Marian Mazur: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=16 września 1946
|birth_date=16 września 1946
|birth_place=Jarosław
|birth_place=Jarosław
|fields=inżynieria i ochrona środowiska
|fields=inżynieria środowiska, inżynieria ochrony powietrza
|function=Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2008-2012)
|function=Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2008-2012)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Linia 12: Linia 12:
|name=Marian Mazur
|name=Marian Mazur
|image_size=11248
|image_size=11248
}}{{Funkcja
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|Rok_od=2005
|Rok_od=2005
|Rok_do=2008
|Rok_do=2008
}}{{Funkcja
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
Linia 25: Linia 27:
Prof. dr hab. inż. '''Marian Mazur''' (1946–)
Prof. dr hab. inż. '''Marian Mazur''' (1946–)


Specjalność: inżynieria i ochrona środowiska
Specjalność: inżynieria środowiska, inżynieria ochrony powietrza


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 31: Linia 33:
Urodził się 16 września 1946 roku w Jarosławiu.  
Urodził się 16 września 1946 roku w Jarosławiu.  


Absolwent AGH 1970, doktor AGH 1982, doktor habilitowany AGH 1996.
Absolwent AGH 1970, doktor AGH 1982, doktor habilitowany AGH 1996. W 2006 roku otrzymał tytuł profesora.
 
W 1970 roku, po uzyskaniu dyplomu magistra inżyniera na Wydziale Metalurgicznym AGH, rozpoczął pracę w zespole badawczym ochrony powietrza w Pionie Głównego Inżyniera Ochrony Środowiska Huty im. Lenina w Krakowie.
 
Od 1975 roku pracował w AGH w Zakładzie Ochrony Powietrza Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]], który w 1992 roku został przekształcony w [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]].  


Od 1975 pracuje na AGH. Początkowo w Zakładzie Ochrony Powietrza Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]], przekształconym w 1992 roku w [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]].  
Do głównych kierunków Jego działalności naukowej należały badania nad rozpoznaniem emisji zanieczyszczeń z technologii przemysłowych i opracowywanie założeń do jej ograniczenia. Badania obejmowały również ocenę wpływu emitorów przemysłowych, komunikacyjnych i komunalnych na jakość powietrza.  


W latach 2001-2007 kierownik Zakładu Kształtowania i Ochrony Środowiska, a w latach 2007-2012 Katedry Kształtowania i Ochrony Środowiska.  
W latach 2001-2007 kierownik Zakładu Kształtowania i Ochrony Środowiska, a w latach 2007-2012 Katedry Kształtowania i Ochrony Środowiska.  


W 2006 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 2005-2008 prodziekan WGGiIŚ ds. studiów zaocznych, następnie w latach 2008-2012 dziekan Wydziału.  


W latach 2005-2008 prodziekan WGGiIŚ ds. studiów zaocznych, następnie w latach 2008-2012 dziekan Wydziału w latach. Członek Senatu AGH od 2002 roku, redaktor półrocznika AGH „Inżynieria Środowiska”, konsultant naukowy PHS SA — Oddział Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej 1998–2003, członek Wojewódzkiej Komisji Ocen Oddziaływania na Środowisko, przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej przy Wojewodzie Małopolskim do uzyskania uprawnień gospodarki odpadami.
W latach 2002-2005 członek Senatu AGH.


Członek Polskiego Instytutu Spalania oraz Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki Polskiej Akademii Nauk.
Redaktor czasopisma AGH „Inżynieria Środowiska”.


Jednym z głównych kierunków działalności naukowej jest problematyka emisji zanieczyszczeń z wybranych technologii przemysłowych oraz monitoring jakości powietrza.
W latach 2010-2024 koordynator WGGiIŚ ds. programu operacyjnego UE "Kapitał Ludzki".  


Autor lub współautor około 100 publikacji, w tym kilku książek oraz ponad 100 niepublikowanych prac naukowo-badawczych. Promotor prac doktorskich.
Członek Komitetu Naukowego Inżynierii Środowiska PAN (w kadencji 2016–2019 zastępca Przewodniczącego Komitetu), Polskiego Instytutu Spalania, Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN.
 
Konsultant naukowy Polskich Hut Stali – Oddział Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej (1998-2003). Rzeczoznawca Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa,
Przedstawiciel Ministra Środowiska w Komisji Kwalifikacyjnej do uzyskania uprawnień biegłego przy Wojewodzie Małopolskim, członek Małopolskiej Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska, członek Małopolskiej Wojewódzkiej Komisji Ocen Oddziaływania Inwestycji na Środowisko, Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej przy Wojewodzie/Marszałku Małopolskim do uzyskania uprawnień do prowadzenia działalności z zakresu gospodarki odpadami. Od 2014 roku Przewodniczący Rady Programowej ds. Ochrony Powietrza powołanej przez Prezydenta Miasta Krakowa.
 
Od 2018 roku na emeryturze.
 
Autor lub współautor około 100 publikacji, w tym kilku książek oraz wielu prac naukowo-badawczych. Promotor prac doktorskich. Recenzent prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków o tytuł profesora.


