Kazimierz Jacek Szpunar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 28 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Szpunar
|family-name=Szpunar
|given-name=Kazimierz Jacek
|given-name=Kazimierz Jacek
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
|image=Kazimierz_Szpunar.jpg
|image=Kazimierz_Szpunar.jpg
|birth_date=17 sierpnia 1918
|birth_date=17 sierpnia 1918
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych)
|death_date=19 grudnia 2022
|function=Kierownik Katedry Matematyki w latach 1961 (1962?)-1969
|fields=: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska
|faculty=Wydział Matematyki Stosowanej
|unit=Instytut Matematyki
|name=Kazimierz Jacek Szpunar
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
|image_size=9900
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Jacek Szpunar''' (1918–)  
Dr hab. inż., prof. AGH '''Kazimierz Jacek Szpunar''' (1918-2022)  


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska
 
Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska,


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie.  
Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 19 grudnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1937 roku ukończył IV Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.
W 1937 roku ukończył IV Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.


W 1949 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH. Pracę zawodową rozpoczął już w 1946 roku, jako młodszy asystent w Katedrze Matematyki [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AG. W związku z reorganizacją struktury AGH, od 1952 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie i Katedrze Matematyki I [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH
W 1949 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH. Jako student II roku podjął w 1946 roku pracę młodszego asystenta w Katedrze Matematyki [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AG. W związku z reorganizacją struktury AGH, od 1952 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie i Katedrze Matematyki I [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH


W 1958 roku na podstawie pracy "O pewnym równaniu różniczkowym charakteryzującym drgania tłumione", której promotorem był profesor Stanisław Gołąb, uzyskał stopień doktora.
W 1958 roku na podstawie pracy "O pewnym równaniu różniczkowym charakteryzującym drgania tłumione", której promotorem był profesor Stanisław Gołąb, uzyskał stopień doktora.
Linia 30: Linia 27:
W 1961 roku na podstawie rozprawy "Ujęcie stropu wyrobiska chodnikowego jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie został docentem etatowym.
W 1961 roku na podstawie rozprawy "Ujęcie stropu wyrobiska chodnikowego jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie został docentem etatowym.


W latach 1961-1969 był kierownikiem Katedry Matematyki I WGG.
W latach 1962-1969 był kierownikiem Katedry Matematyki I WGG.
 
W latach 1970-1973 był kierownikiem Zakład Zastosowań Metod Matematycznych w Technice, a w latach 1974-1988 kierownikiem Zakładu Metod Optymalizacyjnych Optymalizacji [[instytut Matematyki|Instytutu Matematyki]] AGH.


Zakład Zastosowań Metod Matematycznych w Technice do 1973
W latach 1970-1973 był kierownikiem Zakładu Zastosowań Metod Matematycznych w Technice, a w latach 1974-1987 kierownikiem Zakładu Metod Optymalizacyjnych Optymalizacji [[instytut Matematyki|Instytutu Matematyki]] AGH.


Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1949 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r., tytuł profesora uzyskał w 1971 r.
W latach 1974-1980 był opiekunem studiów na specjalności matematyka stosowana.


Był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej AG w 1946 r., młodszym asystentem Katedry Matematyki w latach 1946–49, starszym asystentem w latach 1949–53, adiunktem w latach 1953–56, zastępcą profesora w latach 1956–61. W latach 1961(1962?)-69 pełnił funkcję kierownika Katedry Matematyki.  
W 1971 roku został profesorem AGH.


Pracownik naukowy Instytutu Matematyki w latach 1969–1988, kierownik Zakładu Metod Optymalizacyjnych w latach 1969–1988, profesor od 1971 r.
W latach 1970-1974 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matematyki.  


Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Oddział w Krakowie 1960–, PTMTiS (Zarząd Oddziału w Krakowie 1962–), Komisji Nauk Technicznych Oddziału PAN w Krakowie 1960–, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN 1977–.
W latach 1969-1984 był redaktorem działu "Matematyka-Fizyka-Chemia" Zeszytów Naukowych AGH.


