Andrzej Władysław Oleś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 36 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=18 stycznia 2014
|death_date=18 stycznia 2014
|fields=fizyka
|fields=fizyka
|function=Prorektor ds. Nauki AGH (1981–1984)
|function=Prorektor AGH (1981–1984)
|faculty=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
|faculty=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|dhc_year=1995
|dhc_year=1995
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
|name=Andrzej Władysław Oleś
|name=Andrzej Władysław Oleś
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10764
|image_size=10764
|alt=
}}{{Funkcja
|caption=
|Stanowisko=Prorektor
|resting_place=
|Jednostka=Akademia Górniczo-Hutnicza
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor ds. Nauki
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1981
|Rok_od=1981
|Rok_do=1984
|Rok_do=1984
Linia 56: Linia 24:
Prof. zw. dr hab. '''Andrzej Władysław Oleś''' (1923–2014)
Prof. zw. dr hab. '''Andrzej Władysław Oleś''' (1923–2014)


Specjalność: fizyka
Dyscyplina/specjalności: fizyka


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.


Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.
Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.
Linia 66: Linia 34:
Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.  
Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.  


Doktorat (1960), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).  
Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.  


Od 1945 r. pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.  
W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II  na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]  Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]]. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki.


W 1948 r. podjął pracę w Zakładzie Fizyki II  na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]  Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych [[Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]]. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. nauki.
W 1960 roku na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie pracy „Stosunek składowej elektronowo-fotonowej do składowej przenikliwej promieniowania kosmicznego na poziomie morza na wysokościach górskich”, napisanej pod kierunkiem profesora Mariana Mięsowicza, uzyskał stopień doktorata.
 
W 1967 roku na podstawie rozprawy „Oddziaływania pomiędzy magnetycznymi momentami atomowymi”, przedstawionej na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1984 roku otrzymał tytuł profesora.


Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.
Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.
Linia 76: Linia 48:
Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.
Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.


Członek korespondent PAU od 1999 r. Doktor honoris causa AGH 1995.
Członek korespondent PAU od 1999 roku. Doktor honoris causa AGH 1995.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe
 
==== Bibliografia publikacji ====
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/oles-andrzej-001549
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto]
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 113, 129-134, [foto]
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 147-149, 197-207, [foto]
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.].  Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 940
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 257-258, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. - Warszawa 2006,  s. 610-611, [foto]
 
==== Artykuły ====
 
* ''Dziennik Polski'' 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekr.]
* Łużny W.: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 11, s. 14, 32, [foto]
* Nizioł J.: Jubileusz 80-lecia urodzin Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2003, nr 123, s. 6-7, [foto]
* Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 11, s. 14-17, [foto]
* Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 90, s. 7-8
* [[Media:Tablice - Andrzej Oles. Biuletyn AGH nr 131.pdf|Sieński H.: Profesor Andrzej Oleś : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 62. ''Biuletyn AGH'' 2018, nr 131, s. 20-23, [foto]]]
* Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto]
* Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 60, s. 18
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 27.09.1995], s. 1, 5
* Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., [foto]
* Wydarzenia w AGH : jubileusz profesora Andrzeja Olesia. ''Vivat Akademia : AGH'' 2009, nr 2, s. 14, [foto]


=== Odznaczenia i nagrody ===
==== Inne ====
[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal KEN]], prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe


==Bibliografia==
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
===Książki===
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny / red. Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna. - Ed. 3. - Warszawa : Wydawnictwo Interpress, 1993. - s. 514
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż / red. nauk. Janusz Kapuścik. - Warszawa : Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2006. - s. 610-611, portr.
===Artykuły===
* Łużny Wojciech: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia // ''Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej''. - 2008, nr 11, s. 14, 32, fot.
* Oleś Andrzej: Andrzej Oleś - moje drogi... / fot. Jacek Tarasiuk // ''Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej''. - 2008, nr 11, s. 14-17, fot.
* Prof. dr hab. Andrzej Oleś [nekr.] ''Dziennik Polski'' 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekrologi]
* Prof. dr hab. Andrzej Oleś [nekr.] ''Dziennik Polski'' 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekrologi]
*[Prof. dr hab. Andrzej Oleś, nekr.] ''Dziennik Polski'' 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekrologi]
* Wierzbanowski Krzysztof: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia // ''Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej''. - 2014, nr 78-79, s. 13-15, fot., portr.
* Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia /fot. arch. ; Roman Wawszczak // ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH''. - 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., il.


{{DEFAULTSORT:Oleś, Andrzej Władysław}}
{{DEFAULTSORT:Oleś, Andrzej Władysław}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 08:41, 27 lut 2023

Andrzej Władysław Oleś
Andrzej Oles.jpg
Nazwisko Oleś
Imię / imiona Andrzej Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 15 października 1923
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 18 stycznia 2014
Dyscyplina/specjalności fizyka
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1981–1984)
Wydział Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1995
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAGH19811984

Prof. zw. dr hab. Andrzej Władysław Oleś (1923–2014)

Dyscyplina/specjalności: fizyka

Nota biograficzna

Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.

Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.

Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.

W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki.

W 1960 roku na Uniwersytecie Łódzkim na podstawie pracy „Stosunek składowej elektronowo-fotonowej do składowej przenikliwej promieniowania kosmicznego na poziomie morza na wysokościach górskich”, napisanej pod kierunkiem profesora Mariana Mięsowicza, uzyskał stopień doktorata.

W 1967 roku na podstawie rozprawy „Oddziaływania pomiędzy magnetycznymi momentami atomowymi”, przedstawionej na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1984 roku otrzymał tytuł profesora.

Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.

Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.

Członek korespondent PAU od 1999 roku. Doktor honoris causa AGH 1995.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/oles-andrzej-001549

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 113, 129-134, [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 147-149, 197-207, [foto]
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 940
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 257-258, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. - Warszawa 2006, s. 610-611, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekr.]
  • Łużny W.: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14, 32, [foto]
  • Nizioł J.: Jubileusz 80-lecia urodzin Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 123, s. 6-7, [foto]
  • Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14-17, [foto]
  • Podrzucki C.: Konwent Seniorów AGH w dwóch ostatnich kadencjach swej działalności. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 90, s. 7-8
  • Sieński H.: Profesor Andrzej Oleś : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 62. Biuletyn AGH 2018, nr 131, s. 20-23, [foto]
  • Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto]
  • Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. 18
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.09.1995], s. 1, 5
  • Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., [foto]
  • Wydarzenia w AGH : jubileusz profesora Andrzeja Olesia. Vivat Akademia : AGH 2009, nr 2, s. 14, [foto]

Inne

  • Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH