Tomasz Ziemowit Gomoliszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 14: Linia 14:
|name=Tomasz Ziemowit Gomoliszewski
|name=Tomasz Ziemowit Gomoliszewski
|image_size=7487
|image_size=7487
}}{{Funkcja
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej
|Jednostka=Wydział Geodezji Górniczej
Linia 28: Linia 29:
Urodził się 27 grudnia 1910 roku w Zagórzu koło Częstochowy, zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku.
Urodził się 27 grudnia 1910 roku w Zagórzu koło Częstochowy, zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku.


Ukończył studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej.
W 1923 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1928 roku. Następnie podjął pracę w wykonawstwie geodezyjnym. W 1930 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, a 6 lat później założył własne biuro. W okresie wojennym pracował, jako inżynier geodeta.
 
W latach 1945-1952 studiował na Wydziale Architektury Wydziałów Politechnicznych AGH i jednocześnie w 1947 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną jako starszy asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego I na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]] w Akademii Górniczej.
 
W pracy naukowej zajmował się problemami wykorzystania metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, skoncentrowany był głównie na prowadzeniu badań architektonicznych z wykorzystaniem technik geodezyjnych. Zafascynowany pięknem budowli starego Krakowa, inicjuje stosowanie metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, do badań kompozycji budowli monumentalnych. Na podstawie pomiarów doświadczalnych monumentalnego zabytku architektury gotyckiej opracował zasady pomiarów i sporządzania map inwentaryzacyjnych, dokonał szczegółowej analizy przydatności i dokładności trygonometrycznych metod pomiaru sytuacyjno-wysokowościowego w odniesieniu do niedostępnych punktów budowlo. Wyniki tych badań opublikował po raz pierwszy w artykule „Pomiary zabytków architektonicznych. (Wnioski z pomiaru kościoła Św. Katarzyny w Krakowie)” w „Przeglądzie Geodezyjnym” 1948, nr  9-10, s. 277-293.


W 1947 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną jako starszy asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego I na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]] w Akademii Górniczej.
W 1950 roku na podstawie tej pracy" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W latach 1952-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji Przemysłowej i w latach 1956-1960 dziekanem Wydziału Geodezji Górniczej. Zorganizował wówczas studia zaoczne dla pracujących na Wydziale Geodezji Górniczej.


W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora. W 1961 roku zakończył przewód doktorski na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]]. W 1965 roku otrzymał tytuł prof. nadzw.  
W 1954 roku został profesorem AGH. W 1969 roku otrzymał tytuł profesora.  


Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej. Był organizatorem i kierownikiem (1961-1975) Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]] AGH.
Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej. Był organizatorem i kierownikiem (1961-1975) Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]] AGH.
Linia 38: Linia 43:
Członek Komitetu Geodezji PAN, członek Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego 1967-1981.
Członek Komitetu Geodezji PAN, członek Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego 1967-1981.


Autor licznych recenzji rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.
Autor około 100 publikacji, w tym 3 książek i 3 patentów oraz licznych recenzji rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.
 
Był promotorem 5 przewodów doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii", Złota Odznaka "Za zasługi dla Ziemi krakowskiej", liczne nagrody resortowe, nagrody Rektora AGH
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi krakowskiej", liczne nagrody resortowe, nagrody Rektora AGH


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Wersja z 10:01, 4 wrz 2023

Tomasz Ziemowit Gomoliszewski
Tomasz Gomoliszewski.jpg
Nazwisko Gomoliszewski
Imię / imiona Tomasz Ziemowit
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 27 grudnia 1910
Miejsce urodzenia Zagórze
Data śmierci 21 czerwca 1988
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geodezja, optyka geometryczna, instrumentoznawstwo geodezyjne
Pełnione funkcje Prodziekan ds. dydaktyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH (1966–1969)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej19661969


Prof. dr inż. Tomasz Ziemowit Gomoliszewski (1910–1988)

Dyscyplina/specjalności: geodezja, instrumentoznawstwo geodezyjne, optyka geometryczna

Nota biograficzna

Urodził się 27 grudnia 1910 roku w Zagórzu koło Częstochowy, zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku.

W 1923 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1928 roku. Następnie podjął pracę w wykonawstwie geodezyjnym. W 1930 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, a 6 lat później założył własne biuro. W okresie wojennym pracował, jako inżynier geodeta.

W latach 1945-1952 studiował na Wydziale Architektury Wydziałów Politechnicznych AGH i jednocześnie w 1947 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną jako starszy asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego I na Wydziale Geologiczno-Mierniczym w Akademii Górniczej.

W pracy naukowej zajmował się problemami wykorzystania metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, skoncentrowany był głównie na prowadzeniu badań architektonicznych z wykorzystaniem technik geodezyjnych. Zafascynowany pięknem budowli starego Krakowa, inicjuje stosowanie metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, do badań kompozycji budowli monumentalnych. Na podstawie pomiarów doświadczalnych monumentalnego zabytku architektury gotyckiej opracował zasady pomiarów i sporządzania map inwentaryzacyjnych, dokonał szczegółowej analizy przydatności i dokładności trygonometrycznych metod pomiaru sytuacyjno-wysokowościowego w odniesieniu do niedostępnych punktów budowlo. Wyniki tych badań opublikował po raz pierwszy w artykule „Pomiary zabytków architektonicznych. (Wnioski z pomiaru kościoła Św. Katarzyny w Krakowie)” w „Przeglądzie Geodezyjnym” 1948, nr 9-10, s. 277-293.

W 1950 roku na podstawie tej pracy" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W latach 1952-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji Przemysłowej i w latach 1956-1960 dziekanem Wydziału Geodezji Górniczej. Zorganizował wówczas studia zaoczne dla pracujących na Wydziale Geodezji Górniczej.

W 1954 roku został profesorem AGH. W 1969 roku otrzymał tytuł profesora.

Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej. Był organizatorem i kierownikiem (1961-1975) Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na Wydziale Geodezji Górniczej AGH.

Członek Komitetu Geodezji PAN, członek Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego 1967-1981.

Autor około 100 publikacji, w tym 3 książek i 3 patentów oraz licznych recenzji rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.

Był promotorem 5 przewodów doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi krakowskiej", liczne nagrody resortowe, nagrody Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 16, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 61-64, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 101, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Nowak K.: Profesor Tomasz Gomoliszewski - charakterystyka dorobku naukowego oraz działalności dydaktyczno-wychowawczej, społecznej i organizacyjnej. Zeszyty Naukowe. AGH ; nr 860. [Seria] Geodezja 1982, s. 7-15
  • Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski : (1910-1988). Geodezja i Kartografia 1990, t. 39, z. 1-2, s. 9-12, [foto]
  • Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski (1910-1989). Geodezja i Kartografia 1990, T. 39, z. 1-2, s. 3-7, [nekr.]