Marian Skup: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
Linia 61: | Linia 61: | ||
W 1929 r. wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę „Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej”, oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie. | W 1929 r. wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę „Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej”, oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie. | ||
== Bibliografia == | |||
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 191 | * Słownik polskich pionierów techniki. s. 191 | ||
Wersja z 15:45, 25 sty 2016
Marian Skup | |
---|---|
Nazwisko | Skup |
Imię / imiona | Marian |
Tytuły / stanowiska | Doc. inż. |
Data urodzenia | 8 lipca 1886 |
Miejsce urodzenia | Galicynów |
Data śmierci | 10 kwietnia 1969 |
Miejsce śmierci | Sosnowiec |
Dyscyplina/specjalności | inżynieria górnicza |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Doc. inż. Marian Skup (1886–1969)
Specjalność: inżynieria górnicza
Nota biograficzna
Urodził się 8 lipca 1886 r. w Galicynowie na Mazowszu, zmarł 10 kwietnia 1969 r. w Sosnowcu.
Ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 r. założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.
W latach 1946–1949 prowadził wykłady na Wydziale Górniczym AG z zakresu gospodarki sprzętem. W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Inst. Górnictwa w Katowicach, od 1958 r. jako docent. w 1963 przeszedł na emeryturę
W 1929 r. wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę „Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej”, oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.
Bibliografia
- Słownik polskich pionierów techniki. s. 191