Tomasz Ziemowit Gomoliszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Tomasz Ziemowit Gomoliszewski
Nazwisko	Gomoliszewski
Imię / imiona	Tomasz Ziemowit
Tytuły / stanowiska	Prof. dr inż.
Data urodzenia	27 grudnia 1910
Miejsce urodzenia	Zagórze
Data śmierci	21 czerwca 1988
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	geodezja, optyka geometryczna, instrumentoznawstwo geodezyjne
Pełnione funkcje	Prodziekan ds. dydaktyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH (1966–1969)
Wydział	Wydział Geodezji Górniczej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 10:38, 4 wrz 2023

Prof. dr inż. Tomasz Ziemowit Gomoliszewski (1910–1988)

Dyscyplina/specjalności: geodezja, instrumentoznawstwo geodezyjne, optyka geometryczna

Nota biograficzna

Urodził się 27 grudnia 1910 roku we wsi Zagórze koło Częstochowy. Zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1931 roku ukończył Gimnazjum Przyrodniczo-Matematyczne im. S. Staszica w Sosnowcu. Następnie odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.

W 1932 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1938 roku. Będąc jeszcze studentem, rozpoczął w 1936 roku pracę zawodową w biurze geodezyjnym swego brata Jerzego Gomoliszewskiego. Specjalizował się w tym czasie przede wszystkim w dziedzinie geodezyjnego urządzania terenów rolniczych. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. W końcu 1940 roku powrócił do pracy zawodowej. Został wówczas zatrudniony w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Krakowie na terenie powiatu nowosądeckiego, gdzie zajmował się scalaniem gruntów. Prace to kontynuował do końca lutego 1947 roku.

Od 1 marca 1947 roku pracował, jako starszy asystent w Zakładzie Geodezji Wydziału Geologiczno-Mierniczego Akademii Górniczej.

W 1950 roku awansował na adiunkta, a w 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora.

W 1961 roku na podstawie pracy "Trygonometryczna metoda pomiaru szczegółów leżących na pionowej płaszczyźnie", napisanej pod kierunkiem profesora Zygmunta Kowalczyka na Wydziale Geodezji Górniczej, uzyskał stopień doktora.

W 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.

Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej.

Był organizatorem i w latach 1961-1975 kierownikiem Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W zakładzie tym prowadzone były badania i justowania nowoczesnych przyrządów geodezyjnych dla zespołów naukowo-dydaktycznych oraz dla potrzeb przemysłu i przedsiębiorstw geodezyjnych. W tym samym okresie.

W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na Wydziale Geodezji Górniczej AGH.

Dzięki jego staraniom został zbudowany komparator precyzyjny dla badań przymiarów długości, wykorzystywany zarówno w pracach naukowych i dydaktycznych, jak i dla potrzeb przedsiębiorstw geodezyjnych.

W latach 1962-1966 kierował Studium Zaocznym Wydziału i wprowadził wówczas indywidualne harmonogramy zajęć dydaktycznych dostosowane do warunków życia i pracy zawodowej poszczególnych studentów, co okazało się korzystne dla usprawnienia studiów.

W pracach dyplomowych wprowadzał studentów do rozwiązywania aktualnych tematów postępu naukowego i technicznego. Ponadto z innych organizacyjnych funkcji na Wydziale należy wymienić wieloletnie - 195-1965 - pełnienie obowiązków opiekuna Koła Naukowego Studentów Geodetów i w latach 1960-1962 pełnomocnictwo dziekana ds. dydaktyki. Z kolei w latach 1967-1981 był członkiem Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego. Szczególnie mocno trzeba podkreślić, że osiągnął on interesujące wyniki w dziedzinie optymalizacji metod i technik prac geodezyjnych - głównie na podstawie studiów i badań prowadzonych przy wykorzystywaniu doświadczeń inżynierskich.

Autor kilkudziesięciu publikacji.

Był promotorem kilku przewodów doktorskich.

Był członkiem Komitetu Geodezji PAN, współpracował z Zespołem Historii Geodezji przy Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN, z resortowym Instytutem Geodezji i Kartografii oraz ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich.

Jego bratem był profesor Jerzy Gomoliszewski, również pracownik AGH.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka "Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złotą Honorową "Odznakę Związku Pszczelarskiego", indywidualna Nagroda pierwszego stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 16, [foto]
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 61-64, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 101, [foto]
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

Nowak K.: Profesor Tomasz Gomoliszewski - charakterystyka dorobku naukowego oraz działalności dydaktyczno-wychowawczej, społecznej i organizacyjnej. Zeszyty Naukowe. AGH ; nr 860. [Seria] Geodezja 1982, s. 7-15
Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski : (1910-1988). Geodezja i Kartografia 1990, t. 39, z. 1-2, s. 9-12, [foto]
Odlanicki-Poczobutt M.: Profesor Tomasz Gomoliszewski (1910-1989). Geodezja i Kartografia 1990, T. 39, z. 1-2, s. 3-7, [nekr.]

