Roman Kazimierz Pampuch
Roman Kazimierz Pampuch | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Pampuch | ||||||||||||
Imię / imiona | Roman Kazimierz | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 4 marca 1927 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Bydgoszcz | ||||||||||||
Data śmierci | 13 lutego 2017 | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | nauka o materiałach (inżynieria materiałowa) | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1969–1972)
| ||||||||||||
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1999 | ||||||||||||
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitny wkład w rozwój nauki o materiałach i inżynierii materiałów ceramicznych, stworzenie znanej w świecie polskiej szkoły ceramiki specjalnej oraz za szczególne zasługi w nauczaniu i rozpowszechnianiu wiedzy w tej dziedzinie | ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Roman Kazimierz Pampuch (1927-)
Dyscyplina/specjalności: nauka o materiałach (inżynieria materiałowa)
Nota biograficzna
Urodził się 4 marca 1927 roku w Bydgoszczy. Zmarł 13 lutego 2017 roku. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Śląskiej w latach 1945-1948. Tytuł doktora nauk technicznych uzyskał na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej w 1954 roku, habilitował się na Wydziale Metalurgii AGH w 1963 roku. W 1969 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1976 roku tytuł profesora zwyczajnego.
W latach 1969-1973 był dyrektorem Instytutu Ceramiki Specjalnej i Ogniotrwałej AGH. Twórca Katedry Ceramiki Specjalnej oraz szkoły „nauki o materiałach” na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH rozpropagowanej jego podręcznikami i wykładami w Europie, Japonii i USA.
Przebieg pracy zawodowej: Główny Instytut Górnictwa: organizator i kierownik pracowni fizykochemicznej Zakładu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu 1948-1955; Instytut Materiałów Ogniotrwałych w Gliwicach: organizator i kierownik Zakładu Fizykochemicznego 1955-1961; AGH: kierownik pracowni Fizykochemii Krzemianów Katedry Chemii Krzemianów 1962-1967, kierownik Katedry Nauki o Materiałach/Katedry Ceramiki Specjalnej 1967-, prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1964-1968, dziekan 1969-1972. Dyrektor Instytutu Ceramiki Specjalnej i Ogniotrwałej 1969-1973, dyrektor naukowy Instytutu Inżynierii Materiałowej.
Wykładowca Uniwersytetu Katolickiego w Leuven (Louvain), uniwersytetów w Madrycie, Carl-Marx-Stadt, Limoges, Clausthal.
Badania: fizykochemia węgla i procesów karbonizacji związków organicznych, mechanizm częściowego uwodornienia węgla, podstawy technologii otrzymywania włókien węglowych dla techniki i medycyny; krystalochemia krzemianów i przemian fazowych w krzemianach, szczególnie procesów rozkładu termicznego, określenie natury amorficznych faz przejściowych w procesach rozkładu glinokrzemianów oraz mechanizmu topotaktycznych reakcji rozkładu wodorotlenków; zjawiska spiekania nieorganicznych ciał stałych, sformułowanie mechanizmu przegrupowania ziarn, określenie roli wewnętrznych naprężeń w toku spiekania w zjawiskach zagęszczania i rozrostu ziarn; mechanizm samorozwijających się reakcji wysokotemperaturowych (spalanie w fazie stałej, SHS), ich zastosowanie do syntezy związków wysokotemperaturowych, sprecyzowanie specyficznego mechanizmu „wędrującej strefy reakcyjnej” w SHS, nowe kierunki kształtowania unikalnej mikrostruktury materiałów ceramicznych drogą wykorzystania SHS.
Autor bardzo wielu prac oryginalnych i artykułów w zagranicznej i krajowej prasie, autor i współautor książek z zakresu ceramiki i chemii. Autor kilkudziesięciu patentów. Promotor wielu prac doktorskich.
Członek wielu rad naukowych, komitetów i instytutów badawczych, między innymi członek Prezydium Międzynarodowej Akademii Ceramiki, członek korespondencyjny PAN od 1983 roku, członek rzeczywisty PAN od 1993 roku, członek czynny PAU od 1993 roku. Współzałożyciel Europejskiego Towarzystwa Ceramicznego. Redaktor czasopism fachowych polskich i zagranicznych. Doktor honoris causa AGH 1999.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagrody: Stołecznego Miasta Krakowa, Prezesa Rady Ministrów RP, Europejskiego Towarzystwa Ceramicznego im. Leo Stuijtsa, Ministerstwa Edukacji Narodowej (I, II, III stopnia), Ministerstwa Zdrowia i inne
Bibliografia
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki [AGH] : 1949-1999. Kraków 1999, s. 107-108, [foto]
- Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Ed. 1. Red. zespół L. Becela [et al.]. Warszawa 1984, s. 714-715
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Ed. 2. Red. zespół L. Becela [et al.]. Warszawa 1989, s. 972
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Ed. 3. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 531–532
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 266, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 419-420
Artykuły
- Bąk B.: Nagroda Stołecznego Miasta Krakowa dla Profesora Romana Pampucha. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2006, nr 159, s. 11, [foto]
- Dziennik Polski 2017, nr 38 (15 II 2017), s. A11 [nekr.]
- Dziennik Polski 2017, nr 41 (18-19 II 2017), s. A9 [nekr.]
- Haberko K.: Nagroda im. A. L. Stuijtsa dla prof. dr hab. inż. Romana Pampucha. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 44/45, s. 43, [foto]
- Profesorowie AGH w Komisji Nauk Technicznych PAU. Biuletyn AGH 2012, nr 50, s. 14
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 29.09.1999], s. 1, 5, 15
- Stoch L.: Profesor Roman Pampuch życie i dzieło. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 73, s. 29–[31], [foto]
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH