Zdzisław Kłeczek: Różnice pomiędzy wersjami

Zdzisław Kłeczek
Nazwisko	Kłeczek
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	2 marca 1937
Miejsce urodzenia	Jarosław ;
Dyscyplina/specjalności	geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika, górnictwo i geologia inżynierska
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego (1975–1978)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Aktualna wersja na dzień 17:44, 21 mar 2023

Prof. dr hab. inż. Zdzisław Kłeczek (1937–)

Dyscyplina/specjalności: geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika, górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 2 marca 1937 roku w Jarosławiu.

W latach 1954-1959 studiował na Wydziale Górniczym AGH. Egzamin dyplomowy złożył w 1960 roku uzyskując dyplom magistra inżyniera górnika o specjalności technika podziemnej eksploatacji złóż.

Od marca 1959 roku do września 1960 roku pracował w KWK „Rozbark” w Bytomiu, początkowo jako stażysta, a następnie nadgórnik.

15 września 1960 roku, w wyniku konkursu, został przyjęty na stanowisko asystenta profesora Antoniego Sałustowicza w Zakładzie i Katedrze Mechaniki Górniczej Wydziału Górniczego AGH w Krakowie.

W 1967 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość piaskowców i łupków karbońskich w świetle badań reologicznych" napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Filcka uzyskał doktorat i został adiunktem. W tym czasie nawiązał ścisłe kontakty z kopalniami węgla kamiennego oraz rud miedzi w LGOM oraz kopalniami węgla i soli w Jugosławii, specjalizując się w doskonaleniu technik podziemnej eksploatacji, zwłaszcza eksploatacji w warunkach zagrożenia tąpaniami, nadmiernymi ciśnieniami górotworu oraz eksploatacji pod obiektami powierzchniowymi.

Z biegiem lat jego zainteresowania skoncentrowały się wokół problemów zwalczania zagrożeń naturalnych (litosferycznych) w górnictwie podziemnym, a w szczególności wstrząsów górotworu i tąpań oraz stateczności wyrobisk podziemnych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia zamrożonego górotworu w otoczeniu szybu jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 objął etat docenta.

W 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.

W latach 1972-1979 był kierownikiem Studium Doktoranckiego Wydziału Górniczego.

W latach 1975-1978 był prodziekanem Wydziału Górniczego.

W latach 1978-1982 był zastępcą dyrektora, a w latach 1982–1985 dyrektorem Instytutu Mechaniki Górniczej Wydziału Górniczego.

W latach 1980-1997 był redaktorem naczelnym Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH.

W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.

Był kierownikiem Zespołu Doradców w Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach.

Profesor w Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG.

Autor około 200 publikacji, w tym kilku książek i kilkunastu patentów.

Promotor prac doktorskich.

Jest uznanym ekspertem z zakresu zagrożenia tąpaniami .

W 2007 roku przeszedł na emeryturę pracując nadal w Instytucie Techniki Górniczej KOMAG.

Członek wielu stowarzyszeń, komitetów polskich i międzynarodowych, m.in. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Międzynarodowego Biura Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Zespołu ds. Ratownictwa Górniczego.

W latach 1991-1997 był członkiem Komitetu Badań Naukowych oraz przewodniczącym lub członkiem Rad Nadzorczych: KGHM Polska Miedź S.A. (1991-1993), Zakładu Maszyn Górniczych „Glinik” Sp. z o.o. (1997-1999) Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. (1993-1998, 2003-2015,), Bytomskiej Spółki Węglowej S.A. (1998-1999) i Rudzkiej Spółki Węglowej S.A. (1999-2002). Rady Nadzorczej i Rady Naukowej KGHM CUPRUM Sp. z o.o. CBR we Wrocławiu (1993–2006) i Wyższego Urzędu Górniczego.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Naukowa im. W. Budryka II stopnia, tytuł Zasłużony Racjonalizator Produkcji, Złota Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego", Brązowy Medal dla Obronności Kraju, Generalny Dyrektor Górniczy I, II i III stopnia, Odznaka Honorowego Ratownika Górniczego, Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Odznaka Zasłużonego Działacza SITG, Honorowa Odznaka Zasłużony dla Rudzkiej Spółki Węglowej, Odznaka "Za Pracę Społeczną i Zawodową dla Górnictwa Ziemi Krakowskiej", trzykrotnie "Zasłużony dla Górnictwa" wielokrotnie Nagroda Ministra, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kleczek-zdzislaw-001636

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 132
Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 47, 62, 72, 78, 117, 120, 137, 140, 141
[Skład Osobowy AGH … 1961/62]. Kraków 1964, s. 25
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 95, 101, 104, 109, 113, 120, 126, 197
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 154-155, [foto]

