Roman Magda: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Magda
Nazwisko	Magda
Imię / imiona	Roman
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.inż.
Data urodzenia	30 sierpnia 1950
Miejsce urodzenia	Ostrowy Kolbuszowskie ;
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego (1993–1996)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ; ;

Wersja z 09:34, 4 maj 2021

Prof. dr hab.inż. Roman Magda (1950–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: Specjalność: projektowanie i rekonstrukcja zakładów, ekonomika, zarządzanie i marketing w przemyśle

Nota biograficzna

Urodził się 30 sierpnia 1950 roku w Ostrowach Baranowskich, w powiecie kolbuszowickim.

W 1974 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

Rozpoczął pracę ???? Wydziału Górniczego AGH.?????

W 1977 roku na podstawie pracy "Optymalizacja lokalizacji zakładu przeróbczego i szybów wydobywczych ze względu na transport urobku i produktu wzbogacania" otrzymał stopień doktora.

W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 roku starszego asystenta, następnie w latach 1978–1987 adiunkta, a w latach 1987-1993 docenta. Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym.

W 1985 ??? roku na podstawie rozprawy ?????? uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1997 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1993–1996 był prodziekanem Wydziału Górniczego.

Od 1996 roku był zastępcą kierownika Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996 oraz kierownikiem Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń.

Członek Komitetu Górnictwa PAN (Sekcja Projektowania i Budowy Kopalń (1983–), wiceprzewodniczący Sekcji Projektowania i Budownictwa Górniczego (1996–), Senatu AGH (1996–1999), Senackiej Komisji ds Kształcenia AGH (1996–1999) oraz Soc. for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation (1992–1994).

Główne zainteresowania naukowe to: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych); optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.

Autor około 180 publikacji.

Promotor 8 prac doktorskich.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Wiceprzewodniczący Koła Zakł. Stow. Inż. i Techników Górnictwa przy AGH (1990–1994), czł. Rady Nadz. Rybnickiej Spółki Węglowej S.A. (1998–1999) oraz czł. Rady Nadz. Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A. (1999–), Czł. Zesp. Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. (1998–1999).

Odznaczenia i nagrody

Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1979), Rektora AGH (1981, 1983, 1984, 1985, 1996).

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy ?????. Kraków 1979, s. ?????
Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 227, 249
[Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ?????
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 111, 120, 129, 130, 132, 142, 162, 198
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 214, [foto]

Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 39040, [foto]???????

Artykuły

Inne

stan na dzień 4.05.2021

@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 Urodził się 30 sierpnia 1950 roku w Ostrowach Baranowskich, w powiecie kolbuszowickim.
-W 1974 roku ukończył Wydział ???? AGH.
+W 1974 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.
-Rozpoczął pracę
+Rozpoczął pracę ???? [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.?????
- Doktoryzował się w 1977 roku. Doktor habilitowany od roku 1986. Tytuł profesora otrzymał w 1997 roku.
+W 1977 roku na podstawie pracy "Optymalizacja lokalizacji zakładu przeróbczego i szybów wydobywczych ze względu na transport urobku i produktu wzbogacania" otrzymał stopień doktora.
+W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 roku starszego asystenta, następnie w latach 1978–1987 adiunkta, a w latach 1987-1993 docenta. Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym.
+W 1985 ??? roku na podstawie rozprawy ?????? uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1997 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
+W latach 1993–1996 był prodziekanem Wydziału Górniczego.
+Od 1996 roku był zastępcą kierownika Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996 oraz kierownikiem Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń.
-Od 1977 roku związany z AGH. W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 starszego asystenta, później adiunkta (1978–1987), następnie docenta (1987–1993), od roku 1993 prof. nadzw. Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1993–1996, z-ca kier. Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie od roku 1996, kierownik Pracowni Projektowania i Rekonstrukcji Kopalń od 1996 r.
 Członek Komitetu Górnictwa PAN (Sekcja Projektowania i Budowy Kopalń (1983–), wiceprzewodniczący Sekcji Projektowania i Budownictwa Górniczego (1996–), Senatu AGH (1996–1999), Senackiej Komisji ds Kształcenia AGH (1996–1999) oraz Soc. for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation (1992–1994).
@@ Linia 33: / Linia 42: @@
 Główne zainteresowania naukowe to: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych); optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.
-Autor licznych publikacji naukowych (52 prace, 3 książki), promotor 3 prac doktorskich.
+Autor około 180 publikacji.
+Promotor 8 prac doktorskich.
+W 2019 roku przeszedł na emeryturę.
 Wiceprzewodniczący Koła Zakł. Stow. Inż. i Techników Górnictwa przy AGH (1990–1994), czł. Rady Nadz. Rybnickiej Spółki Węglowej S.A. (1998–1999) oraz czł. Rady Nadz. Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A. (1999–), Czł. Zesp. Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A. (1998–1999).