Franciszek Byrtus: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||
|name=Franciszek Byrtus | |name=Franciszek Byrtus | ||
|image_size=10566 | |image_size=10566 | ||
}} | }} | ||
{{Funkcja | {{Funkcja | ||
| Linia 67: | Linia 35: | ||
Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej. | Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej. | ||
W 1936 roku rozpoczął studia na | W 1936 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Będąc wyróżniającym się studentem został zatrudniony jako asystent w Katedrze Maszyn Hutniczych, Walcownictwa i Kuźnictwa [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]]. Z powodu wojny studia zostały przerwane i kończył je w 1948 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1955 roku został mianowany docentem, dr — AGH 1963, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1974. | ||
Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu. | Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu. | ||
Wersja z 12:48, 7 mar 2018
| Franciszek Byrtus | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Byrtus | ||||||||
| Imię / imiona | Franciszek | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 4 maja 1917 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Istebna | ||||||||
| Data śmierci | 25 marca 2007 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Cieszyn | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo, gazownictwo | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów AGH (1973-1979) | ||||||||
| Wydział | Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus (1917–2007)
Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla, koksownictwo, gazownictwo
Nota biograficzna
Urodził się 4 maja 1917 roku w Istebnej k. Wisły. Zmarł 25 marca 2007 roku w Cieszynie. Pochowany na cmentarzu w Istebnej.
W 1936 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. Będąc wyróżniającym się studentem został zatrudniony jako asystent w Katedrze Maszyn Hutniczych, Walcownictwa i Kuźnictwa Wydziału Hutniczego. Z powodu wojny studia zostały przerwane i kończył je w 1948 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga. W 1955 roku został mianowany docentem, dr — AGH 1963, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1974.
Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu rozpoczął pracę w Hutniczym Instytucie Badawczym w Gliwicach (obecny Instytut Metalurgii Żelaza). W latach 1947–1955 kierował Zakładem Techniki Cieplnej Instytutu Badawczego w Gliwicach, a w latach 1955–1961 Zakładem Techniki Cieplnej w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu.
Od 1951 roku prowadził wykłady z koksownictwa na Wydziale Metalurgicznym AGH. W 1955 roku objął stanowisko docenta etatowego w Katedrze Metalurgii Surówki. Organizował od podstaw i przez wiele lat kierował Katedrą Koksownictwa i Gazownictwa. W latach 1961–1965 pełnił funkcję Prodziekana ds. Studenckich Wydziału Metalurgicznego. Był współorganizatorem, a w latach 1973–1979 Prodziekanem Instytutu Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów (na prawach Wydziału).
Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komitetu Karbochemii PAN, Państwowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla i Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa.
Był wybitnym nauczycielem i wychowawcą wielu pokoleń inżynierów, uczonym zasłużonym dla rozwoju przemysłu koksowniczego i gazowniczego w Polsce. Opublikował około 150 prac — w tym 5 książek — oraz 7 patentów. Był promotorem 22 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, honorowy członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, srebrna odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”
Źródła do biogramu
Książki
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003, s. 116
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 24
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 152
- Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Warszawa 1984, s. 110
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 24. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2013, s. 31-32, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 47, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 198-199
Artykuły
- Dziennik Polski 2006, nr 73 (27 III 2007), s. 13 [nekr.]
- Dziennik Polski 2006, nr 74 (28 III 2007), s. 16 [nekr.]
- Jubileusz prof. Franciszka Byrtusa. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. II okł., [foto]
- Prof. zw. dr inż. Franciszek Byrtus. Karbo : energochemia, ekologia 1997, nr 10, s. 349, [foto]
- Profesor Franciszek Byrtus. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2007, nr 168/169, s. 21