Andrzej Franciszek Wichur: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Wichur
|family-name=Wichur
|given-name=Andrzej Franciszek
|given-name=Andrzej Franciszek
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej Wichur.jpg
|image=Andrzej Wichur.jpg
|birth_date=28 kwietnia 1938
|birth_date=28 kwietnia 1938
Linia 7: Linia 8:
|death_date=18 czerwca 2019
|death_date=18 czerwca 2019
|fields=górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne
|fields=górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne
|function=Prodziekan Wydziału Górniczego (1986-1990)
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Andrzej Franciszek Wichur'''  (1938-2019)   
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1986
|Rok_do=1990
}}
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Franciszek Wichur'''  (1938-2019)   
   
   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne  
Dyscyplina/specjalności: górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne  


Linia 22: Linia 29:
W 1956 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, które ukończył w 1962 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera górnictwa.
W 1956 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, które ukończył w 1962 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera górnictwa.


W 1962 roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Bytomiu. W 1965 roku został służbowo  przeniesiony do Zakładu Badań i Doświadczeń Budownictwa Węglowego w Katowicach, a następnie w wyniku reorganizacji, od 1966 roku w Zakładzie Badań i Doświadczeń Budownictwa Górniczego i z d niem 1 lipca 1974 roku w Ośrodku Badawczo_Rozwojowym Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach.
W 1962 roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Bytomiu. W 1965 roku został służbowo  przeniesiony do Zakładu Badań i Doświadczeń Budownictwa Węglowego w Katowicach, a następnie w wyniku reorganizacji, od 1966 roku w Zakładzie Badań i Doświadczeń Budownictwa Górniczego. Od 1 lipca 1974 roku pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach.  


W 1971 roku, na Wydziale Górniczym AGH, na podstawie pracy "Zastosowanie metod probabilistycznych do analizy zjawisk ciśnienia górotworu na obudowę szybów" uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1977 roku został doktorem habilitowanym. W marcu 1978 roku został mianowany docentem w OBP BG "Budokop".


Od 1979 roku pracował w w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo pracował w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]], a następnie Katedrze Geomechaniki Budownictwa i Geotechniki [[Wydział Górnictwa i Geoinżynierii|Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii]].


W 1971 roku na podstawie pracy "Zastosowanie metod probabilistycznych do analizy zjawisk ciśnienia górotworu na obudowę szybów" uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1977 roku został doktorem habilitowanym.
W 1989 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Od 1995 roku był profesorem zwyczajnym AGH. Od 1 listopada 1995 roku zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń a następnie w Katedrze Geotechniki Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii.


Od 1979 roku pracuje w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W latach 1986-1990 był prodziekanem Wydziału Górniczego.


W 1989 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Od 1995 roku był profesorem zwyczajnym AGH. od 1 listopada 1995 roku zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń a następnie w Katedrze Geotechniki Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii.
W latach 1997-2002 był redaktorem naczelnym Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH. Od 1995 roku był redaktorem działu w czasopiśmie "Budownictwo Górnicze i Tunelowe", w latach 2003-2004 był członkiem Rady Programowej czasopism "Inżynieria Bezwykopowa - Trenchless Engineering" w latach 2004-2012 "Geoinżynieria i Tunelowanie - Geoengineering and Tunneling" a od 2005 roku "Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne".


Od stycznia 2009 roku na emeryturze.


Był rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w zakresie specjalności: budownictwa kopalń głębinowych, i odkrywkowych oraz głębienie sposobem górniczym i wiertniczym.


Posiadał Certyfikat Indywidualny Polskiego Komitetu Geotechniki.


Członek Polskiego Komitetu Geotechniki, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN - Sekcja Projektowania i Budownictwa Górniczego, wiceprzewodniczący Podkomitetu Budownictwa Podziemnego. W latach 1994-2006 przewodniczył Radzie Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach. W latach 1998-2001 był członkiem Komisji ds. Obudowy Wyrobisk Korytarzowych w Podziemnych Zakładach Górniczych powołanej przez prezesa WUC.
Autor i współautor wielu opinii naukowych i rozwiązań technicznych w budownictwie podziemnym górniczym i niegórniczym.
Autor około 200 publikacji oraz ponad 230 niepublikowanych prac badawczych, 4 patentów.
Promotor 5 doktoratów, recenzent kilkunastu przewodów doktorskich i habilitacyjnych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Nagroda Zespołowa II stopnia Ministra Górnictwa i Energetyki, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa", Złota Odznaka "Sto lat górniczych organizacji technicznych", Odznaka Zasłużonego Działacza SITG.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/wichur-andrzej-003552


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 44: Linia 67:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Krawczyk M.: Meandry działalności wydawniczej AGH 1919-2016. Kraków 2017, S. 142-148, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 29
* [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 37
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 392, [foto]
* Złota księga nauk technicznych 2011. [Oprac.] zespół aut.  K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2011, s. 439-440


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


* ''Dziennik Polski'' 2019, nr 147 (26 VI 2019), s. A10 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2019, nr 147 (26 VI 2019), s. A10 [nekr.]
* ''Gazeta Wyborcza'' 2019, nr 147 (26 VI 2019), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 6 [nekr.]


