Andrzej Zuber: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Zuber
Nazwisko	Zuber
Imię / imiona	Andrzej
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	28 listopada 1933
Miejsce urodzenia	Mediolan
Data śmierci	27 luty 2011
Dyscyplina/specjalności	geologia, geofizyka, hydrogeologia
Wydział	Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej ; ;

Wersja z 08:10, 29 lip 2015

Prof. dr hab. inż. Andrzej Zuber (1933–2011)

Specjalność: geologia, geofizyka, hydrogeologia

Życiorys

Urodził się 28 listopada 1933 roku w Mediolanie. Zmarł 27 lutego 2011 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej.

W 1965 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, a w 1971 rozprawę habilitacyjną na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH (dr hab. od 1972 roku). W 1980 roku uzyskał tytuł profesora.

W 1956 roku rozpoczął pracę Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH jako pomocnik asystenta, później jako asystent.

W 1963 roku przeniesiony służbowo do Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie (późniejszy Instytut Fizyki Jądrowej), w którym pracował do 2003 roku. Kierownik Pracowni Fizyki Środowiska. Przez cały czas zatrudnienia w Instytucie Badań Jądrowych i w Instytucie Fizyki Jądrowej był związany z Instytutem Techniki Jądrowej AGH, Międzyresortowym Instytutem Fizyki i Techniki Jądrowej AGH oraz z Wydziałem Fizyki i Techniki Jądrowej AGH na podstawie formalnych i nieformalnych porozumień między tymi instytucjami.

Autor i współautor wielu publikacji nt. zastosowania znaczników sztucznych w badaniach wód podziemnych, znaczenia fizycznego warunków brzegowych i początkowych w rozwiązywaniu równania dyspersji, metod interpretacji znaczników sztucznych i środowiskowych w przepływach przez skały jedno- i dwuporowe przy zastosowaniu modeli matematycznych, parametrów hydraulicznych skał dwu- i trójporowych, badania systemów wód podziemnych w Polsce, określania pochodzenia wód w polskich kopalniach soli, genezy wód słonych w mezozoiku Polski centralnej i północnej, genezy i położenia obszarów zasilania wód mineralnych i leczniczych, w tym wód termalnych Cieplic Zdroju i Lądka Zdroju, wód mineralnych Buska Zdroju i Solca Zdroju, większości wód chlorkowych polskich Karpat fliszowych, w tym również wód typu zuber w Krynicy. Promotor 4. rozpraw doktorskich.

Pracował w BVFA Arsenal w Wiedniu (Bundesversuchs- und Forschungsanstalt Arsenal, Vienna) (1963, 1965-1966), okresowo pracował w Instytucie Hydrogeologii w Neuhergerg-Monachium (1989-1998). Prowadził wykłady i ćwiczenia na Uniwersytecie w Nairobi (1968), na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro (1972, 1987) oraz w Instytucie Inżynierii Jądrowej w Rio de Janeiro (1972).

Członek komitetu redakcyjnego Journal of Hydrology, Hydrological Journal oraz Hydrological Sciences Journal.

Członek międzynarodowych towarzystw naukowych: International Associations of Hydrologists oraz International Associations of Hydrological Sciences.

Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (PAU) od 2000 do 2011 roku.

Ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej - IAEA (1966-1998).

Wnuk Rudolfa Zubera (1858-1920), geologa i podróżnika, badacza fliszu karpackiego, eksperta naftowego w skali światowej, profesora Uniwersytetu Lwowskiego.

Źródło:

Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2012 nr 52. s. 34, portr.
Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 130/131. s. 12–13
Dziennik Polski 2011 nr 52 (4 III 2011). s. A15 [nekrologi]
Skład osobowy i spis wykładów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na rok akademicki 1957–1958. s. 178
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13 / Rada Programowa (przewodn.) Zdzisław Mikulski ; kom. red. (przewodn.) Maciej Zarzycki ; red. nacz. Józef Piłatowicz ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. - Warszawa : FSNT, 2002. - s. 186-187
Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 907
Baza HABI (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 459

