Jakub Kazimierz Siemek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
| nationality = | | nationality = | ||
| fields = górnictwo i geologia (górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego, inżynieria złożowa, hydromechanika górnicza) | | fields = górnictwo i geologia (górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego, inżynieria złożowa, hydromechanika górnicza) | ||
| function = Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu w latach 1999–2002 ; Profesor Honorowy AGH 2009 | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Wersja z 10:17, 15 sty 2014
| Jakub Kazimierz Siemek | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Siemek | ||||||||||||
| Imię / imiona | Jakub | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1937
| ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia (górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego, inżynieria złożowa, hydromechanika górnicza) | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu w latach 1999–2002 ; Profesor Honorowy AGH 2009
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | AGH im. prof. W. Budryka 1969, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Ministra Edukacji Narodowej 1975, 1978, 1987, 1990, AGH im. prof. H. Czeczotta 1987; Krzyż Kawalerski OOP 1986, Krzyż Oficerski OOP 1997, Złoty Krzyż Zasługi 1977, Medal KEN 1993, tytuł: generalny dyrektor górniczy II stopnia 1988, I stopnia 1996, Medal Wydziału Zarządzania AGH 2011 | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Jakub Kazimierz Siemek (1937–)
Specjalność: górnictwo i geologia (górnictwo ropy naftowej i gazu ziemnego, inżynieria złożowa, hydromechanika górnicza)
Urodził się 2 marca 1937 roku w Brzozowicach, woj. katowickie. W 1958 r. ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (górnictwo), a w latach 1958–61 studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1963 r. otrzymał dyplom z fizyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu; w 1999 r. ukończył studia podyplomowe na AGH z zakresu integracji z Unią Europejską. W latach 1966–99 ukończył 12 kursów specjalistycznych z zakresu programowania komputerów, metod matematycznych w ekonomii i innych. Doktorat w 1968 r., habilitacja w 1973 r.
W 1959 r. zatrudniony w Polskiej Akademii Nauk w Krakowie (Zakład Mechaniki Górotworu) jako asystent. W latach 1959–64 starszy asystent AGH; w latach 1965–81 adiunkt, docent, kierownik zakładu, zastępca dyrektora ds. gazownictwa Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie. Od 1979 r. ponownie w AGH: profesor nadzwyczajny, profesor zwyczajny nauk technicznych na Wydziale Wiertnictwa, Nafty i Gazu. Kierownik Zakładu Termodynamiki i Przepływów w Złożach, potem Gazownictwa Ziemnego (od 1987 r.). Prodziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu w latach 1987–90, dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu w latach 1999–2002.
Delegat Polski w Komisji ds. Wydobycia, Magazynowania i Transportu Gazu Ziemnego Międzynarodowej Unii Gazowniczej (1976–97), członek Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk (od 1978 r.), członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności (od 1995 r.), członek korespondent Polskiej Akademii Nauk (2002), wiceprzewodniczący Komitetu Górnictwa PAN (od 1997 r.), członek Akademii Inżynierskiej w Polsce (od 1998 r.)
Badania: rozwiązania dotyczące nieizotermicznych przepływów gazu ziemnego w złożach, przepływów płynów w złożach węglowodorów oraz metanu w pokładach węgla; praktyczne modelowanie eksploatacji złóż węglowodorów oraz zatłaczania cieczy do warstw skalnych.
Autor 260 publikacji, artykułów, rozpraw naukowych oraz drukowanych referatów w wydawnictwach krajowych i zagranicznych; współautor i kierownik 180 dokumentacji i opracowań nie publikowanych dla przemysłu i instytucji naukowych; autor kilku patentów. Promotor kilkunastu prac doktorskich.
Doktor honoris causa Uniwersytetu im. Luciana Blagi w Sibiu (Rumunia, 2002) za rezultaty i osiągnięcia naukowe w dziedzinie inżynierii złóż gazu ziemnego i gazownictwa oraz za współpracę i przyczynienie się do rozwoju specjalności gazownictwo na Wydziale Inżynierii Uniwersytetu. Profesor honorowy Uniwersytetu Technicznego Nafty i Gazu w Iwano-Frankowsku (Stanisławów) na Ukrainie, 2004. Profesor Honorowy AGH 2009, Doktor Honoris Causa Politechniki Śląskiej 2010, Profesor Honorowy Politechniki Lubelskiej 2011.
Źródło:
- Tyrański Władysław: Kto jest kim w Krakowie 1999. S. 311–312
- BIP 2002 nr 106/107. s. 19
- BIP 2002 nr 112. s. 2 okł., zdj., 10
- BIP 2004 nr 130/131. s. 3
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 78–79
- Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 24 czerwca 2009 r. s. 31
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 32/33. s. 6–9
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2011 nr 42/43. s. 6
- Vivat Akademia : periodyk Akademii Górniczo-Hutniczej dla Absolwentów AGH 2011 nr 7. s. 23