Ludwik Zawisza

Z Historia AGH
Ludwik Zawisza
Ludwik Zawisza.jpg
Nazwisko Zawisza
Imię / imiona Ludwik
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH
Data urodzenia 16 stycznia 1949
Miejsce urodzenia Odrzykoń k. Krosna
Data śmierci 29 listopada 2011
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska; inżynieria i ochrona środowiska (geologia naftowa, hydrogeologia, inżynieria środowiska)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego 1993–1999
Wydział Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19931995
ProdziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu19951996
ProdziekanWydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu19961999


Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH Ludwik Zawisza (1949–2011)

Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska; inżynieria i ochrona środowiska (geologia naftowa, hydrogeologia, inżynieria środowiska)

Życiorys

Urodził się 16 stycznia 1949 roku w Odrzykoniu koło Krosna. Zmarł 29 listopada 2011 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH (specjalność geologia naftowa). W 1980 roku uzyskał tytuł naukowy doktora, w 1991 roku - doktora habilitowanego.

W 1972 roku podjął pracę w Zakładzie Geologii Naftowej ówczesnego Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH. W 1992 roku po restrukturyzacji Wydziału Wiertniczo-Naftowego został kierownikiem Zakładu Naftowej Inżynierii Złożowej. W latach 1993-1999 pełnił funkcję prodziekana ds. dydaktycznych Wydziału Wiertniczo-Naftowego, uzyskując w 1996 roku stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. W 2001 roku został kierownikiem utworzonego wtedy Zakładu Ochrony Środowiska w Gospodarce. W latach 1999-2001 był członkiem senatu AGH.

Był autorem ponad 130 publikacji naukowych, 4 książek, 3 patentów, promotorem 1 rozprawy doktorskiej oraz wielu ekspertyz dla przemysłu naftowego.

Od 1991 roku był członkiem Society of Petroleum Engineers; od 1972 - Naczelnej Organizacji Technicznej. Od 1999 roku był zastępcą przewodniczącego Komisji Zasobów Kopalin przy Ministrze Środowiska; od 1974 - rzeczoznawcą SITPNIG NOT.

Odznaczenia i nagrody =

Złoty Krzyż Zasługi; Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia; Zasłużony dla Polskiej Geologii, Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa; Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP"; nagrody Ministra; nagrody rektorskie


Źródło:

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 412
  • Dziennik Polski 2011 nr 282 (5 XII 2011). s. A10 [nekrologi]
  • Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2012 nr 50. s. 34, portr.