Mieczysław Damasiewicz
| Mieczysław Damasiewicz | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Damasiewicz | ||||||||||||
| Imię / imiona | Mieczysław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 7 czerwca 1916 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Bochnia | ||||||||||||
| Data śmierci | 2 stycznia 1966 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika, budowa i eksploatacja maszyn, automatyka i robotyka | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1962–1963) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. dr hab. inż. Mieczysław Damasiewicz (1916–1966)
Dyscyplina/specjalności: mechanika, budowa i eksploatacja maszyn, automatyka i robotyka
Nota biograficzna
Urodził się 7 czerwca 1916 roku w Bochni. Zmarł 2 stycznia 1966 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1946 roku ukończył Wydział Komunikacji Wydziałów Politechnicznych przy Akademii Górniczej.
Pracę na AGH rozpoczął 1 stycznia 1948 roku jako asystent w Katedrze Mechaniki Ogólnej na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych przy AG, a od 1949 roku jako starszy asystent. Jednocześnie w 1948 roku rozpoczął pracę w AG w Katedrze Mechaniki Technicznej i Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Hutniczym na stanowisku adiunkta, a następnie starszego adiunkta (1949–1951). Kierownik Katedry Mechaniki Technicznej na AGH (1951). Prodziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa (1952–1953). Kierownik Katedry i Zakładu Mechaniki Technicznej (1953-1960). Kierownik Katedry Części Maszyn (1961–1966). Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1962–1963).
W 1954 roku na podstawie pracy "Wpływ udziału mas tłoka i łącznika przy ich redukcji na promień korby na nietłumione skrętne drgania własne wałów korbowych silników szeregowych przy nieruchomym wale", której promotorem był profesor Jan Krauze, uzyskał stopień doktora.
W 1961 roku na podstawie rozprawy "
dr hab. — AGH 1961, prof. (tytuł) — 1964, prof. zw. (tytuł) — 1965.
Prezes Rady Zakładowej Związku Nauczycielstwa Polskiego przy AGH (1951–1952), wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych (1953). Wykładowca w Towarzystwie Uniwersytetów Robotniczych oraz w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Krakowie.
Konsultant w Hucie im. F. Dzierżyńskiego w Dąbrowie Górniczej.
Autor ponad 75 publikacji, w tym 14 książek oraz 8 patentów, promotor 10 prac doktorskich.
Odznaczenia i Nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Źródła do biogramu
Książki
- Engel Z.: Katedra Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej : tradycja - historia - działalność. Radom 2008, 122-123, [foto]
- Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 54, 207, 212, foto]
- Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 214-215, [foto]
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 24-26, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 64-65
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)