Emil Zieliński

Emil Zieliński
Nazwisko	Zieliński
Imię / imiona	Emil
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	1919
Miejsce urodzenia	Bulowice
Data śmierci	6 marca 2017
Dyscyplina/specjalności	chemia (chemia analityczna i ochrona środowiska)
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1964–1972, 1974–1986)
Wydział	Wydział Odlewnictwa
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Odlewnictwa 1964 1972 Prodziekan Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa 1974 1983 Prodziekan Wydział Odlewnictwa 1983 1986

Prof. dr hab. Emil Zieliński (1919–)

Dyscyplina/specjalności: chemia (chemia analityczna i ochrona środowiska)

Nota biograficzna

Urodził się 20 września 1919 roku w Bulowicach. Zmarł 6 marca 2017 roku. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

W 1937 roku rozpoczął studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Naukę przerwał wybuch II wojny światowej. W 1941 roku został wysłany na przymusowe roboty do Niemiec. Studia chemiczne na UJ wznowił pod koniec kwietnia 1945 roku. Dyplom magistra uzyskał w 1947 roku na podstawie pracy „Prace doświadczalne nad adsorpcją selektywną na tlenku glinu”. Pracę zawodową rozpoczął w 1947 roku w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej Wydziału Hutniczego Akademii Górniczej. Tytuł doktora uzyskał w 1951 roku na podstawie pracy „Krystalochemia siarczku kadmu strąconego siarkowodorem z roztworu siarczanu kadmu” napisanej pod kierunkiem prof. Lucjana Czerskiego.

Z chwilą utworzenia w 1951 roku Wydziału Odlewnictwa Znalazł się w jego strukturach. Początkowo był adiunktem w Zakładzie Chemii Ogólnej Katedry Chemii Ogólnej Wydziału Odlewnictwa. W Katedrze Chemii razem z prof. Andrzejem Czaplińskim i pod patronatem prof. Karola Adwentowskiego współtworzył Pracownię Niskich Temperatur. Tam pracował nad otrzymywaniem helu z gazów ziemnych metodą termochromatografii. Prace zaowocowały w 1959 roku patentem o nazwie „Sposób otrzymywania helu i neonu z koncentratów helowo-neonowych zawierających azot i wodór”. Metoda ta została wdrożona do produkcji w Zakładach Azotowych w Chorzowie w 1960 roku. W późniejszych poszukiwaniach helonośnych gazów ziemnych współpracował jako analityk z prof. Janem Głogoczowskim z Instytutu Naftowego.

W 1962 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną pt. „Wydajność i efektywność kolumn chromatograficznych do otrzymywania helu i neonu”. Prace związane z opracowaniem chromatograficznych metod analizy gazów były powodem utworzenia Pracowni Analizy Gazów w Katedrze Chemii. Prowadził badania nad doskonaleniem metod chromatograficznych w analizie gazów. W latach siedemdziesiątych doświadczenia Profesora w analizie chromatograficznej zostały wykorzystane w analityce zanieczyszczeń powietrza w przemyśle odlewniczym. Oceniano różne technologie odlewnicze pod kątem emisji szkodliwych gazów, w tym wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.

W 1963 roku otrzymał stopień docenta, profesor nadzwyczajny w latach 1976–1989, prodziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1964–1972 i 1974–1986.

Staże: Bergakademie Freiberg w 1965 roku i Montanuniwersitat Leoben w 1982 roku.

W 1989 roku przeszedł na emeryturę.

Autor około 80 oryginalnych prac naukowych, wielu podręczników akademickich oraz kilku patentów. Promotor kilku prac doktorskich.

Doświadczenia Profesora z zakresu analizy gazów zostały docenione nominacją na Przewodniczącego Podkomisji Analizy Gazów i Powietrza Komitetu Chemii Analitycznej PAN w latach 1965–1990, był również członkiem Komisji Metalurgicznej PAN w latach 1968–1995.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej", „Zasłużony Opolszczyźnie”, nagrody państwowe i resortowe oraz wielokrotnie Nagrody Rektora AGH.

Bibliografia

Książki

• Współcześni uczeni polscy :słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 856, [foto]

Artykuły

• Gratulacje dla Profesora. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. 28

Inne

• Odszedł prof. Emil Zieliński [online] [przeglądany 21.04.2017]. Dostępny w: http://www.agh.edu.pl/aktualnosci/info/article/odszedl-prof-emil-zielinski/