Aleksander Adam Karcz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 12: Linia 12:
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
|Jednostka=Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
|Rok_od=1979
|Rok_od=1979
|Rok_do=1984
|Rok_do=1984
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan ds. Ogólnych
|Stanowisko=Prodziekan ds. Ogólnych
|Jednostka=Wydział Paliw i Energii
|Jednostka=Wydział Paliw i Energii
|Rok_od=1995
|Rok_od=1995
|Rok_do=1996
|Rok_do=1996
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
|Jednostka=Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
Linia 38: Linia 35:
Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie. Zmarł 2 sierpnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  
Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie. Zmarł 2 sierpnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  


W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku na podstawie pracy "Kryteria oceny własności wytrzymałościowych wąskosortowanego koksu metalurgicznego", napisanej pod kierunkiem profesora  Franciszka Byrtusa, uzyskał stopień doktora.


W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.
W 1975 roku na podstawie rozprawy "Nowe zasady komponowania mieszanek węglowych przeznaczonych do produkcji koksu" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku otrzymał tytuł profesora.  


Od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą Technologii Paliw.
Od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą Technologii Paliw.


W latach 1979–1984 pełnił funkcję Prodziekana [[Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów|Instytutu Energochemii Wegla i Fizykochemii Sorbentów]] AGH.
W latach 1979–1984 pełnił funkcję Prodziekana [[Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów|Instytutu Energochemii Wegla i Fizykochemii Sorbentów]] AGH, a latach 1993–1995 był prodziekanem Instytutu Energochemii i Fizykochemii Sorbentów, następnie w latach 1995-1996 prodziekanem Wydziału Paliw i Energii.
 
 
 
a w latach 1993–199 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.???????


Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.


Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, członkiem Rady Naukowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Krakowie, członkiem Sekcji Gazownictwa Rady Naukowej Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, członkiem redakcji czasopism „Karbo” i „Nowoczesne Gazownictwo”, wieloletnim przewodniczącym Rady Programowej Ogólnokrajowej Konferencji „Koksownictwo” oraz członkiem Komitetu Naukowego Konferencji pt. „Zagadnienia surowców energetycznych i energii w gospodarce krajowej".
Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, członkiem Rady Naukowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Krakowie, członkiem Sekcji Gazownictwa Rady Naukowej Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, członkiem redakcji czasopism „Karbo” i „Nowoczesne Gazownictwo”, wieloletnim przewodniczącym Rady Programowej Ogólnokrajowej Konferencji „Koksownictwo” oraz członkiem Komitetu Naukowego Konferencji pt. „Zagadnienia surowców energetycznych i energii w gospodarce krajowej".
Linia 73: Linia 69:
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/karcz-aleksander-03205
https://badap.agh.edu.pl/autor/karcz-aleksander-003205


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Aktualna wersja na dzień 18:10, 28 lut 2023

Aleksander Adam Karcz
Aleksander Karcz.jpg
Nazwisko Karcz
Imię / imiona Aleksander Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia 24 grudnia 1939
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 2 sierpnia 2022
Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna, karbochemia, technologia paliw
Pełnione funkcje ProdziekanInstytutu Energochemii i Fizykochemii Sorbentów (1979-1984), Prodziekan Wydziału Energochemii Węgla o Fizyki Sorbentów (1993-1995), Prodziekan Wydziału Paliw i Energii (1995-1996)
Wydział Wydział Energetyki i Paliw


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanInstytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów19791984
ProdziekanInstytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów19931995
Prodziekan ds. OgólnychWydział Paliw i Energii19951996

Prof. dr hab. inż. Aleksander Adam Karcz (1939-2022)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, karbochemia, technologia paliw

Nota biograficzna

Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie. Zmarł 2 sierpnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na Wydziale Metalurgicznym AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku na podstawie pracy "Kryteria oceny własności wytrzymałościowych wąskosortowanego koksu metalurgicznego", napisanej pod kierunkiem profesora Franciszka Byrtusa, uzyskał stopień doktora.

W 1975 roku na podstawie rozprawy "Nowe zasady komponowania mieszanek węglowych przeznaczonych do produkcji koksu" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku otrzymał tytuł profesora.

Od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą Technologii Paliw.

W latach 1979–1984 pełnił funkcję Prodziekana Instytutu Energochemii Wegla i Fizykochemii Sorbentów AGH, a latach 1993–1995 był prodziekanem Instytutu Energochemii i Fizykochemii Sorbentów, następnie w latach 1995-1996 prodziekanem Wydziału Paliw i Energii.

Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH.

Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, członkiem Zespołu Dydaktycznego Chemii przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, członkiem Rady Naukowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Krakowie, członkiem Sekcji Gazownictwa Rady Naukowej Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, członkiem redakcji czasopism „Karbo” i „Nowoczesne Gazownictwo”, wieloletnim przewodniczącym Rady Programowej Ogólnokrajowej Konferencji „Koksownictwo” oraz członkiem Komitetu Naukowego Konferencji pt. „Zagadnienia surowców energetycznych i energii w gospodarce krajowej".

Prof. Karcz przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla.

Opiekun ponad 100 prac magisterskich i inżynierskich. Promotor 6 prac doktorskich.

Autor około 120 publikacji, 10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu.

Dorobek naukowy dotyczył problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych.

Twórca wielu wdrożeń, patentów i ekspertyz dla przemysłu. Jego działalność naukowa obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych. Był pionierem w zakresie stosowania metod matematycznych dla potrzeb prognozowania jakości koksu. Ponadto w jego dorobku znajdują się też prace poświęcone problematyce kinetyki procesów pirolizy i zgazowania węgla, restrukturyzacji przemysłu koksowniczego, techniczno-ekonomicznej oceny przedsięwzięć modernizacyjnych w branży paliwowej, technicznych aspektów przesyłu gazu ziemnego, procesów przygotowania węgla do koksowania. Przewodniczył Radzie Konsultacyjnej przy realizacji 5-letniego projektu "Inteligentna Koksowania" o dużym znaczeniu dla rozwoju i modernizacji polskiego przemysłu koksochemicznego. W latach 1979-1981 uczestniczył w uruchomieniu Koksowni SRS w Annabie (Algieria).

Współpraca Profesora z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.

Senat AGH uchwałą z dnia 27 stycznia 2016 roku przyznał Mu tytuł Profesora Honorowego AGH za: "stworzenie systemu kształcenia w zakresie energochemicznego przetwórstwa węgla oraz Jego osobisty wkład w rozwój krajowego koksownictwa".

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Medal z Wyróżnieniem na 46 Światowym Salonie Wynalazczości i Innowacji Technicznych EUREKA 97 (Bruksela), trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotne nagrody Rektora AGH, Nagroda imienia prof. A. Hoborskiego, odznaczenia resortowe, m.in. hutnicze i energetyczne

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/karcz-aleksander-003205

Źródła do biogramu

Książki

  • Prof. Aleksander Karcz Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 24 czerwca 2016 r. Kraków 2016, 50 s.
  • Technologia Paliw : wyzwania i szanse. Praca zbiorowa pod red. P. Burmistrza. Kraków 2016, s. 9-14, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 140

Artykuły

  • Dziennik Polski 2022, nr 180 (4 VIII 2022), s. 13 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2022, nr 181 (5 VIII 2022), s. 27 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2022, nr 182 (5-6 VIII 2022), s. 18 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2022, nr 184 (9 VIII 2022), s. 13 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2022, nr 185 (10 VIII 2022), s. 12 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2022, nr 186 (11 VIII 2022), s. 5 [nekr.]
  • Karcz A.: Gdy coś znika, powstaje coś innego : wywiad z profesorem Aleksandrem Karczem. Rozm. O. Ślizień. Biuletyn AGH 2021, nr 165, s. 10-11, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.01.2016], s. 2, 14-16, 52
  • Strugała A.: 70-lecie urodzin Profesora Aleksandra Karcza. Karbo : energochemia : ekologia 2009, nr 4, s. 188-189, [foto]
  • Strugała A., Czerski G.: Jubileusz 70-lecia urodzin profesora Aleksandra Karcza. Biuletyn AGH 2009, nr 24, s. 14-16, [foto]
  • Strugała A., Czerski G.: Tytuł Profesora Honorowego AGH dla prof. Aleksandra Karcza. Biuletyn AGH 2016, nr 104/105, s. 16-17, [foto]
  • Tytuł Profesora Honorowego AGH dla prof. Aleksandra Karcza. Vivat Akademia : AGH 2017, nr 16, s. 14, [foto]

Inne