Wiesław Adam Heflik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 36: Linia 36:
Urodził się 21 stycznia 1932 roku w Porębie k. Zawiercia.
Urodził się 21 stycznia 1932 roku w Porębie k. Zawiercia.


Ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego w Zawierciu. W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie wskutek likwidacji studiów geologicznych na UJ, przeniósł się na utworzony Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. W roku 1956 ukończył studia i uzyskał tytuł magistra geologii z zakresu specjalności mineralogia i petrografia.
Ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego w Zawierciu.  
 
W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie wskutek likwidacji studiów geologicznych na UJ, przeniósł się na utworzony Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. W roku 1956 ukończył studia i uzyskał tytuł magistra geologii z zakresu specjalności mineralogia i petrografia.


Pracę zawodową rozpoczął 1 października 1956 roku w  Pracowni Geochemii Instytutu Geologicznego w Warszawie, następnie przeniósł się do Głównego Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. Od 1 października 1957 roku pracował, jako asystent w Zakładzie Geoanalityki w Instytucie Naftowym w Krakowie.
Pracę zawodową rozpoczął 1 października 1956 roku w  Pracowni Geochemii Instytutu Geologicznego w Warszawie, następnie przeniósł się do Głównego Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. Od 1 października 1957 roku pracował, jako asystent w Zakładzie Geoanalityki w Instytucie Naftowym w Krakowie.
Linia 53: Linia 55:
W latach 1985-1987 uczestniczył w pracach geologiczno - poszukiwawczych w północno - zachodniej Algierii.
W latach 1985-1987 uczestniczył w pracach geologiczno - poszukiwawczych w północno - zachodniej Algierii.


Autor ponad 300 pozycji ujawniających szeroki wachlarz zainteresowań, wywodzą się one z mineralogii, petrografii, głównie skał magmowych i metamorficznych, w tym 12 pozycji dydaktycznych (książki, podręczniki i skrypty).  
W 2002 roku przeszedł na emeryturę.


Zajmuje czołową pozycję wśród badaczy skał Dolnego Śląska. Jest twórcą krakowskiej szkoły gemmologii.Jest autorem i współautorem kilku książek i podręczników z tego zakresu.
Autor około 500 pozycji ujawniających szeroki wachlarz zainteresowań, wywodzą się one z mineralogii, petrografii, głównie skał magmowych i metamorficznych, w tym 12 pozycji dydaktycznych (książki, podręczniki i skrypty). Jest autorem około 100 różnych opracowań dla przemysłu, ekspertyz, opinii, analiz i raportów
 
Zajmuje czołową pozycję wśród badaczy skał Dolnego Śląska. Jest twórcą krakowskiej szkoły gemmologii. Jest autorem i współautorem kilku książek i podręczników z tego zakresu.


Wypromował kilkudziesięciu magistrów oraz 10 doktorów. Opiniował kilkadziesiąt prac doktorskich, kilka habilitacyjnych oraz dorobek kandydatów do tytułów profesorskich.
Wypromował kilkudziesięciu magistrów oraz 10 doktorów. Opiniował kilkadziesiąt prac doktorskich, kilka habilitacyjnych oraz dorobek kandydatów do tytułów profesorskich.


Członek wielu towarzystw i organizacji naukowych, m.in: Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, Polskiej Akademii Nauk.
Członek wielu towarzystw i organizacji naukowych, m.in: Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego, Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości, Komitetu Nauk Mineralogicznych, Polskiej Akademii Nauk.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], nagrody Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Rektora AGH oraz medale i odznaczenia branżowe i regionalne.
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Złota Odznaka "Zasłużony dla Polskiej Geologii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ceramiki Budowlanej", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa", Złota Odznaka "Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia", Odznaka Honorowa "Zasłużony Opolszczyźnie",  Złota Odznaka "Za Zasługi dla Województwa Wałbrzyskiego"
 
wielokrotnie Rektora AGH oraz medale i odznaczenia branżowe i regionalne.
 
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


Linia 86: Linia 94:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 21.05.2019</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.01.2022</span>'''''

Wersja z 09:40, 13 sty 2022

Wiesław Adam Heflik
Wiesław Heflik.jpg
Nazwisko Heflik
Imię / imiona Wiesław Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 21 stycznia 1932
Miejsce urodzenia Poręba


Dyscyplina/specjalności mineralogia, petrografia, górnictwo, geologia inżynierska, surowce ceramiczne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1971-74, 1974-1977, 1977-1980)
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19711974
ProdziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19741977
ProdziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19771980



Prof. dr hab.Wiesław Adam Heflik(1932-)

Dyscyplina/specjalności: mineralogia, petrografia, górnictwo, geologia inżynierska, surowce ceramiczne

Nota biograficzna

Urodził się 21 stycznia 1932 roku w Porębie k. Zawiercia.

Ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego w Zawierciu.

W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. Następnie wskutek likwidacji studiów geologicznych na UJ, przeniósł się na utworzony Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH. W roku 1956 ukończył studia i uzyskał tytuł magistra geologii z zakresu specjalności mineralogia i petrografia.

Pracę zawodową rozpoczął 1 października 1956 roku w Pracowni Geochemii Instytutu Geologicznego w Warszawie, następnie przeniósł się do Głównego Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. Od 1 października 1957 roku pracował, jako asystent w Zakładzie Geoanalityki w Instytucie Naftowym w Krakowie.

Pracę w AGH rozpoczął 1 października 1958 roku jako starszy asystent w Zakładzie Surowców Niemetalicznych Katedry Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1963 roku uzyskał tytuł naukowy doktora nauk technicznych z zakresu mineralogii i petrografii na podstawie rozprawy "Skała skaleniowa z Kotliny (Dolny Śląsk )". W 1966 roku na tym samym wydziale na podstawie pracy "Studium mineralogiczno - petrograficzne leukokratycznej strefy przeobrażeniowej okolic Jordanowa (Dolny Śląsk)".

W latach 70-tych i 80-tych XX wieku działalność naukowo-badawczą koncentrował głównie na skałach magmowych i metamorficznych podłoża Wyżyny Śląsko-Krakowskiej.

Decyzją Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki w 1969 roku został powołany na stanowisko docenta, w 1975 roku profesora nadzwyczajnego, a w 1987 roku uzyskał nominację na stanowisko profesora zwyczajnego.

W latach 1971-1992 był kierownikiem Zakładu Petrografii w Instytucie Geologii i Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego. W latach 1971-1980 był też prodziekanem Wydziału.

W latach 1982-1985 wykładał petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Odbył kilkutygodniowe staże naukowe w katedrach mineralogii i petrografii na Uniwersytetach: w Brnie, Pradze, w Berlinie, w Moskwie oraz w Genewie. Wyniki swoich prac referował na konferencjach międzynarodowych, m.in. w: Czechosłowacji, Jugosławii, NRD, ZSRR i Szwajcarii.

W latach 1985-1987 uczestniczył w pracach geologiczno - poszukiwawczych w północno - zachodniej Algierii.

W 2002 roku przeszedł na emeryturę.

Autor około 500 pozycji ujawniających szeroki wachlarz zainteresowań, wywodzą się one z mineralogii, petrografii, głównie skał magmowych i metamorficznych, w tym 12 pozycji dydaktycznych (książki, podręczniki i skrypty). Jest autorem około 100 różnych opracowań dla przemysłu, ekspertyz, opinii, analiz i raportów

Zajmuje czołową pozycję wśród badaczy skał Dolnego Śląska. Jest twórcą krakowskiej szkoły gemmologii. Jest autorem i współautorem kilku książek i podręczników z tego zakresu.

Wypromował kilkudziesięciu magistrów oraz 10 doktorów. Opiniował kilkadziesiąt prac doktorskich, kilka habilitacyjnych oraz dorobek kandydatów do tytułów profesorskich.

Członek wielu towarzystw i organizacji naukowych, m.in: Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Gemmologicznego, Polskiego Komitetu Normalizacji, Miar i Jakości, Komitetu Nauk Mineralogicznych, Polskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Złota Odznaka "Zasłużony dla Polskiej Geologii", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ceramiki Budowlanej", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa", Złota Odznaka "Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia", Odznaka Honorowa "Zasłużony Opolszczyźnie", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Województwa Wałbrzyskiego"

wielokrotnie Rektora AGH oraz medale i odznaczenia branżowe i regionalne.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/heflik-wieslaw-02156

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH... 1958/59]. Kraków 1959, s. 95
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 114, [foto]

Artykuły

  • Heflik W.: 50 lat w zawodzie petrografa i nauczyciela. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 114, s. 5-6, [foto]
  • Natkaniec-Nowak L., Ratajczak T.: Jubileusz Profesora Wiesława Heflika. Przegląd Geologiczny 2003, T. 51, nr 4, s.294-295, [foto]
  • Rzepa G., Natkaniec-Nowak L., Dumańska-Słowik M.: Profesor Wiesław Heflik : mineralog, petrograf, gemmolog, specjalista z zakresu surowców ceramicznych. Biuletyn AGH 2021, nr 165, s. 31-33, [foto]
  • Sesja... sesja... sesja... sesja. Nasze Sprawy 1954 nr 1 (6), s 1


stan na dzień 13.01.2022