Zygmunt Polek: Różnice pomiędzy wersjami

Zygmunt Polek
Nazwisko	Polek
Imię / imiona	Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	29 kwietnia 1916
Miejsce urodzenia	Zelczyna
Data śmierci	7 maja 1988
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy Hucie Warszawa
Wydział	Wydział Metalurgiczny ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 11:31, 13 lip 2015

Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Polek (1916–1988)

Specjalność: metalurgia stali, przeróbka plastyczna, walcowanie rur na zimno

Życiorys

Urodził się 29 kwietnia 1916 roku w Zelczynie (woj. krakowskie). Zmarł 7 maja 1988 w Warszawie.

W 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie przeniósł się na Wydział Hutniczy Akademii Górniczej w Krakowie. Przerwane okupacją hitlerowską studia ukończył w 1946 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga z odznaczeniem.

Pracę zawodową rozpoczął w 1946 roku jako asystent Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej, pracując jednocześnie w Fabryce Drutu i Gwoździ w Zabierzowie, a następnie w Fabryce Drutu i Wyrobów z Drutu w Krakowie. W 1948 roku został dyrektorem Zakładów Opakowań Blaszanych w Krakowie. Kolejne miejsca pracy profesora to m.in. Huta Florian, Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Jednocześnie kontynuował karierę naukową. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Metalurgicznym AGH, w 1972 roku, na tym samym wydziale - stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1973 roku został mianowany docentem w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

W 1974 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1986 - profesora zwyczajnego.

Od 1975 do odejścia na emeryturę w 1986 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Badawczego Instytutu Metalurgii AGH przy Hucie Warszawa.

Opublikował 46 prac z zakresu walcowania rur, był promotorem 2 prac doktorskich oraz współautorem 19 artykułów w czasopismach zagranicznych.

Czynny działacz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, w którym piastował szereg funkcji. Przez wiele lat (od 1966 roku) pełnił funkcję Zastępcy Redaktora Naczelnego czasopisma Hutnik. Członek zagraniczny AIM (Associazione Italiana di Metallurgia, Milano) oraz Stowarzyszenia Niemieckich Hutników.

Nagrody i odznaczenia

Zespołowa Nagroda Państwowa II stopnia, Zespołowa Nagroda Państwowa I stopnia, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrna Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Zasłużonemu w rozwoju Województwa Katowickiego, Odznaka „Zasłużony Pracownik IMŻ”, Złota Odznaka Honorowa SITPH, Odznaka Honorowa za Zasługi położone dla rozwoju AGH, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal „Zasłużony dla Huty Warszawa”, Zasłużony Hutnik PRL, Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, inne.

Źródło:

Metalurgia i Odlewnictwo 1986 T. 12 z. 2. s. 127–131
Metalurgia i Odlewnictwo 1989 T. 15 z. 1. s. 5–6
Informator nauki polskiej 1987/88 [cz.] 2. s. 1083
Hutnik 1988, nr 11–12. s. 348–349
Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012. s. 108-109, portr.

@@ Linia 53: / Linia 53: @@
 Urodził się 29 kwietnia 1916 roku w Zelczynie (woj. krakowskie). Zmarł 7 maja 1988 w Warszawie.
-W 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego,następnie przeniósł się na [[Wydział Hutniczy]] Akademii Górniczej w Krakowie. Przerwane okupacją hitlerowską studia ukończył w 1946 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga z odznaczeniem.
+W 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie przeniósł się na [[Wydział Hutniczy]] Akademii Górniczej w Krakowie. Przerwane okupacją hitlerowską studia ukończył w 1946 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera metalurga z odznaczeniem.
 Pracę zawodową rozpoczął w 1946 roku jako asystent [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej, pracując jednocześnie w Fabryce Drutu i Gwoździ w Zabierzowie, a następnie w Fabryce Drutu i Wyrobów z Drutu w Krakowie. W 1948 roku został dyrektorem Zakładów Opakowań Blaszanych w Krakowie. Kolejne miejsca pracy profesora to m.in. Huta Florian, Instytut Metalurgii Żelaza w Gliwicach.