Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir
| image = jaostoja.jpg
| family-name = Ostoja-Sędzimir
| given-name = Jerzy
| additional-name = Anto...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1924– | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców | | awards = Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002) | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' ( | Prof. zw. dr hab. '''Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir''' (1924–) | ||
Specjalność: metalurgia, chemia (elektrochemia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych, korozja) | Specjalność: metalurgia, chemia (elektrochemia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych, korozja) | ||
Urodził się 26 października 1924 roku | Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 r. tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent wolontariusz. Ukończył studia na AGH w 1950 roku. W 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego. | ||
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej | Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968, dziekan 1981–1985. | ||
Staże: stypendysta British Council | Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960. | ||
Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący | Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiate), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kandencje — lata osiemdzisiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–). | ||
Badania: wytrącanie metali metalami; kinetyka | Badania: wytrącanie metali metalami; kinetyka i mechanizm korozji Fe, Zn, Cu; roztwory amoniakalne w hydrometalurgii miedzi; elektrochemiczna rafinacja miedzi, rafinacja srebra; kinetyka reakcji Fe z ciekłym cynkiem, fizykochemiczne metody badawcze. | ||
Działalność pozanaukowa: członek | Działalność pozanaukowa: członek „Solidarności” 1981–1992 | ||
Autor | Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 21. s. 12–13 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 113. s. 14 | ||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr. | ||
{{DEFAULTSORT:Ostoja-Sędzimir, Jerzy Antoni}} | {{DEFAULTSORT:Ostoja-Sędzimir, Jerzy Antoni}} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Ostoja-Sędzimir | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Jerzy | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1924–
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, chemia (elektrochemia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych, korozja)
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, Medal Staszica, honorowy medal Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira (2002) | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (1924–)
Specjalność: metalurgia, chemia (elektrochemia, kinetyka chemiczna, fizykochemia procesów metalurgicznych, korozja)
Urodził się 26 października 1924 roku w Kartuzach. Jest związany z Akademią Górniczo-Hutniczą od 1946 r. tj. od drugiego roku studiów, kiedy to podjął pracę jako asystent wolontariusz. Ukończył studia na AGH w 1950 roku. W 1952 roku został absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1957 roku uzyskał stopień doktora, w 1961 roku stopień doktora habilitowanego, w 1969 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku tytuł profesora zwyczajnego.
Przebieg pracy zawodowej na Akademii Górniczo-Hutniczej: p.o. kierownika Zakładu Chemii Fizycznej i Elektrochemii 1954–1957, kierownik Zakładu 1957–1995, prodziekan 1956–1960, 1964–1968, dziekan 1981–1985.
Staże: stypendysta British Council w Cambridge University, Department of Metallurgy 1959–1960.
Członek Komitetu Metalurgii PAN (wiceprzewodniczący 1989–1992), Polskiego Towarzystwa Chemicznego (przewodniczący Krakowskiego Oddziału — lata siedemdziesiate), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych w Gliwicach (przewodniczący — 2 kandencje — lata osiemdzisiąte), Rady Naukowej Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej) PAN (3 kadencje), Komitetu Redakcyjnego „Hydrometallurgy” 1978–, Rady Programowej czasopisma „Rudy i Metale Nieżelazne” (przewodniczący 1992–).
Badania: wytrącanie metali metalami; kinetyka i mechanizm korozji Fe, Zn, Cu; roztwory amoniakalne w hydrometalurgii miedzi; elektrochemiczna rafinacja miedzi, rafinacja srebra; kinetyka reakcji Fe z ciekłym cynkiem, fizykochemiczne metody badawcze.
Działalność pozanaukowa: członek „Solidarności” 1981–1992
Autor i współautor licznych prac oraz autor patentów. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 21. s. 12–13
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003 nr 113. s. 14
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 386–387, portr.