Bogdan Dżegniuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 57: Linia 57:


* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 26, [foto]
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 26, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 45-46, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 79, [foto]  
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 79, [foto]  



Aktualna wersja na dzień 07:33, 7 kwi 2023

Bogdan Dżegniuk
Bogdan Dzegniuk.jpg
Nazwisko Dżegniuk
Imię / imiona Bogdan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 9 lipca 1923
Miejsce urodzenia Tczew
Data śmierci 16 marca 2009
Dyscyplina/specjalności geodezja, geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych
Pełnione funkcje wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej AGH
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Bogdan Dżegniuk (1923–2009)

Dyscyplina/specjalności: geodezja, geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 9 lipca 1923 roku w Tczewie. Zmarł 16 marca 2009 roku i został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.

W 1951 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Mierniczym AGH. Już w czasie studiów - od 1948 roku - był asystentem w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego II Wydziale Geologiczno-Mierniczym u prof. Tadeusza Kochmańskiego, a od 1956 roku adiunktem w Katedrze Geodezji Wyższej i Obliczeń Geodezyjnych Wydziału Geodezji Górniczej.

W 1963 roku na podstawie pracy "Ochrona wyrobisk górniczych przy pomocy opisu przejścia niecki przez górotwór", napisanej pod kierunkiem prof. T. Kochmańskiego uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

Następnie w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1976 roku powołany został na stanowisko kierownika Zakładu Badań Górotworu Deformacji Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej, którym kierował do 1992 roku.

W 1988 roku otrzymał tytuł profesora.

Był wicedyrektorem Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej.

Prowadził zajęcia dydaktyczne z zakresu szkód górniczych, geodezji i miernictwa górniczego. Posiadał umiejętność jasnego przekazywania wiedzy studentom zyskując ich uznanie. Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi.

W 1993 roku przeszedł na emeryturę. Dalej był bardzo aktywny, szczególnie w zakresie współpracy z przemysłem górniczym oraz kształceniem młodej kadry naukowej. Do końca pracy zawodowej związany z Wydziałem Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.

Autor około 60 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów.

Wypromował 4 doktorów.

Członek Komitetu Górnictwa PAN oraz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrodę Ministra, Złota Odznaka „Zasłużony dla województwa Katowickiego”, Dyrektor Górniczy I stopnia

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/dzegniuk-bogdan-003558

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 26, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 5 - 2022. Oprac. H. Sieński. Kraków 2022, s. 45-46, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 79, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2009, nr 67 (20 III 2009), s. A11 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2009, nr 71 (25 III 2009), s. A10 [nekr.]