Inne

Kłeczek Zdzisław [online] [przeglądany 16.03.2021]. Dostępny w: http://www.komag.gliwice.pl/archiwum/sylwetki/70-zdzislaw-kleczek

stan na dzień 21.03.2023

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 |honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
 |image=Zdzislaw_Kleczek.jpg
-|birth_date=1937
+|birth_date=2 marca 1937
-|fields=geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika
+|birth_place=Jarosław
+|fields=geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika, górnictwo i geologia inżynierska
 |function=Prodziekan Wydziału Górniczego (1975–1978)
 |faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
-|awards=Srebrny Krzyż Zasługi,  Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
+|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
 |name=Zdzisław Kłeczek
 |image_size=9491
+}}{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Górniczy
+|Rok_od=1975
+|Rok_do=1978
 }}
-Prof. dr hab. inż. '''Zdzisław Kłeczek''' (1937–)'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. dr hab. inż. '''Zdzisław Kłeczek''' (1937–)
-Dyscyplina/specjalności:geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika
+Dyscyplina/specjalności: geomechanika, budownictwo podziemne, geotechnika, górnictwo i geologia inżynierska
 == Nota biograficzna ==
@@ Linia 22: / Linia 28: @@
 W latach 1954-1959 studiował na Wydziale Górniczym AGH. Egzamin dyplomowy złożył w 1960 roku uzyskując dyplom magistra inżyniera górnika o specjalności technika podziemnej eksploatacji złóż.
-Od marca 1959 roku do września 1960 roku pracował w KWK „Rozbark” w Bytomiu, początkowo, jako stażysta, a następnie nadgórnik.
+Od marca 1959 roku do września 1960 roku pracował w KWK „Rozbark” w Bytomiu, początkowo jako stażysta, a następnie nadgórnik.
-września 1960 roku, w wyniku konkursu, został przyjęty na stanowisko asystenta profesora Antoniego Sałustowicza w Katedrze Mechaniki Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]AGH w Krakowie.
+września 1960 roku, w wyniku konkursu, został przyjęty na stanowisko asystenta profesora Antoniego Sałustowicza w Zakładzie i Katedrze Mechaniki Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH w Krakowie.
-W 1967 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość piaskowców i łupków karbońskich w świetle badań reologicznych" napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Filcka uzyskał doktorat i został adiunktem. W tym czasie nawiązał ścisłe kontakty z kopalniami węgla kamiennego oraz rud miedzi w LGOM oraz kopalniami węgla i soli w Jugosławii, specjalizując się w doskonaleniu technik podziemnej eksploatacji, zwłaszcza eksploatacji w warunkach zagrożenia tąpaniami, nadmiernymi ciśnieniami górotworu oraz eksploatacji pod obiektami powierzchniowymi. Z biegiem lat jego zainteresowania skoncentrowała się wokół problemów zwalczania zagrożeń naturalnych (litosferycznych) w górnictwie podziemnym, a w szczególności wstrząsów górotworu i tąpań oraz stateczności wyrobisk podziemnych. Z tego zakresu w 1971 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 objął etat docenta.
+W 1967 roku na podstawie pracy "Wytrzymałość piaskowców i łupków karbońskich w świetle badań reologicznych" napisanej pod kierunkiem prof. Henryka Filcka uzyskał doktorat i został adiunktem. W tym czasie nawiązał ścisłe kontakty z kopalniami węgla kamiennego oraz rud miedzi w LGOM oraz kopalniami węgla i soli w Jugosławii, specjalizując się w doskonaleniu technik podziemnej eksploatacji, zwłaszcza eksploatacji w warunkach zagrożenia tąpaniami, nadmiernymi ciśnieniami górotworu oraz eksploatacji pod obiektami powierzchniowymi.
+Z biegiem lat jego zainteresowania skoncentrowały się wokół problemów zwalczania zagrożeń naturalnych (litosferycznych) w górnictwie podziemnym, a w szczególności wstrząsów górotworu i tąpań oraz stateczności wyrobisk podziemnych.
+W 1971 roku na podstawie rozprawy "Stan naprężenia i odkształcenia zamrożonego górotworu w otoczeniu szybu jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 1972 objął etat docenta.
 W 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.
@@ Linia 36: / Linia 46: @@
 W latach  1978-1982 był zastępcą dyrektora, a w latach 1982–1985 dyrektorem Instytutu Mechaniki Górniczej Wydziału Górniczego.
-W latach 1980-1997 był naczelnym redaktorem wydawnictw uczelnianych AGH (1980-1997).
+W latach 1980-1997 był redaktorem naczelnym Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH.
 W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.
+Był kierownikiem Zespołu Doradców w Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach.