==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Wichur, Andrzej Franciszek}}
{{DEFAULTSORT:Wichur, Andrzej Franciszek}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 19.11.2019</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 09:00, 10 mar 2023

Andrzej Franciszek Wichur
Andrzej Wichur.jpg
Nazwisko Wichur
Imię / imiona Andrzej Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 28 kwietnia 1938
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 18 czerwca 2019
Dyscyplina/specjalności górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego (1986-1990)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19861990


Prof. dr hab. inż. Andrzej Franciszek Wichur (1938-2019)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, geologia inżynierska, geotechnika, budownictwo podziemne

Nota biograficzna

Urodził się 28 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 18 czerwca 2019 roku. Pochowany został na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.

W 1956 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kochanowskiego w Krakowie. W 1956 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AGH, które ukończył w 1962 roku, uzyskując dyplom magistra inżyniera górnictwa.

W 1962 roku rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Bytomiu. W 1965 roku został służbowo przeniesiony do Zakładu Badań i Doświadczeń Budownictwa Węglowego w Katowicach, a następnie w wyniku reorganizacji, od 1966 roku w Zakładzie Badań i Doświadczeń Budownictwa Górniczego. Od 1 lipca 1974 roku pracował w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach.

W 1971 roku, na Wydziale Górniczym AGH, na podstawie pracy "Zastosowanie metod probabilistycznych do analizy zjawisk ciśnienia górotworu na obudowę szybów" uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1977 roku został doktorem habilitowanym. W marcu 1978 roku został mianowany docentem w OBP BG "Budokop".

Od 1979 roku pracował w w Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo pracował w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń Wydziału Górniczego, a następnie Katedrze Geomechaniki Budownictwa i Geotechniki Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii.

W 1989 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Od 1995 roku był profesorem zwyczajnym AGH. Od 1 listopada 1995 roku zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń a następnie w Katedrze Geotechniki Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii.

W latach 1986-1990 był prodziekanem Wydziału Górniczego.

W latach 1997-2002 był redaktorem naczelnym Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH. Od 1995 roku był redaktorem działu w czasopiśmie "Budownictwo Górnicze i Tunelowe", w latach 2003-2004 był członkiem Rady Programowej czasopism "Inżynieria Bezwykopowa - Trenchless Engineering" w latach 2004-2012 "Geoinżynieria i Tunelowanie - Geoengineering and Tunneling" a od 2005 roku "Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne".

Od stycznia 2009 roku na emeryturze.

Był rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa w zakresie specjalności: budownictwa kopalń głębinowych, i odkrywkowych oraz głębienie sposobem górniczym i wiertniczym.

Posiadał Certyfikat Indywidualny Polskiego Komitetu Geotechniki.

Członek Polskiego Komitetu Geotechniki, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN - Sekcja Projektowania i Budownictwa Górniczego, wiceprzewodniczący Podkomitetu Budownictwa Podziemnego. W latach 1994-2006 przewodniczył Radzie Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Budownictwa Górniczego "Budokop" w Mysłowicach. W latach 1998-2001 był członkiem Komisji ds. Obudowy Wyrobisk Korytarzowych w Podziemnych Zakładach Górniczych powołanej przez prezesa WUC.

Autor i współautor wielu opinii naukowych i rozwiązań technicznych w budownictwie podziemnym górniczym i niegórniczym.

Autor około 200 publikacji oraz ponad 230 niepublikowanych prac badawczych, 4 patentów.

Promotor 5 doktoratów, recenzent kilkunastu przewodów doktorskich i habilitacyjnych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Nagroda Zespołowa II stopnia Ministra Górnictwa i Energetyki, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa", Złota Odznaka "Sto lat górniczych organizacji technicznych", Odznaka Zasłużonego Działacza SITG.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/wichur-andrzej-003552

Źródła do biogramu

Książki

  • Krawczyk M.: Meandry działalności wydawniczej AGH 1919-2016. Kraków 2017, S. 142-148, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 29
  • [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 37
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 392, [foto]
  • Złota księga nauk technicznych 2011. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2011, s. 439-440

Artykuły

  • Dziennik Polski 2019, nr 147 (26 VI 2019), s. A10 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2019, nr 147 (26 VI 2019), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 6 [nekr.]