Wilhelm Alojzy Staronka
| Wilhelm Alojzy Staronka | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Staronka | ||||||||||||
| Imię / imiona | Wilhelm | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1883 | ||||||||||||
| Data śmierci | 1958 | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | chemia
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1938), Srebrny Medal za Długoletnią Służbę, Krzyż Komandorski OOP (1957). | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr hab. Wilhelm Alojzy Staronka (1883–1958)
Specjalność: chemia
Urodził się 22 maja 1883 r. we Lwowie. Zmarł 21 marca 1958 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował w latach 1902–1906 nauki matematyczno-przyrodnicze na UJ. W latach 1906–1908 pracował jako asystent w I Zakładzie Chemicznym UJ. W 1912 r. uzyskał doktorat na UJK we Lwowie. Od 1919 r. związany z AG, wówczas to Komitet Organizacyjny Akademii powołał go na stanowisko zast. profesora — chemii metali. W 1922 r. habilitował się na UJ. Otrzymał nominację na prof. nadzw., a w 1929 r. prof. zw. W 1939 r. wraz z profesorami wyższych uczelni aresztowany i więziony w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu. Po powrocie do Krakowa pracował w Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. W 1945 r. powrócił na swe dawne stanowisko w Akademii.
Przetłumaczył z jęz. angielskiego podręcznik chemii nieorganicznej Smith-Kendalla, wydał skrypt dla studentów wydziałów metalurgicznych.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 184–186
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 144–146