Andrzej Władysław Oleś: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=18 stycznia 2014 | |death_date=18 stycznia 2014 | ||
|fields=fizyka | |fields=fizyka | ||
|function=Prorektor AGH | |function=Prorektor AGH (1981–1984) | ||
|faculty=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej | |faculty=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej | ||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||
|dhc_year=1995 | |dhc_year=1995 | ||
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej | |dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH | |honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH | ||
|name=Andrzej Władysław Oleś | |name=Andrzej Władysław Oleś | ||
|image_size=10764 | |image_size=10764 | ||
}} | }}{{Funkcja | ||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Prorektor | |Stanowisko=Prorektor | ||
|Jednostka=Akademia Górniczo-Hutnicza | |Jednostka=Akademia Górniczo-Hutnicza | ||
| Linia 29: | Linia 28: | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim. | Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim. | ||
Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz. | Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz. | ||
Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę. | Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę. | ||
Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ. | Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ. | ||
W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]]. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki. | W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]]. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki. | ||
W 1960 roku na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie pracy „Stosunek składowej elektronowo-fotonowej do składowej przenikliwej promieniowania kosmicznego na poziomie morza na wysokościach górskich”, napisanej pod kierunkiem profesora Mariana Mięsowicza, uzyskał stopień doktorata. | |||
W 1967 roku na podstawie rozprawy „Oddziaływania pomiędzy magnetycznymi momentami atomowymi”, przedstawionej na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskał stopień doktora habilitowanego. | |||
W 1984 roku otrzymał tytuł profesora. | |||
Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów. | Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów. | ||
| Linia 48: | Linia 51: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe | ||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https:// | |||
https://badap.agh.edu.pl/autor/oles-andrzej-001549 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto] | * Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto] | ||
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 113, 129-134, [foto] | * Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 113, 129-134, [foto] | ||
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 147-149, 197-207, [foto] | |||
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514 | * Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514 | ||
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693 | * Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693 | ||
| Linia 64: | Linia 72: | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* ''Dziennik Polski'' 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.] | * ''Dziennik Polski'' 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.] | ||
* ''Dziennik Polski'' 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.] | * ''Dziennik Polski'' 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.] | ||
| Linia 71: | Linia 80: | ||
* Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 11, s. 14-17, [foto] | * Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 11, s. 14-17, [foto] | ||
* Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 90, s. 7-8 | * Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 90, s. 7-8 | ||
* [[Media:Tablice - Andrzej Oles. Biuletyn AGH nr 131.pdf|Sieński H.: Profesor Andrzej Oleś : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 62. ''Biuletyn AGH'' 2018, nr 131, s. 20-23, [foto]]] | |||
* Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto] | * Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto] | ||
* Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 60, s. 18 | * Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 60, s. 18 | ||
| Linia 78: | Linia 88: | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | * Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | ||
Aktualna wersja na dzień 08:41, 27 lut 2023
| Andrzej Władysław Oleś | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Oleś | ||||||||
| Imię / imiona | Andrzej Władysław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||
| Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH | ||||||||
| Data urodzenia | 15 października 1923 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 18 stycznia 2014 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | fizyka | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor AGH (1981–1984) | ||||||||
| Wydział | Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej | ||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1995 | ||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej | ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. Andrzej Władysław Oleś (1923–2014)
Dyscyplina/specjalności: fizyka
Nota biograficzna
Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.
Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.
Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.
W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki.
W 1960 roku na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie pracy „Stosunek składowej elektronowo-fotonowej do składowej przenikliwej promieniowania kosmicznego na poziomie morza na wysokościach górskich”, napisanej pod kierunkiem profesora Mariana Mięsowicza, uzyskał stopień doktorata.
W 1967 roku na podstawie rozprawy „Oddziaływania pomiędzy magnetycznymi momentami atomowymi”, przedstawionej na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1984 roku otrzymał tytuł profesora.
Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.
Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.
Członek korespondent PAU od 1999 roku. Doktor honoris causa AGH 1995.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/oles-andrzej-001549
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto]
- Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 113, 129-134, [foto]
- Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 147-149, 197-207, [foto]
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514
- Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 940
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 257-258, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. - Warszawa 2006, s. 610-611, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.]
- Dziennik Polski 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.]
- Dziennik Polski 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekr.]
- Łużny W.: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14, 32, [foto]
- Nizioł J.: Jubileusz 80-lecia urodzin Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 123, s. 6-7, [foto]
- Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14-17, [foto]
- Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 90, s. 7-8
- Sieński H.: Profesor Andrzej Oleś : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 62. Biuletyn AGH 2018, nr 131, s. 20-23, [foto]
- Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto]
- Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. 18
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.09.1995], s. 1, 5
- Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., [foto]
- Wydarzenia w AGH : jubileusz profesora Andrzeja Olesia. Vivat Akademia : AGH 2009, nr 2, s. 14, [foto]
Inne
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH