r.
Po wojnie zastępca profesora (1945–46), prof. nadzw. (1946–48), prof. zwycz. (1948–55), kierownik Katedry Matematyki I Wydziału Geodezji Górniczej (z przerwami od 1945 do 1962 r.).
Pracownik naukowy Państwowego Instytutu Matematyki w Warszawie, pracownik Katedry Geometrii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W latach 1955–62 prof. Katedry Matematyki I w wymiarze 1/2 etatu, następnie, do 1970 r., wykłady zlecone. Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1946–48, Dziekan Wydziału w latach 1948–50. W 1972 r. przeszedł na emeryturę.
Autor 250 publikacji, w tym 14 książek, skryptów, podręczników i 1 monografii. Promotor 26 prac doktorskich.
Źródło:
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 51
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 100
- Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 62–63, portr.