==== Nagrody i odznaczenia ====
==== Nagrody i odznaczenia ====
Linia 52: Linia 65:


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
http://bpp.agh.edu.pl/autor/mazur-marian-01861
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/mazur-marian-001861


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 66-67, [foto]
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 66-67, [foto]
Linia 69: Linia 84:
* Prodziekani AGH na kadencję 2005-2008. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2005, nr 146, s. 9
* Prodziekani AGH na kadencję 2005-2008. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2005, nr 146, s. 9


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.11.2017</span>'''''  
==== Inne ====
 
Informacja od p. Mariana Mazura [inf. z dnia 25.11.2020]
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 17.05.2024</span>'''''  


{{DEFAULTSORT:Mazur, Marian }}
{{DEFAULTSORT:Mazur, Marian }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:26, 17 maj 2024

Marian Mazur
Marian Mazur.jpg
Nazwisko Mazur
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 16 września 1946
Miejsce urodzenia Jarosław


Dyscyplina/specjalności inżynieria środowiska, inżynieria ochrony powietrza
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska (2008-2012)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska20052008
DziekanWydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska20082012


Prof. dr hab. inż. Marian Mazur (1946–)

Specjalność: inżynieria środowiska, inżynieria ochrony powietrza

Nota biograficzna

Urodził się 16 września 1946 roku w Jarosławiu.

Absolwent AGH 1970, doktor – AGH 1982, doktor habilitowany – AGH 1996. W 2006 roku otrzymał tytuł profesora.

W 1970 roku, po uzyskaniu dyplomu magistra inżyniera na Wydziale Metalurgicznym AGH, rozpoczął pracę w zespole badawczym ochrony powietrza w Pionie Głównego Inżyniera Ochrony Środowiska Huty im. Lenina w Krakowie.

Od 1975 roku pracował w AGH w Zakładzie Ochrony Powietrza Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej, który w 1992 roku został przekształcony w Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.

Do głównych kierunków Jego działalności naukowej należały badania nad rozpoznaniem emisji zanieczyszczeń z technologii przemysłowych i opracowywanie założeń do jej ograniczenia. Badania obejmowały również ocenę wpływu emitorów przemysłowych, komunikacyjnych i komunalnych na jakość powietrza.

W latach 2001-2007 kierownik Zakładu Kształtowania i Ochrony Środowiska, a w latach 2007-2012 Katedry Kształtowania i Ochrony Środowiska.

W latach 2005-2008 prodziekan WGGiIŚ ds. studiów zaocznych, następnie w latach 2008-2012 dziekan Wydziału.

W latach 2002-2005 członek Senatu AGH.

Redaktor czasopisma AGH „Inżynieria Środowiska”.

W latach 2010-2024 koordynator WGGiIŚ ds. programu operacyjnego UE "Kapitał Ludzki".

Członek Komitetu Naukowego Inżynierii Środowiska PAN (w kadencji 2016–2019 zastępca Przewodniczącego Komitetu), Polskiego Instytutu Spalania, Sekcji Spalania Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN.

Konsultant naukowy Polskich Hut Stali – Oddział Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej (1998-2003). Rzeczoznawca Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Przedstawiciel Ministra Środowiska w Komisji Kwalifikacyjnej do uzyskania uprawnień biegłego przy Wojewodzie Małopolskim, członek Małopolskiej Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska, członek Małopolskiej Wojewódzkiej Komisji Ocen Oddziaływania Inwestycji na Środowisko, Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej przy Wojewodzie/Marszałku Małopolskim do uzyskania uprawnień do prowadzenia działalności z zakresu gospodarki odpadami. Od 2014 roku Przewodniczący Rady Programowej ds. Ochrony Powietrza powołanej przez Prezydenta Miasta Krakowa.

Od 2018 roku na emeryturze.

Autor lub współautor około 100 publikacji, w tym kilku książek oraz wielu prac naukowo-badawczych. Promotor prac doktorskich. Recenzent prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków o tytuł profesora.

Nagrody i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie nagrody Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/mazur-marian-001861

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 66-67, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 227

Artykuły

  • Dr hab. inż. Marian Mazur, prof. AGH, prodziekan ds. studiów zaocznych. Przegląd Geodezyjny 2005, nr 12, s. 19, portr.
  • Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006.Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]
  • Maj A.: Smogowe zamieszanie: AGH kontra reszta świata. Dziennik Polski 2014, nr 294 (19 XII 2014), dod. Kronika Krakowska, s. B2
  • Maj A.: Teoria naukowca z AGH utrudni walkę ze smogiem. Dziennik Polski 2014, nr 289 (13-14 XII 2014), dod. Kronika Krakowska, s. B1
  • Mazur M.: Problem między jezdnią a chodnikiem. Rozm. G. Łazarczyk. Gazeta Wyborcza 2016, nr 259 (5-6 XI 2016), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 5, [foto]
  • Mazur M.: Stan jakości powietrza w Krakowie. Rozm. I. Trębacz. Biuletyn AGH 2016, nr 99, s. 4-5
  • Nowe władze Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie : Dr hab. inż. Marian Mazur, prof. AGH : Prodziekan ds. studiów zaocznych. Przegląd Geodezyjny 2005, nr 12. s. 19, [foto]
  • Prodziekani AGH na kadencję 2005-2008. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 146, s. 9

Inne

Informacja od p. Mariana Mazura [inf. z dnia 25.11.2020]

stan na dzień 17.05.2024