Bogdan Jerzy Ney

Z Historia AGH
Wersja z dnia 11:14, 1 lut 2024 autorstwa HieronimSienski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Bogdan Jerzy Ney
Bogdan Ney.jpg
Nazwisko Ney
Imię / imiona Bogdan Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 3 lutego 1935
Miejsce urodzenia Pińsk


Dyscyplina/specjalności geodezja, kartografia
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG AGH (1969–1974)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2006
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia naukowe, które znacząco wpłynęły na rozwój geodezji i kartografii, szczególnie w zakresie teledetekcji lotniczej i satelitarnej oraz systemów informacji przestrzennej, a także za utrzymywanie stałej więzi z AGH, przez inicjowanie wspólnych prac naukowo-badawczych i wspomaganie rozwoju kadry naukowej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Bogdan Jerzy Ney (1935–2020)

Dyscyplina/specjalności: geodezja, kartografia

Nota biograficzna

Urodził się 3 lutego 1935 roku w Pińsku. Zmarł 23 marca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

W 1957 roku ukończył Wydział Geodezji Górniczej Akademii Górniczo-Hutniczej. Początkowo pracował, jako asystent w Katedrze i Zakładzie Geometrii Wykreślnej, później natomiast w Katedrze Geodezji Wyższej i Obliczeń Geodezyjnych Wydziału Górniczego AGH. W 1963 roku na podstawie pracy „Analiza niektórych kryteriów przesunięć punktów geodezyjnych” uzyskał doktorat. W 1964 roku odbył staż w Politechnice w Bratysławie w Czechosłowacji. Od 1969 roku zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej AGH. Rok później został również kierownikiem Zakładu Geodezji Przemysłowej i Badań Odkształceń. W 1970 roku odbył staż w Moskiewskim Instytucie Geodezji, Fotogrametrii i Kartografii w ZSRR. W latach 1974-1991 był dyrektorem resortowego Instytutu Geodezji i Kartografii (IGiK) w Warszawie.

W 1977 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 1979 roku tytu profesora nadzwyczajnego.

Posiadał znaczące osiągnięcia w geodezji i kartografii, geoinformatyce, teledetekcji i gospodarce przestrzennej. Jest autorem około 250 pozycji, w tym około 100 prac oryginalnych, wśród których 43 jest w języku angielskim. Na konferencjach międzynarodowych w Europie, Ameryce i Azji zaprezentował około 50 referatów. Jest promotorem 10 prac doktorskich.

W latach 1984–1993 członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do Spraw Stopni i Tytułów Naukowych, a w latach 1997–2004 członek Komitetu Badań Naukowych i przewodniczący Zespołu Górnictwa, Geodezji i Transportu. Członek Komitetu Wykonawczego Akademii Inżynierskiej od 1992 roku, prezes od 2001 roku. Przewodniczył Państwowej Radzie Gospodarki Przestrzennej, a także Państwowej Radzie Geodezyjnej i Kartograficznej. W latach 1980–1990 pełnił kilkakrotnie misje eksperta Organizacji Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Organizacji Edukacji i Kultury (UNESCO).

W 1968 roku został wybrany, jako czwarty polski geodeta, na członka korespondenta Polskiej Akademii Nauk, od 2002 roku członek rzeczywisty PAN. Przewodniczący Wydziału Nauki o Ziemi i Nauk Górniczych PAN. Doktor honoris causa Akademii Rolniczo-Technicznej (1998).

Autor ponad 300 publikacji naukowych oraz wielu wystąpień na krajowych oraz międzynarodowych konferencjach i seminariach. Jego dorobek to m.in. 24 monografie, 6 podręczników oraz wiele innych opracowań. Wśród publikacji znajduje się ponad 50 pozycji obcojęzycznych. Recenzował ponad 100 artykułów do różnych wydawnictw, a także projekty badawcze.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa, Złota Odznaka Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, nagrody rektorskie i inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 19-20, [foto]
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Ed. 3. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 495
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 139-196
  • Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 68
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 246, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 282–283, [foto]

Artykuły

  • Beluch J.: Prof. Bogdan Ney doktorem honoris causa ART w Olsztynie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 61, s. 20, [foto]
  • [Kryś-Dyja A.]: Posiedzenie Senatu AGH w dniu 30 listopada 2005 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 141, s. 13
  • Mikulski Z.: Prof. dr hab. inż. Bogdan Ney doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica (Kraków, 20 VI 2006). Przegląd Geofizyczny 2007, R. 52, z. 1, s. 83-84
  • Ney B.: Z prof. dr. hab. Bogdanem Neyem rozmawiał redaktor naczelny Przeglądu Geodezyjnego - W. Wilkowski. Przegląd Geodezyjny 1996, R. 68, nr 7, s. 3-7, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.03.2006], s. 33
  • Wardziak A.: Jubileusz IGiK i prof. Bogdana Neya. Geodeta 2015, nr 10, s. 5, [foto]
  • Wilkowski W.: Prof. dr hab. inż. Bogdan Ney doktorem honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Przegląd Geodezyjny 2006, R. 78, nr 8, s. 20-22

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Bogdan_Jerzy_Ney&oldid=82784”