Zygmunt Kowalczyk: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Zygmunt Kowalczyk
| image = kowalczy.jpg
| family-name = Kowalczyk
| given-name = Zygmunt
| additional-name =
| honorific-prefix ...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1908–1985 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż kawalerski OOP, nagrody państwowe | | awards = Krzyż kawalerski OOP, nagrody państwowe i resortowe. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Kowalczyk''' ( | Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Kowalczyk''' (1908–1985) | ||
Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż | Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż | ||
Urodził się | Urodził się w Porębie k. Zawiercia, zmarł w Leoben (Austria). Studia górnicze i geodezyjne w AGH. | ||
Początkowo asystent Katedry Geodezji | Początkowo asystent Katedry Geodezji i Miernictwa Podziemnego (1933–35), adiunkt i docent (1946–47) Katedry Geodezji Górniczej, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–48) i kierownik Katedry Geodezji Górniczej, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–51), prorektor w latach 1964–66, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–71), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–72). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–77) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976). | ||
Autor ok. 200 prac | Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego. | ||
Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984). | Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984). | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biogramy uczonych polskich. T. | * Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89 | ||
* BIP 1994 | * BIP 1994 nr 5. s. 18 | ||
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. | * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309 | ||
{{DEFAULTSORT:Kowalczyk, Zygmunt }} | {{DEFAULTSORT:Kowalczyk, Zygmunt }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Zygmunt Kowalczyk | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kowalczyk | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1908–1985
| ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
| ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż kawalerski OOP, nagrody państwowe i resortowe. | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)
Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Urodził się w Porębie k. Zawiercia, zmarł w Leoben (Austria). Studia górnicze i geodezyjne w AGH.
Początkowo asystent Katedry Geodezji i Miernictwa Podziemnego (1933–35), adiunkt i docent (1946–47) Katedry Geodezji Górniczej, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–48) i kierownik Katedry Geodezji Górniczej, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–51), prorektor w latach 1964–66, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–71), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–72). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–77) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976).
Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.
Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego. Doktor honoris causa AGH (1984).
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 86–89
- BIP 1994 nr 5. s. 18
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 308–309