Zofia Orman
| Zofia Orman | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Orman | ||||||||
| Imię / imiona | Zofia | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 18 stycznia 1919 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Leżajsk
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1981-1984) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr inż. Zofia Orman (1919–) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metalurgia metali nieżelaznych
Nota biograficzna
Urodziła się 18 stycznia 1919 roku w Leżajsku.
Od 12 roku życia mieszkała w Krakowie. W 1937 roku ukończyła VII Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Adama Mickiewicza w Krakowie. W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Hutniczym AG. Do wybuchu wojny zaliczyła 4 semestry. W okresie wojny brała udział w tajnym nauczaniu, przygotowując uczniów do tajnej matury.
Po zakończeniu wojny kontynuowała studia na AGH, uzyskując w 1946 roku z wyróżnieniem dyplom inżyniera metalurga. Na ostatnim semestrze była zatrudniona w charakterze młodszego asystenta w Katedrze Metaloznawstwa Wydziału Hutniczego u prof. Władysława Łoskiewicza. Była młodszym asystentem w Katedrze Metalografii AG w latach 1946–1947.
Pracę zawodową rozpoczęła w 1946 roku w Zakładach Metalurgicznych w Trzebinii (wówczas „Huta Cynku”). Pracowała tam w oddziale badawczym, zajmując się opracowaniem produkcji tlenku aluminium, otrzymywaniem magnezu, jak i elektrolizą aluminium. Następnie pracowała Pracowała w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach i jego oddziale w Skawinie.
W 1951 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach na stanowisku Kierownika Zakładu Elektrometalurgii.
W 1954 roku obroniła pracę doktorską na AGH.
W 1955 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Metali Lekkich w Skawinie na stanowisku Kierownika Zakładu Metalurgii Aluminium.
W 1956 roku otrzymała tytuł naukowy docenta przyznany przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.
W 1966 roku rozpoczęła pracę w AGH na stanowisku Kierownika Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych. Kierowała Katedrą do 1989 roku.
W 1973 roku otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku tytuł profesora zwyczajnego.
W latach 1980 - 1989 była wicedyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych.
W latach 1981 - 1984 prodziekan Wydziału Metali Nieżelaznych
Na emeryturę przeszła w 1989 roku.
Autorka lub współautorka 70 publikacji, w tym 7 książek oraz 5 patentów. Promotorka 8 doktoratów.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce, członek Komisji Metalurgii Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla Miasta Skawiny, Zasłużony dla Miasta Konina, Zasłużony dla Miasta Krakowa,
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 133–134
- [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 61
- [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 71, 72
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 260-261, [foto]
Inne
- Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab.[online] [przeglądany 6.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-inz-zofia-orman/
Inne
stan na dzień 19.06.2017