+Profesor w Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG.
+Autor około 200 publikacji, w tym kilku książek i kilkunastu patentów.
-Kierownik Zespołu Doradców w Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach; profesor w Centrum Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa EMAG.
+Promotor prac doktorskich.
-Przewodniczący wielu rad nadzorczych i naukowych. Członek wielu stowarzyszeń, komitetów polskich i międzynarodowych, m.in. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Międzynarodowego Biura Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Zespołu ds. Ratownictwa Górniczego. Redaktor naczelny Uczelnianych Wydawnictw Naukowo-Dydaktycznych AGH.
+Jest uznanym ekspertem z zakresu zagrożenia tąpaniami .
-Autor ponad 150 publikacji, w tym kilku książek. Autor kilkunastu patentów. Promotor prac doktorskich.
+W 2007 roku przeszedł na emeryturę pracując nadal w Instytucie Techniki Górniczej KOMAG.
-Źródło:
-* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 154, portr.
+Członek wielu stowarzyszeń, komitetów polskich i międzynarodowych, m.in. Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Międzynarodowego Biura Mechaniki Skał, Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Zespołu ds. Ratownictwa Górniczego.
+W latach 1991-1997 był członkiem Komitetu Badań Naukowych oraz przewodniczącym lub członkiem Rad Nadzorczych: KGHM Polska Miedź S.A. (1991-1993), Zakładu Maszyn Górniczych „Glinik” Sp. z o.o. (1997-1999) Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. (1993-1998, 2003-2015,), Bytomskiej Spółki Węglowej S.A. (1998-1999) i Rudzkiej Spółki Węglowej S.A. (1999-2002). Rady Nadzorczej i Rady Naukowej KGHM CUPRUM Sp. z o.o. CBR we Wrocławiu (1993–2006) i Wyższego Urzędu Górniczego.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Srebrny Krzyż Zasługi]],  [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],
+[[Srebrny Krzyż Zasługi]],  [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda Naukowa im. W. Budryka II stopnia, tytuł Zasłużony Racjonalizator Produkcji, Złota Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego", Brązowy Medal dla Obronności Kraju, Generalny Dyrektor Górniczy I, II i III stopnia, Odznaka Honorowego Ratownika Górniczego, Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Odznaka Zasłużonego Działacza SITG, Honorowa Odznaka Zasłużony dla Rudzkiej Spółki Węglowej, Odznaka "Za Pracę Społeczną i Zawodową dla Górnictwa Ziemi Krakowskiej", trzykrotnie "Zasłużony dla Górnictwa" wielokrotnie Nagroda Ministra, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH.
-Nagroda Naukowa im. W. Budryka II stopnia 1969, Srebrny Krzyż Zasługi 1971, tytuł Zasłużony Racjonalizator Produkcji 1972, Złota Odznaka Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego 1973, Brązowy Medal dla Obronności Kraju 1974, Krzyż Kawalerski OOP 1977, stopień dyrektora górniczego I i III stopnia 1977, Odznaka Honorowego Ratownika Górniczego 1977, Złota Odznaka Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej 1979, Medal KEN 1982, stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia 1983, Krzyż Oficerski OOP 1985, stopień generalnego dyrektora górniczego I stopnia1992, Odznaka Zasłużonego Działacza SITG 1992, Honorowa Odznaka Zasłużony dla Rudzkiej Spółki Węglowej 2000, Odznaka Za Pracę Społeczną i Zawodową dla Górnictwa Ziemi Krakowskiej 2001, Krzyż Komandorski OOP 2002, Zasłużony dla Górnictwa 1977, 1983, 1992, 12-krotnie nagrody Ministra, wielokrotnie nagrody Rektora AGH.
+==== Bibliografia publikacji ====
+https://badap.agh.edu.pl/autor/kleczek-zdzislaw-001636
-==== Bibliografia publikacji ====
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 69: / Linia 78: @@
 ==== Książki ====
-* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. ?????. Pion górniczy?????. Kraków 1979, s. ?????
+* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 132
 * Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 47, 62, 72, 78, 117, 120, 137, 140, 141
-* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ????
+* [Skład Osobowy AGH … 1961/62]. Kraków 1964, s. 25
-* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. ??????
+* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 95, 101, 104, 109, 113, 120, 126, 197
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 154-155, [foto]
-==== Artykuły ====
-*
 ==== Inne ====
@@ Linia 86: / Linia 91: @@
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 16.03.2021</span>'''''
+'''''<span style="color:red;">stan na dzień 21.03.2023</span>'''''