Jan Anioła
| Jan Anioła | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Anioła | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Jan | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. mgr inż. | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 11 kwietnia 1908 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Lasek k/Poznania | ||||||||||||||||||||
| Data śmierci | 5 października 1997 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | mechanika maszyn i urządzeń hutniczych | ||||||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej (1969–1972) | ||||||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||||||||||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1979 | ||||||||||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju metod projektowania i budowy hut oraz maszyn i urządzeń hutniczych, a w szczególności urządzeń ochrony środowiska | ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Walecznych, Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony Nauczyciel PRL, Zasłużony Hutnik, Złoty Krzyż Zasługi, indywidualna Nagroda I stopnia Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Order Budowniczych Polski Ludowej, Order Sztandaru Pracy I i II klasy | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. zw. mgr inż. Jan Anioła (1908–1997)
Specjalność: mechanika maszyn i urządzeń hutniczych
Życiorys
Urodził się 11 kwietnia 1908 r. w miejscowości Lasek k/Poznania, zmarł 5 października 1997 r. w Krakowie. Studia ukończył w 1935 r. na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Do 1938 r. pracował jako inżynier mechanik przemysłu maszynowego i hutniczego. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r., żołnierz Polskich Sił Zbrojnych we Francji i Wielkiej Brytanii (1940–1945). Po wojnie jego działalność zawodowa i organizacyjna związana była z budową i rozwojem polskiego hutnictwa. Pracował m.in. w biurach projektów „Biprohut”, „Biprostal” oraz w Hucie im. Lenina (1946–1960). Od 1948 dyrektor Biura Projektowania Nowej Huty. W latach 1954-1955 Dyrektor Departamentu Budowy Nowych Hut Ministerstwa Hutnictwa.
W AGH pracował od 1952 r. na Wydziale Metalurgicznym, od 1957 r. aż do emerytury był kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych w latach 1960–62, Prorektor ds. nauczania w latach 1963–69. W latach 1969-1972 Rektor Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1979 r. Senat AGH przyznał mu wyróżnienie Doctora honoris causa.
Autor 2 monografii i skryptów oraz około 30 artykułów. W 1979 r. Promotor 10 doktoratów i 7 habilitacji. Pod jego promotorstwem uzyskano 4 tytuł profesora nadzwyczajnego i 2 tytuły profesora zwyczajnego.
Członek wielu organizacji, m. in.: Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Naukowej Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Polskiej Akademii Nauk.
Uczony i praktyk, przyjaciel i wychowawca wielu pokoleń młodzieży, kadr inżynierskich i nauczycieli akademickich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Walecznych, Krzyż Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony Nauczyciel PRL, Zasłużony Hutnik, Złoty Krzyż Zasługi, indywidualna Nagroda I stopnia Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Order Budowniczych Polski Ludowej, Order Sztandaru Pracy I i II klasy
Bibliografia
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 47. s. 11
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Kraków 1993. S. 20–21
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 46. s. 22–23
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 11