Mieczysław Żyła: Różnice pomiędzy wersjami

Mieczysław Żyła
Nazwisko	Żyła
Imię / imiona	Mieczysław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	10 maja 1930
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	29 stycznia 2014
Dyscyplina/specjalności	chemia fizyczna, adsorpcja, sorbenty węglowe, sorbenty glinokrzemianowe
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów AGH (1991–1993)
Wydział	Wydział Energetyki i Paliw ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 09:37, 17 lut 2023

Prof. dr hab. Mieczysław Żyła (1930–2014)

Specjalność: chemia fizyczna, adsorpcja, sorbenty węglowe, sorbenty glinokrzemianowe

Nota biograficzna

Urodził się 10 maja 1930 roku w Krakowie. Zmarł 29 stycznia 2014 roku. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1955 roku ukończył Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego ze specjalnością chemii fizycznej.

W latach 1954–1957 był asystentem w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie.

W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Chemii Górniczej Wydziału Górniczego (1958–1964), następnie był adiunktem (1965–1974) i docentem (1975–1991).

W 1963 roku na podstawie pracy "Badania nad związkiem między sorpcyjnymi własnościami węgli kamiennych a ich chemiczną naturą", napisanej pod kierunkiem profesora Mieczysława Lasonia, uzyskał stopień doktora.

W 1973 roku na podstawie rozprawy

profesorem nadzwyczajnym (1991-1993), profesor zwyczajny (1993-2000)

doktor nauk technicznych AGH - 1963 rok, doktor habilitowany - 1973 rok, profesor - 1993 rok.

.

W latach 1984–1990 zastępca dyrektora Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów, następnie dyrektor Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów, a w 1991–1993 dziekan Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów.

W latach 1992–2000 Kierownik Katedry Chemii Górniczej Wydziału Paliw i Energii (obecnie Wydział Energetyki i Paliw).

Twórca Zakładu Sorbentów Mineralnych i Katedry Chemii Górniczej.

Podczas prac naukowo-badawczych przebadał wpływ tlenowych grup funkcyjnych węgli kamiennych na ich własności sorpcyjne, szczególnie w odniesieniu do cząstek: wody, metanolu, benzenu i cykloheksanu, wykazanie wzrostu hydrofilności węgli kamiennych pod wpływem związków o łagodnych własnościach utleniających. Specjalizował się również w zakresie chemicznej modyfikacji własności adsorpcyjnych minerałów ilastych, szczególnie montmorillonitu, illitu, kaolinitu. Zbudował sorpcyjne laboratorium oraz oryginalną aparaturę mikrobiuretek cieczowych. Brał udział w międzynarodowym programie współpracy naukowej Francja-Polska-Rosja-Ukraina PICS-119.

Autor i współautor ponad 120 prac naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, kilkudziesięciu komunikatów i referatów oraz kilkunastu ekspertyz i opinii naukowych. Promotor prac doktorskich.

Członek Senatu AGH, Komisji Zjawisk Powierzchniowych PAN, Komisji Dyscyplinarnej Rady Głównej MEN w Warszawie, Rady Naukowej Instytutu Górotworu PAN, Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Naczelnej Organizacji Technicznej, Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo I stopnia), Nagroda im. Henryka Czeczotta, Srebrna Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/zyla-mieczyslaw-003711

Źródła do biogramu

Książki

25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J. F. Janik. Kraków [1999?], s. 7
Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. Red. K. Jopkiewicz, W. Kaczmarek, S. Siemion. Warszawa 1997, s. A-302-303
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 422, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 928, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2014, nr 25 (31 I 2014), s. A9 [nekr.]
Dziennik Polski 2014, nr 26 (1-2 II 2014), s. A6 [nekr.]
Dziennik Polski 2014, nr 27 (3 II 2014), s. A10 [nekr.]
Dziennik Polski 2014, nr 29 (5 II 2014), s. A11 [nekr.]
Grzybek T., Czosnek C.: Węgiel, sorbenty i wyroby węglowe 2000 : Ogólnopolskie Seminarium dedykowane Profesorom Aleksandrowi Długoszowi i Mieczysławowi Żyle z okazji 45-lecia pracy naukowej i dydaktycznej. Biuletyn AGH 2000, nr 84, s. 25
Olszewska D.: Wydział Energetyki i Paliw. Vivat Akademia : AGH 2018 nr 19 grudzień, s. 26-32, [foto]

@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 Urodził się 10 maja 1930 roku w Krakowie. Zmarł 29 stycznia 2014 roku. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
-Absolwent Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego ze specjalnością chemii fizycznej - 1955 rok, doktor nauk technicznych AGH - 1963 rok, doktor habilitowany - 1973 rok, profesor - 1993 rok.
+W 1955 roku ukończył Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego ze specjalnością chemii fizycznej.
-W latach 1954–1957 asystent w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie.
+W latach 1954–1957 był asystentem w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie.
-Związany z AGH od 1958 roku najpierw jako starszy asystent w Katedrze i Zakładzie Chemii Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] (1958–1964), następnie jako adiunkt (1965–1974), docent (1975–1991), profesor nadzwyczajny (1991-1993), profesor zwyczajny (1993-2000).
+W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Chemii Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] (1958–1964), następnie był adiunktem (1965–1974) i docentem (1975–1991).
+W 1963 roku na podstawie pracy "Badania nad związkiem między sorpcyjnymi własnościami węgli kamiennych a ich chemiczną naturą", napisanej pod kierunkiem profesora Mieczysława Lasonia, uzyskał stopień doktora.
+W 1973 roku na podstawie rozprawy
+ profesorem nadzwyczajnym (1991-1993), profesor zwyczajny (1993-2000)
+ doktor nauk technicznych AGH - 1963 rok, doktor habilitowany - 1973 rok, profesor - 1993 rok.
+.
 W latach 1984–1990 zastępca dyrektora [[Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów|Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów]], następnie dyrektor Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów, a w 1991–1993 dziekan Wydziału Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów.