Stanisław Karlic: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Karlic
Nazwisko	Karlic
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Doc. dr inż.
Data urodzenia	30 marca 1918
Miejsce urodzenia	Pokropiwna
Data śmierci	28 stycznia 1995
Dyscyplina/specjalności	górnictwo, geologia inżynierska, budownictwo i eksploatacja maszyn, wiertnictwo, udostępnianie i eksploatacja złóż, maszyny wiertnicze
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego (1974–1977, 1977-1981)
Wydział	Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Państwowa Nagroda II stopnia

Aktualna wersja na dzień 08:49, 7 kwi 2023

Doc. dr inż. Stanisław Karlic (1918-1995)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, geologia inżynierska, budownictwo i eksploatacja maszyn, wiertnictwo, udostępnianie i eksploatacja złóż, maszyny wiertnicze

Nota biograficzna

Urodził się 30 marca 1918 roku w miejscowości Pokropiwna w powiecie tarnopolskim. Zmarł 28 stycznia 1995 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1937 roku ukończył XI Państwowe Gimnazjum im. Jana i Andrzeja Śniadeckich we Lwowie. Następnie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, które ukończył w 1946 roku na Politechnice Śląskiej. Plany i programy studiów obowiązujące w Politechnice Śląskiej opracowano wzorując się na Politechnice Lwowskiej

Przez całą wojnę pracował zawodowo, od 1943 roku był kierownikiem w Zarządzie Kopalnictwa Naftowego. Zajmował stanowiska kierownicze: latach 1946-1949 Wydziału Maszyn, w latach 1949-1969 w Fabryce Maszyn Wiertniczych "Glinik" w Gorlicach, 1949-1953 Biura Konstrukcyjnego. W latach 1953-1966 był naczelnym inżynierem, a następnie dyrektorem technicznym, następnie w latach 1969-1971 dyrektorem Zakładu Doświadczalnego Urządzeń Wiertniczych.

W latach 1952-1957 i 1968-1971 był wykładowcą maszynoznawstwa ogólnego i naftowego, techniki sprzętu wiertniczego oraz technologii urządzeń wiertniczych na Wydziale Górniczym AGH. W latach 1967-1982 był kierownikiem Zakładu Urządzeń Wiertniczych i Eksploatacyjnych Lądowych i Morskich.

W 1964 roku na podstawie pracy "Energetyczne parametry świdrów wiertniczych", napisanej pod kierunkiem prof. Jana Cząstka na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał stopień doktora.

Od 1971 roku na stałe związany z AGH. W okresie 1971-1982 był docentem. W latach 1972-1974 był prodziekanem, a w latach 1974-1977 i 1977-1981 dziekanem Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH. Równocześnie był też dyrektorem Instytutu Wiertniczo-Naftowego na Wydziale Wiertniczo-Naftowym.

Autor ponad 50 publikacji, w tym 12 książek oraz 22 patentów.

Wypromował 6 doktorów.

W latach 1982-1992 jako Visiting Professor pracował w Instytut Superieur Technologique des Industries et des Mines Gafsa w Tunezji. Współpracował z ośrodkami naukowymi amerykańskimi i niemieckimi w zakresie konstrukcji maszyn wiertniczych i wydobywczych.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, Komitetu Badań Morza PAN, Rady Naukowej OBRTG. Przewodniczący: Komisji Ergonomii i BHP, Głównej Komisji Informacji Naukowo-Technicznej, Głównej Komisji ds. Maszyn i Urządzeń Górnictwa Naftowego

W latach 60-tych ekspert ONZ i RWPG.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy II klasy, Państwowa Nagroda II stopnia, Medal Państwowej Rady Górnictwa, Złota Odznaka NOT, Generalny Dyrektor Górniczy.