@@ Linia 53: / Linia 53: @@
 Studiował na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym Akademii Górniczo-Hutniczej.
-Dr - AGH 1965, dr hab. - AGH 1971, prof. 1980.
+W 1965 roku obronił pracę doktorską na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH, a w 1971 rozprawę habilitacyjną na [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym]] AGH (dr hab. od 1972 roku). W 1980 roku uzyskał tytuł profesora.
-AGH 1956- pomocnik asystenta, asystent na [[Wydział Eletrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].
+W 1956 roku rozpoczął pracę [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH jako pomocnik asystenta, później jako asystent.
 W 1963 roku przeniesiony służbowo do Instytutu Badań Jądrowych w Krakowie (późniejszy Instytut Fizyki Jądrowej), w którym pracował do 2003 roku. Kierownik Pracowni Fizyki Środowiska.
@@ Linia 61: / Linia 61: @@
 Autor i współautor wielu publikacji nt. zastosowania znaczników sztucznych w badaniach wód podziemnych, znaczenia fizycznego warunków brzegowych i początkowych w rozwiązywaniu równania dyspersji, metod interpretacji znaczników sztucznych i środowiskowych w przepływach przez skały jedno- i dwuporowe przy zastosowaniu modeli matematycznych, parametrów hydraulicznych skał dwu- i trójporowych, badania systemów wód podziemnych w Polsce, określania pochodzenia wód w polskich kopalniach soli, genezy wód słonych w mezozoiku Polski centralnej i północnej, genezy i położenia obszarów zasilania wód mineralnych i leczniczych, w tym wód termalnych Cieplic Zdroju i Lądka Zdroju, wód mineralnych Buska Zdroju i Solca Zdroju, większości wód chlorkowych polskich Karpat fliszowych, w tym również wód typu zuber w Krynicy. Promotor 4. rozpraw doktorskich.
+Pracował w  BVFA Arsenal w Wiedniu (Bundesversuchs- und Forschungsanstalt Arsenal, Vienna) (1963, 1965-1966), okresowo pracował w Instytucie Hydrogeologii w Neuhergerg-Monachium (1989-1998). Prowadził wykłady i ćwiczenia na Uniwersytecie w Nairobi (1968), na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro (1972, 1987) oraz w Instytucie Inżynierii Jądrowej w Rio de Janeiro (1972).
-Członek komitetu redakcyjnego Journal of Hydrology, Hydrological Journal oraz Hydrological Sciences Journal. Członek międzynarodowych towarzystw naukowych: International Associations of Hydrologists oraz International Associations of Hydrological Sciences
+Członek komitetu redakcyjnego Journal of Hydrology, Hydrological Journal oraz Hydrological Sciences Journal.
+Członek międzynarodowych towarzystw naukowych: International Associations of Hydrologists oraz International Associations of Hydrological Sciences.
 Członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (PAU) od 2000 do 2011 roku.
-Ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej - IAEA (1966-1998), pracował w BVFA Arsenal Wiedeń (1963, 1965-1966), okresowo pracował w Instytucie Hydrogeologii w Neuhergerg-Monachium (1989-1998), prowadził wykłady i ćwiczenia na Uniwersytecie w Nairobi (1968), na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro (1972, 1987) oraz w Instytucie Inżynierii Jądrowej w Rio de Janeiro (1972).
+Ekspert Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej - IAEA (1966-1998).
 Wnuk Rudolfa Zubera (1858-1920), geologa i podróżnika, badacza fliszu karpackiego, eksperta naftowego w skali światowej, profesora Uniwersytetu Lwowskiego.
@@ Linia 77: / Linia 81: @@
 * Skład osobowy i spis wykładów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na rok akademicki 1957–1958. s. 178
 * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13 / Rada Programowa (przewodn.) Zdzisław Mikulski ; kom. red. (przewodn.) Maciej Zarzycki ; red. nacz. Józef Piłatowicz ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. - Warszawa : FSNT, 2002. - s. 186-187
+* Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 907
+* Baza HABI (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej Biblioteki Głównej AGH), rekord 459
 {{DEFAULTSORT:Zuber, Andrzej }}
 [[Category:Uczeni]]