Zofia Orman

Z Historia AGH
Wersja z dnia 08:57, 14 kwi 2023 autorstwa HieronimSienski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Zofia Orman
Zofia Orman.jpg
Nazwisko Orman
Imię / imiona Zofia
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 18 stycznia 1919
Miejsce urodzenia Leżajsk
Data śmierci 10 kwietnia 2023
Dyscyplina/specjalności metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981-1984)
Wydział Wydział Metali Nieżelaznych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19811984

Prof. dr inż. Zofia Orman (1919–2023)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych

Nota biograficzna

Urodziła się 18 stycznia 1919 roku w Leżajsku. Zmarła 10 kwietnia 2023 roku. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

18 stycznia 2019 roku pani profesor Zofia Orman obchodziła jubileusz 100-lecia urodzin.

Od 12 roku życia mieszkała w Krakowie. W 1937 roku ukończyła VII Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Adama Mickiewicza w Krakowie. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Hutniczym AG. Do wybuchu wojny zaliczyła 4 semestry. W okresie wojny brała udział w tajnym nauczaniu, przygotowując uczniów do tajnej matury.

Po zakończeniu wojny kontynuowała studia na AG, uzyskując w 1946 roku z wyróżnieniem dyplom magistra inżyniera metalurga (pod nazwiskiem Maślanka). Na ostatnim semestrze była zatrudniona w charakterze młodszego asystenta w Zakładzie Metalografii Wydziału Hutniczego u prof. Władysława Łoskiewicza.

Pracę zawodową rozpoczęła w 1946 roku w Zakładach Metalurgicznych w Trzebinii (wówczas „Huta Cynku”). Pracowała tam w oddziale badawczym, zajmując się opracowaniem produkcji tlenku aluminium, otrzymywaniem magnezu, jak i elektrolizą aluminium. Następnie pracowała Pracowała w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach i jego oddziale w Skawinie.

W 1951 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach na stanowisku Kierownika Zakładu Elektrometalurgii.

W 1954 roku obroniła pracę doktorską na AGH.

W 1955 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Lekkich w Skawinie na stanowisku Kierownika Zakładu Metalurgii Aluminium.

W 1956 roku otrzymała tytuł naukowy docenta przyznany przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.

W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych. Kierowała do 1989 roku.

W 1973 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku otrzymała tytuł profesora.

W latach 1980 - 1989 była wicedyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych.

W latach 1981 - 1984 prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych

Na emeryturę przeszła w 1989 roku.

Autorka lub współautorka 70 publikacji, w tym 7 książek oraz 5 patentów. Promotorka 8 doktoratów.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce, członek Komisji Metalurgii Polskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla Miasta Skawiny, Zasłużony dla Miasta Konina, Zasłużony dla Miasta Krakowa,

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hurniczy. Kraków 1979, s. 109
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 133-134
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 61
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 71, 72
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 73
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 260-261, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zofia_Orman&oldid=77684”