Andrzej Witold Staronka: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* Księga wychowanków | ====Książki==== | ||
* Współcześni uczeni polscy | * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000 nr 84 | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto] | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto] | |||
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto] | |||
====Artykuły==== | |||
* Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 84, s. 15 | |||
{{DEFAULTSORT:Staronka, Andrzej Witold}} | {{DEFAULTSORT:Staronka, Andrzej Witold}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] |
Wersja z 12:33, 27 cze 2016
Andrzej Witold Staronka | |
---|---|
Nazwisko | Staronka |
Imię / imiona | Andrzej Witold |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 21 marca 1916 |
Miejsce urodzenia | Tarnów |
Data śmierci | 15 sierpnia 2000 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali) |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986) |
Wydział | Wydział Odlewnictwa
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)
Dyscyplina/specjalności: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
Nota biograficzna
Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.
Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na Wydziale Hutniczym, starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej Wydziału Górniczego. W latach 1952-1953 był pracownikiem Wydziału Odlewnictwa. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza Wydziału Metalurgicznego (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na Wydziale Metalurgicznym (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.
Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.
Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.
Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopimach „Dziś i jutro”, „Życie Szkoły Wyższej”.
Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Bibliografia
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto]
Artykuły
- Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 15