Michał Fuksa
| Michał Fuksa | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Fuksa | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Michał | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 22 września 1916 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Łubno | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 22 lipca 1989 | ||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budownictwo lądowe, konstrukcje żelbetowe, fundamentowanie budowli | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej AGH (1966–1969, 1975–1981) | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Geodezji Górniczej
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Michał Fuksa (1916–1989)
Dyscyplina/specjalności: budownictwo lądowe, konstrukcje żelbetowe, fundamentowanie budowli
Nota biograficzna
Urodził się 22 września 1916 roku w Łubnie pow. Brzozów, zmarł 22 lipca 1989 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Studiował na Wydziałach Politechnicznych AGH, w 1949 roku otrzymał tytuł magistra inżyniera budowy dróg i mostów. Był zatrudniony w Wydziałach Politechnicznych AGH: do 1949 jako młodszy asystent w Katedrze Geometrii Wykreślnej, do 1950 jako asystent w Katedrze Budowy Mostów, do 1953 jako starszy asystent w Katedrze Statyki i Wytrzymałości Materiałów. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał na Politechnice Krakowskiej w 1959 roku.
W latach 1949-1953 pracował w przedsiębiorstwach „Energoprojekt” i „Miastoprojekt” oraz w Centralnym Biurze Studiów i Projektów w Krakowie, później zaś działał jako konsultant, weryfikator i członek rad technicznych w ramach biur projektowych.
W 1960 roku objął stanowisko kierownika Katedry Budownictwa na Wydziale Geodezji Górniczej AGH, po przemianowaniu w 1969 roku Zakładu Budownictwa i Inżynierii. W 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1980 roku profesora zwyczajnego. Był prodziekanem Wydziału Geodezji Górniczejw latach 1964-1966, następnie dziekanem tego wydziału w latach 1966-1969, 1975-1981. Pełnomocnik Rektora AGH ds. Odnowy Zabytków Krakowa 1980-1986. W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
Stworzył oryginalną krakowską szkołę badawczą rewaloryzacji zabytków w zakresie konstrukcji — autor tysiąca ekspertyz i projektów.
Autor ok. 80 publikacji, ponad 700 prac naukowo-badawczych i opracowań dla przemysłu, także ekspertyz.
Członek Prezydium Komisji Budownictwa Polskiej Akademii Nauk, Komisji Nauk Technicznych PAN, Prezydium Komisji Naukowo-Problemowej KRAKÓW 2000 PAN. W latach 1962-1967 oraz 1970-1989 był przewodniczącym Rady Naukowo-Technicznej zespołu Rzeczoznawców Krakowskiego Oddziału Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, od 1968 roku przewodniczący Komisji Nauk PZITB. Członek Rady Naukowej Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych (IMiKB) przy Politechnice Krakowskiej.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota i Srebrna Honorowa Odznaka PZITB, Medal 40-lecia PZITB, Złota Odznaka Honorowa NOT, Srebrna Odznaka Honorowa NOT, Medal Zasłużonego Nauczyciela, Złota Odznaka za pracę społeczną dla miasta Krakowa, Złota Odznaka za zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Nagroda Rektora AGH, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki
Źródła do biogramu
Książki
- Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 15, [foto]
- Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 15-16, 29-31, 32-53, 68, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 90, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
- Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 64
Artykuły
- Gocał J.: Etapy rozwoju Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH w latach 1951-2006. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 35-55, [foto]