@@ Linia 27: / Linia 27: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 27 grudnia 1910 roku w Zagórzu koło Częstochowy, zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku.
+Urodził się 27 grudnia 1910 roku we wsi Zagórze koło Częstochowy. Zmarł w Krakowie 21 czerwca 1988 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
+W 1931 roku ukończył Gimnazjum Przyrodniczo-Matematyczne im. S. Staszica w Sosnowcu. Następnie odbył roczną służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.
-W 1923 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1928 roku. Następnie podjął pracę w wykonawstwie geodezyjnym. W 1930 roku uzyskał uprawnienia mierniczego przysięgłego, a 6 lat później założył własne biuro. W okresie wojennym pracował, jako inżynier geodeta.
+W 1932 roku rozpoczął studia na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1938 roku. Będąc jeszcze studentem, rozpoczął w 1936 roku pracę zawodową w biurze geodezyjnym swego brata Jerzego Gomoliszewskiego. Specjalizował się w tym czasie przede wszystkim w dziedzinie geodezyjnego urządzania terenów rolniczych. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. W końcu 1940 roku powrócił do pracy zawodowej. Został wówczas zatrudniony w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Krakowie na terenie powiatu nowosądeckiego, gdzie zajmował się scalaniem gruntów. Prace to kontynuował do końca lutego 1947 roku.
-W latach 1945-1952 studiował na Wydziale Architektury Wydziałów Politechnicznych AGH i jednocześnie w 1947 roku podjął pracę naukowo-dydaktyczną jako starszy asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego I na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]] w Akademii Górniczej.
+Od 1 marca 1947 roku pracował, jako starszy asystent w Zakładzie Geodezji [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziału Geologiczno-Mierniczego]] Akademii Górniczej.
-W pracy naukowej zajmował się problemami wykorzystania metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, skoncentrowany był głównie na prowadzeniu badań architektonicznych z wykorzystaniem technik geodezyjnych. Zafascynowany pięknem budowli starego Krakowa, inicjuje stosowanie metod geodezyjnych do inwentaryzacji zabytków, do badań kompozycji budowli monumentalnych. Na podstawie pomiarów doświadczalnych monumentalnego zabytku architektury gotyckiej opracował zasady pomiarów i sporządzania map inwentaryzacyjnych, dokonał szczegółowej analizy przydatności i dokładności trygonometrycznych metod pomiaru sytuacyjno-wysokowościowego w odniesieniu do niedostępnych punktów budowlo. Wyniki tych badań opublikował po raz pierwszy w artykule „Pomiary zabytków architektonicznych. (Wnioski z pomiaru kościoła Św. Katarzyny w Krakowie)” w „Przeglądzie Geodezyjnym” 1948, nr  9-10, s. 277-293.
+W 1950 roku awansował na adiunkta, a w 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora.
-W 1950 roku na podstawie tej pracy" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W latach 1952-1969 był kierownikiem Katedry Geodezji Przemysłowej i w latach 1956-1960 dziekanem Wydziału Geodezji Górniczej. Zorganizował wówczas studia zaoczne dla pracujących na Wydziale Geodezji Górniczej.
+W 1961 roku na podstawie pracy "Trygonometryczna metoda pomiaru szczegółów leżących na pionowej płaszczyźnie", napisanej pod kierunkiem profesora Zygmunta Kowalczyka na Wydziale Geodezji Górniczej, uzyskał stopień doktora.
-W 1954 roku został profesorem AGH. W 1969 roku otrzymał tytuł profesora.
+W 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.
-Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej. Był organizatorem i kierownikiem (1961-1975) Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziale Geodezji Górniczej]] AGH.
+Po reorganizacji Wydziału Geologiczno-Mierniczego pracował w Katedrze Geodezji Górniczej.
-Członek Komitetu Geodezji PAN, członek Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego 1967-1981.
+Był organizatorem i w latach 1961-1975 kierownikiem Zakładu Instrumentoznawstwa Geodezyjnego. W zakładzie tym prowadzone były badania i justowania nowoczesnych przyrządów geodezyjnych dla zespołów naukowo-dydaktycznych oraz dla potrzeb przemysłu i przedsiębiorstw geodezyjnych. W tym samym okresie.
-Autor około 100 publikacji, w tym 3 książek i 3 patentów oraz licznych recenzji rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.
+W latach 1966-1969 był prodziekanem do spraw dydaktyki na Wydziale Geodezji Górniczej AGH.
-Był promotorem 5 przewodów doktorskich.
+Dzięki jego staraniom został zbudowany komparator precyzyjny dla badań przymiarów długości, wykorzystywany zarówno w pracach naukowych i dydaktycznych, jak i dla potrzeb przedsiębiorstw geodezyjnych.
+W latach 1962-1966 kierował Studium Zaocznym Wydziału i wprowadził wówczas indywidualne harmonogramy zajęć dydaktycznych dostosowane do warunków życia i pracy zawodowej poszczególnych studentów, co okazało się korzystne dla usprawnienia studiów.
+W pracach dyplomowych wprowadzał studentów do rozwiązywania aktualnych tematów postępu naukowego i technicznego. Ponadto z innych organizacyjnych funkcji na Wydziale należy wymienić wieloletnie - 195-1965 - pełnienie obowiązków opiekuna Koła Naukowego Studentów Geodetów i w latach 1960-1962 pełnomocnictwo dziekana ds. dydaktyki. Z kolei w latach 1967-1981 był członkiem Zespołu Programowego Studiów Zaocznych Resortu Szkolnictwa Wyższego. Szczególnie mocno trzeba podkreślić, że osiągnął on interesujące wyniki w dziedzinie optymalizacji metod i technik prac geodezyjnych - głównie na podstawie studiów i badań prowadzonych przy wykorzystywaniu doświadczeń inżynierskich.
+Autor kilkudziesięciu publikacji.
+Był promotorem kilku przewodów doktorskich.
+Był członkiem Komitetu Geodezji PAN, współpracował z Zespołem Historii Geodezji przy Instytucie Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN, z resortowym Instytutem Geodezji i Kartografii oraz ze Stowarzyszeniem Geodetów Polskich.
+Jego bratem był profesor Jerzy Gomoliszewski, również pracownik AGH.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka "Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi krakowskiej", liczne nagrody resortowe, nagrody Rektora AGH
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka "Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złotą Honorową "Odznakę Związku Pszczelarskiego", indywidualna Nagroda pierwszego stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
 == Źródła do biogramu ==