Danuta Maria Kisielewska

Z Historia AGH
Wersja z dnia 09:18, 22 mar 2023 autorstwa HieronimSienski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Danuta Maria Kisielewska
Danuta Kisielewska.jpg
Nazwisko Kisielewska
Imię / imiona Danuta Maria
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia 19 listopada 1942
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności Fizyka, Fizyka cząstek elementarnych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19931996
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19961999

Prof. dr hab. Danuta Maria Kisielewska (1942-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka cząstek elementarnych

Nota biograficzna

Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.

W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w Instytucie Techniki Jądrowej Akademii Górniczo–Hutniczej. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza.

W 1972 roku na podstawie pracy "Analiza spinowa rezonansu Y*+(1385) produkowanego w oddziaływaniach [pi]+p przy 8 GeV/c i K-p przy 10 GeV/c", napisanej pod kierunkiem profesora Kacpra Zalewskiego na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, uzyskała stopień doktora.

W 1985 roku na Wydziale Matematyki i Fizyki UJ uzyskała stopień doktora habilitowanego.

15 lutego 1991 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH, a 27 grudnia tego roku tytuł profesora nauk fizycznych.

W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów (1990 - 1993, 1999 - 2002 i 2002 - 2006), kierownikiem Katedry Oddziaływam i Detekcji Cząstek WFiIS (2006 - 2010), dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1996, 1996-1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012), przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych.

W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.

Z jej inicjatywy zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata.

W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.

Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).

W działalności poza uczelnianej była: przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.

10 kwietnia 2019 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej otrzymała godność Profesora Honorowego AGH.

Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH. W 2019 roku otrzymała Nagrodę Premiera RP, Nagroda im. prof. Antoniego Hoborskiego "Diamentowa Kula"

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-001533

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 39, [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 25, 43, 48, 64, [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 20, 22, 24, 42, 45, 53, 60, 70, 72, 83
  • Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]
  • Wręczenie godności Profesora Honorowego AGH. Biuletyn AGH 2019, nr 136, s. 18-19, [foto]

Artykuły

  • Kisielewska D.: Moi nauczyciele matematyki (i nie tylko). Rozm. O. Ślizień. Biuletyn AGH 20022, nr 177, s. 16-17, [foto]
  • Nagrody Premiera RP dla naukowców AGH. Biuletyn AGH 2019, nr 143, s. 38
  • Nowe władze Uczelni. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996, nr 30/31, s. 18-19, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.11.2018], s. 1, 4-5, 23

stan na dzień 22.03.2023