Tadeusz Rachwał: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
W 1936 roku uzyskał dyplom magistra filozofii z zakresu matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Matematyki AG i studia na Wydziale Górniczym, które ukończył w 1950 roku. W 1955 roku uzyskał tytuł kandydata nauk matematycznych, w 1962 roku - habilitację, a w 1971 roku - stopień profesora nadzwyczajnego. | W 1936 roku uzyskał dyplom magistra filozofii z zakresu matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Matematyki AG i studia na Wydziale Górniczym, które ukończył w 1950 roku. W 1955 roku uzyskał tytuł kandydata nauk matematycznych, w 1962 roku - habilitację, a w 1971 roku - stopień profesora nadzwyczajnego. | ||
Z AG był związany od 1936 roku. Od 1951 roku funkcję kierownika Katedry Geometrii Wykreślnej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH. W latach 1964-1969 był prodziekanem [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. Był organizatorem, a następnie pierwszym dyrektorem Instytutu Matematyki AGH w latach 1969-1974. Do przejścia na emeryturę w 1984 roku kierował Zakładem Geometrii Wykreślnej w Instytucie Matematyki AGH. | Z AG był związany od 1936 roku. Od 1951 roku funkcję kierownika Katedry Geometrii Wykreślnej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH. W latach 1964-1969 był prodziekanem [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. Był organizatorem, a następnie pierwszym dyrektorem [[Instytutu Matematyki]] AGH w latach 1969-1974. Do przejścia na emeryturę w 1984 roku kierował Zakładem Geometrii Wykreślnej w Instytucie Matematyki AGH. | ||
Był autorem ok. 40 publikacji, w tym kilka skryptów i podręczników oraz promotorem kilku rozpraw doktorskich | Był autorem ok. 40 publikacji, w tym kilka skryptów i podręczników oraz promotorem kilku rozpraw doktorskich |
Wersja z 14:40, 11 lut 2015
Tadeusz Rachwał | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Rachwał | ||||||||||||
Imię / imiona | Tadeusz | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 29 maja 1914 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||||||
Data śmierci | 18 kwietnia 1992 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | matematyka (geometria różniczkowa, geometria rzutowa, geometria wykreślna) | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1964–1969) | ||||||||||||
Wydział | Instytut Matematyki
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Tadeusz Rachwał (1914–1992)
Specjalność: matematyka (geometria różniczkowa, geometria rzutowa, geometria wykreślna)
Życiorys
Urodził się 29 maja 1914 roku w Krakowie. Zmarł 18 kwietnia 1992 w Krakowie.
W 1936 roku uzyskał dyplom magistra filozofii z zakresu matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Matematyki AG i studia na Wydziale Górniczym, które ukończył w 1950 roku. W 1955 roku uzyskał tytuł kandydata nauk matematycznych, w 1962 roku - habilitację, a w 1971 roku - stopień profesora nadzwyczajnego.
Z AG był związany od 1936 roku. Od 1951 roku funkcję kierownika Katedry Geometrii Wykreślnej Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W latach 1964-1969 był prodziekanem Wydziału Górniczego. Był organizatorem, a następnie pierwszym dyrektorem Instytutu Matematyki AGH w latach 1969-1974. Do przejścia na emeryturę w 1984 roku kierował Zakładem Geometrii Wykreślnej w Instytucie Matematyki AGH.
Był autorem ok. 40 publikacji, w tym kilka skryptów i podręczników oraz promotorem kilku rozpraw doktorskich
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
Źródło:
- Wielka księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 294
- Słownik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 194
- Matematycy polscy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław 2012. S. 383–384, portr.