Badania: konstruowanie modeli matematycznych opisu pewnych zagadnień mechaniki górotworu, czasem z wykorzystaniem teorii sprężystości; badania jakościowe i ilościowe równań różniczkowych występujących w teorii drgań nieliniowych; podanie nowej definicji stabilności dla układów opisanych wektorowym równaniem różniczkowym w Rn z uwagi na obszary Omegao, Omega i przedział czasu [0, T] i pewne jej uogólnienia na układy ogólniejsze.
W 1988 roku przeszedł na emeryturę.


Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.  
Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.  


Promotor 2 prac doktorskich.
Promotor 2 prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Polskiego Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Komisji Nauk Technicznych PAN, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN,


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Ministra Szkolnictwa Wyższego, Rektora AGH; Zasłużony Nauczyciel PRL 1982, Krzyż Kawalerski OOP 1973.
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”]], Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH  


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 58: Linia 55:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 24, 26, 33-36, 40-43, 73, 91, 92, 111
 
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 110
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 110
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 182
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 182
Linia 65: Linia 61:
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 43, 47
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 43, 47
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 130
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 130
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 357, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 357, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]
 
 
 
Źródło:
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 182
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 366, portr.
 


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Choczewski B., Cięciwa Z.: Od redakcji: ''Opuscula Mathematica''. ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ;  nr 1154. [Seria] ''Opuscula Mathematica'' nr 1988, z. 4,  s. 13-14, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====  


*
* Dr hab. inż. Kazimierz Jacek Szpunar, prof. AGH [online] [przeglądany 20.12.2022]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/detail/dr-hab-inz-kazimierz-jacek-szpunar-prof-agh
* Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 5.05.2023]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator


{{DEFAULTSORT:Szpunar, Kazimierz Jacek}}
{{DEFAULTSORT:Szpunar, Kazimierz Jacek}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 17.10.2022</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:05, 23 maj 2023

Kazimierz Jacek Szpunar
Kazimierz Szpunar.jpg
Nazwisko Szpunar
Imię / imiona Kazimierz Jacek
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 17 sierpnia 1918
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 19 grudnia 2022
Dyscyplina/specjalności matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska


Jednostka pozawydziałowa Instytut Matematyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”

Dr hab. inż., prof. AGH Kazimierz Jacek Szpunar (1918-2022)

Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 19 grudnia 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1937 roku ukończył IV Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.

W 1949 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH. Jako student II roku podjął w 1946 roku pracę młodszego asystenta w Katedrze Matematyki Wydziału Górniczego AG. W związku z reorganizacją struktury AGH, od 1952 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie i Katedrze Matematyki I Wydziału Geodezji Górniczej AGH

W 1958 roku na podstawie pracy "O pewnym równaniu różniczkowym charakteryzującym drgania tłumione", której promotorem był profesor Stanisław Gołąb, uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Ujęcie stropu wyrobiska chodnikowego jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie został docentem etatowym.

W latach 1962-1969 był kierownikiem Katedry Matematyki I WGG.

W latach 1970-1973 był kierownikiem Zakładu Zastosowań Metod Matematycznych w Technice, a w latach 1974-1987 kierownikiem Zakładu Metod Optymalizacyjnych Optymalizacji Instytutu Matematyki AGH.

W latach 1974-1980 był opiekunem studiów na specjalności matematyka stosowana.

W 1971 roku został profesorem AGH.

W latach 1970-1974 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matematyki.

W latach 1969-1984 był redaktorem działu "Matematyka-Fizyka-Chemia" Zeszytów Naukowych AGH.

W 1988 roku przeszedł na emeryturę.

Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.

Promotor 2 prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Polskiego Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Komisji Nauk Technicznych PAN, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN,

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 24, 26, 33-36, 40-43, 73, 91, 92, 111
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 110
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 182
  • [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s.32, 33
  • [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 43, 47
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 130
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 357, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Artykuły

  • Choczewski B., Cięciwa Z.: Od redakcji: Opuscula Mathematica. Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 1154. [Seria] Opuscula Mathematica nr 1988, z. 4, s. 13-14, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Kazimierz_Jacek_Szpunar&oldid=78445”