Julian Bolesław Kamecki
Julian Bolesław Kamecki | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Kamecki | ||||||||
Imię / imiona | Julian | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||
Data urodzenia | 1909 | ||||||||
Data śmierci | 1955 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | elektrochemia, termochemia, ochrona metali przed korozją | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Hutniczego
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Zwycięstwa i Wolności | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. Julian Bolesław Kamecki (1909–1955)
Specjalność: elektrochemia, termochemia, ochrona metali przed korozją
Urodził się 18 stycznia 1909 r. w Krakowie. Zmarł 23 kwietnia 1955 r. w Krakowie i tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studia chemiczne w UJ i fizyczne w AG. Dr filozofii UJ (1934), habilitacja, po której uzyskał „veniam legendi” z chemii nieorganicznej i fizycznej UJ (1939). W wyniku tzw. Sonderaktion Krakau był więziony w Krakowie, we Wrocławiu w Sachsenhausen i w Dachau.
Początkowo pracował jako asystent i st. asystent w UJ w Kat. Chemii Nieorganicznej. Od 1945 r. w AG jako docent Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii — objął wykłady chemii fizycznej na Wydziale Hutniczym, prof. zwyczajny od 1946 r., kierownik Kat. Chemii Fizycznej i Elektrochemii (1946–1955), równocześnie pracował w Politechnice Gdańskiej. Pełnił funkcję prodziekana Wydz. Hutniczego AGH, przewodniczącego Krakowskiego Oddziału i członka Zarządu Głównego Polskiego Tow. Chemicznego, czł. Komisji Korozyjnej PKN, brał udział w pracach I Kongresu Nauki Polskiej, współpracował z Instytutem Odlewnictwa, prowadził wykłady na Wydz. Hutniczym i Geologicznym AGH, w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach.
Autor ok. 100 prac z zakresu kinetyki chemicznej, elektrochemii, termochemii, potencjometrii, konduktometrii, oraz dwóch patentów. W latach 1945–1955 zajmował się nauką o korozji metali, poświęcił zagadnieniu ochrony przed korozją kilka prac o fosforanowaniu i chromianowaniu cynku a także i stali.
Członek koresp. PAU, przew. Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 151–153
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. Warszawa 1995. S. 144–145
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 106–109
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 19. Warszawa 2008. S. 51–53