Źródła do biogramu

Książki

Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 291, [foto]
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 88-90, [foto]
Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 260-261, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
[Skład Osobowy AGH... 1953/1954]. Kraków 1954, s. 32, 42, 47, 51
[Skład Osobowy AGH... 1956/1957]. Kraków 1957, s. 62, 86
[Skład Osobowy AGH... 1978/1979]. Kraków 1979, s. 10, 37, 38, 40
[Skład Osobowy AGH... 1982/1983]. Kraków 1983, s. 53, 56
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 140-141, [foto]

Artykuły

Gonet A., Rychlicki S., Siemek J.: Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu w 90-lecie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Wiertnictwo, Nafta, Gaz [Wyd. AGH] 2009, T. 26, z. 1-2, s. 41-54

Inne

Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online] [przeglądany 17.09. 2019]. Dostępny w: https://zck-krakow.pl/locator

@@ Linia 11: / Linia 11: @@
 |faculty=Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
 |awards=Złoty Krzyż Zasługi, Państwowa Nagroda II stopnia
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
 |Rok_od=1974
 |Rok_do=1977
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
 |Rok_od=1977
 |Rok_do=1981
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
@@ Linia 42: / Linia 39: @@
 Przez całą wojnę pracował zawodowo, od 1943 roku był kierownikiem w Zarządzie Kopalnictwa Naftowego. Zajmował stanowiska kierownicze: latach 1946-1949 Wydziału Maszyn, w latach 1949-1969 w Fabryce Maszyn Wiertniczych "Glinik" w Gorlicach, 1949-1953 Biura Konstrukcyjnego. W latach 1953-1966 był naczelnym inżynierem, a następnie dyrektorem technicznym, następnie w latach 1969-1971 dyrektorem Zakładu Doświadczalnego Urządzeń Wiertniczych.
-W latach 1952-1957 i 1968-1971 był wykładowcą maszynoznawstwa ogólnego i naftowego, techniki sprzętu wiertniczego oraz technologii urządzeń wiertniczych na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH.  W latach 1967-1982 był kierownikiem  Zakładu Urządzeń Wiertniczych i Eksploatacyjnych  Lądowych i Morskich. Od 1971 roku  na stałe związany z AGH. W okresie 1971-1982 był docentem. W latach 1972-1974 był prodziekanem, a w latach 1974-1977 i 1977-1981 dziekanem [[Wydział Wiertniczo-Naftowy|Wydziału Wiertniczo-Naftowego]] AGH. Równocześnie był też dyrektorem Instytutu Wiertniczo-Naftowego na Wydziale Wiertniczo-Naftowym.
+W latach 1952-1957 i 1968-1971 był wykładowcą maszynoznawstwa ogólnego i naftowego, techniki sprzętu wiertniczego oraz technologii urządzeń wiertniczych na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH.  W latach 1967-1982 był kierownikiem  Zakładu Urządzeń Wiertniczych i Eksploatacyjnych  Lądowych i Morskich.
+W 1964 roku na podstawie pracy "Energetyczne parametry świdrów wiertniczych", napisanej pod kierunkiem prof. Jana Cząstka na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał stopień doktora.
+Od 1971 roku  na stałe związany z AGH. W okresie 1971-1982 był docentem. W latach 1972-1974 był prodziekanem, a w latach 1974-1977 i 1977-1981 dziekanem [[Wydział Wiertniczo-Naftowy|Wydziału Wiertniczo-Naftowego]] AGH. Równocześnie był też dyrektorem Instytutu Wiertniczo-Naftowego na Wydziale Wiertniczo-Naftowym.
 Autor ponad 50 publikacji, w tym 12 książek oraz 22 patentów.
@@ Linia 55: / Linia 56: @@
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
 [[Złoty Krzyż Zasługi]], Order Sztandaru Pracy II klasy, [[Państwowa Nagroda II stopnia]], Medal Państwowej Rady Górnictwa, Złota Odznaka NOT, Generalny Dyrektor Górniczy.
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 62: / Linia 63: @@
 ==== Książki ====
+* Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 291, [foto]
+* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 88-90, [foto]
 * Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 260-261, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
 *[Skład Osobowy AGH... 1953/1954]. Kraków 1954, s. 32, 42, 47, 51
@@ Linia 67: / Linia 70: @@
 *[Skład Osobowy AGH... 1978/1979]. Kraków 1979, s. 10, 37, 38, 40
 *[Skład Osobowy AGH... 1982/1983]. Kraków 1983, s. 53, 56
-*[Skład Osobowy AGH... 1994]. Kraków 1994, s. 85, 88
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 140-141, [foto]