Arkadiusz Puchała

Arkadiusz Puchała
Nazwisko	Puchała
Imię / imiona	Arkadiusz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	25 maja 1928
Miejsce urodzenia	Piotrowice Śląskie
Data śmierci	23 kwietnia 1974
Miejsce śmierci	Katowice
Dyscyplina/specjalności	elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w latach 1969–1972
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
Odznaczenia i nagrody	Nagroda MInistra Oświaty i szkolnictwa II stopnia, 4-krotnie Nagroda Rektora AGH
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej 1969 1972

Prof. dr hab. inż. Arkadiusz Puchała (1928–1974)

Specjalność: elektrotechnika (maszyny elektryczne, systemy elektromechaniczne, metody matematyczne w analizie systemów)

Życiorys

Urodził się 25 maja 1928 roku w Piotrowicach Śląskich. Zmarł 23 kwietnia 1974 roku w Katowicach i tam też został pochowany, na Ligocie. Studia wyższe odbył na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, tam też w 1955 r. rozpoczął pracę jako asystent.

Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora w 1960 r., rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych. W 1965 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 r. tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1969–1974 sprawował funkcję kierownika Zakładu Dynamiki Maszyn i Systemów Elektromechanicznych a w latach 1969–1972 prodziekana Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

Działalność naukowa prof. Puchały koncentrowała się na następujących zagadnieniach: studia metod matematycznych i ich przydatność w zakresie teorii transformatorów i maszyn elektrycznych; syntetycznej teorii dynamicznych modeli matematycznych maszyn elektrycznych dla stanów nieustalonych i niesymetrycznych; teorii systemów elektromechanicznych; teorii drgań elektromechanicznych.

Był członkiem SEP, SITG, SITPH.

Wspólnie z prof. Władysławem Kołkiem przyczynił się do powstania nieoficjalnego pojęcia „Krakowska Szkoła Maszyn Elektrycznych”. W swoim dorobku ma ponad 50 publikacji naukowych krajowych i zagranicznych. Był autorem lub współautorem ponad 150 ekspertyz i opracowań naukowych dla przemysłu oraz kilka patentów. Był promotorem 7 parc doktorskich, recenzentem wielu doktoratów i habilitacji.

Odznaczenia i nagrody

Źródło:

• Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Kraków 1999. S. 13–14
• Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 292
• SME 2006 : XLII International Symposium on Electrical Machines : Cracow, Poland, July 3–6, 2006 : conference proceedings. Kraków 2006. S. 27–30, portr.
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 125–127