Julian Bolesław Kamecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
|Stanowisko=Prodziekan | |Stanowisko=Prodziekan | ||
|Jednostka=Wydział Hutniczy | |Jednostka=Wydział Hutniczy | ||
|Rok_od=1947 | |||
|Rok_do=1948 | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. '''Julian Bolesław Kamecki''' (1909–1955) | Prof. zw. dr hab. '''Julian Bolesław Kamecki''' (1909–1955) | ||
| Linia 57: | Linia 59: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 18 stycznia 1909 r. w Krakowie. Zmarł 23 kwietnia 1955 r. w Krakowie i tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studia chemiczne w UJ i fizyczne w AG. Dr filozofii UJ (1934), habilitacja, po której uzyskał „veniam legendi” z chemii nieorganicznej i fizycznej UJ (1939). W wyniku tzw. Sonderaktion Krakau był więziony w Krakowie, we Wrocławiu w Sachsenhausen i w Dachau. | Urodził się 18 stycznia 1909 r. w Krakowie. Zmarł 23 kwietnia 1955 r. w Krakowie i tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studia chemiczne w UJ i fizyczne w AG. Dr filozofii UJ (1934), habilitacja, po której uzyskał „veniam legendi” z chemii nieorganicznej i fizycznej UJ (1939). W wyniku tzw. Sonderaktion Krakau był więziony w Krakowie, we Wrocławiu w Sachsenhausen i w Dachau. | ||
Początkowo pracował jako asystent i st. asystent w UJ | Początkowo pracował jako asystent i st. asystent w UJ w Katedrze Chemii Nieorganicznej. Od 1945 r. w AG jako docent Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] AG — objął wykłady chemii fizycznej, prof. zwyczajny od 1946 r., kierownik Kat. Chemii Fizycznej i Elektrochemii (1946–1955), równocześnie pracował w Politechnice Gdańskiej. Pełnił funkcję prodziekana [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG(1947/1948), przewodniczącego Krakowskiego Oddziału i członka Zarządu Głównego Polskiego Tow. Chemicznego. Członek Komisji Korozyjnej PKN, brał udział w pracach I Kongresu Nauki Polskiej, współpracował z Instytutem Odlewnictwa. P | ||
Prowadził wykłady na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], później [[Wydział Metalurgiczny|Metalurgicznym]] a także na[[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziale Geologiczn-Poszukiwawczym]] AGH, w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. | |||
Autor ok. 100 prac z zakresu kinetyki chemicznej, elektrochemii, termochemii, potencjometrii, konduktometrii, oraz dwóch patentów. W latach 1945–1955 zajmował się nauką o korozji metali, poświęcił zagadnieniu ochrony przed korozją kilka prac o fosforanowaniu i chromianowaniu cynku a także i stali. | Autor ok. 100 prac z zakresu kinetyki chemicznej, elektrochemii, termochemii, potencjometrii, konduktometrii, oraz dwóch patentów. W latach 1945–1955 zajmował się nauką o korozji metali, poświęcił zagadnieniu ochrony przed korozją kilka prac o fosforanowaniu i chromianowaniu cynku a także i stali. | ||
Wersja z 10:09, 27 wrz 2014
| Julian Bolesław Kamecki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kamecki | ||||||||
| Imię / imiona | Julian Bolesław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||
| Data urodzenia | 18 stycznia 1909 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 23 kwietnia 1955 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | elektrochemia, termochemia, ochrona metali przed korozją | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Hutniczego | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zwycięstwa i Wolności | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. Julian Bolesław Kamecki (1909–1955)
Specjalność: elektrochemia, termochemia, ochrona metali przed korozją
Życiorys
Urodził się 18 stycznia 1909 r. w Krakowie. Zmarł 23 kwietnia 1955 r. w Krakowie i tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studia chemiczne w UJ i fizyczne w AG. Dr filozofii UJ (1934), habilitacja, po której uzyskał „veniam legendi” z chemii nieorganicznej i fizycznej UJ (1939). W wyniku tzw. Sonderaktion Krakau był więziony w Krakowie, we Wrocławiu w Sachsenhausen i w Dachau.
Początkowo pracował jako asystent i st. asystent w UJ w Katedrze Chemii Nieorganicznej. Od 1945 r. w AG jako docent Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Hutniczym AG — objął wykłady chemii fizycznej, prof. zwyczajny od 1946 r., kierownik Kat. Chemii Fizycznej i Elektrochemii (1946–1955), równocześnie pracował w Politechnice Gdańskiej. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Hutniczego AG(1947/1948), przewodniczącego Krakowskiego Oddziału i członka Zarządu Głównego Polskiego Tow. Chemicznego. Członek Komisji Korozyjnej PKN, brał udział w pracach I Kongresu Nauki Polskiej, współpracował z Instytutem Odlewnictwa. P Prowadził wykłady na Wydziale Hutniczym, później Metalurgicznym a także naWydziale Geologiczn-Poszukiwawczym AGH, w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach.
Autor ok. 100 prac z zakresu kinetyki chemicznej, elektrochemii, termochemii, potencjometrii, konduktometrii, oraz dwóch patentów. W latach 1945–1955 zajmował się nauką o korozji metali, poświęcił zagadnieniu ochrony przed korozją kilka prac o fosforanowaniu i chromianowaniu cynku a także i stali.
Członek koresp. PAU, przew. Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zwycięstwa i Wolności
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 151–153
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. Warszawa 1995. S. 144–145
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 106–109
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 19. Warszawa 2008. S. 51–53