Danuta Maria Kisielewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 45 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=19 listopada 1942
|birth_date=19 listopada 1942
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=Fizyka, Fizyka cząstek elementarnych
|function=Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
}}
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
{{Funkcja
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
|Jednostka=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
|Rok_od=1993
|Rok_od=1993
|Rok_do=1996
|Rok_do=1996
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
|Jednostka=Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej
Linia 26: Linia 28:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


.................
Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.
Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.


W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.  
W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.  


w 1965 roku rozpoczęła pracę w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] Akademii Górniczo–Hutniczej. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza, który oprócz wielu zasług, był propagatorem rozwoju nauk podstawowych w tej uczelni. W szczególności zainicjował badania w dziedzinie fizyki cząstek elementarnych, dając początek liczącej się w chwili obecnej w świecie grupie fizyki cząstek na AGH. Eksperymenty fizyki cząstek wymagają użycia akceleratorów oraz niezwykle kosztownych detektorów, dlatego prowadzone są przez wielkie współprace międzynarodowe.
w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w [[Instytut Techniki Jądrowej|Instytucie Techniki Jądrowej]] Akademii Górniczo–Hutniczej. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza.
Stopień doktora uzyskała w 1972 roku, a stopień doktora habilitowanego w 1985 roku nadała jej rada wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W 1991 roku uzyskała tytuł profesora nauk fizycznych.


W 1972 roku na podstawie pracy "Analiza spinowa rezonansu Y*+(1385) produkowanego w oddziaływaniach [pi]+p przy 8 GeV/c i K-p przy 10 GeV/c", napisanej pod kierunkiem profesora Kacpra Zalewskiego na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, uzyskała stopień doktora.


W 1985 roku na Wydziale Matematyki i Fizyki UJ uzyskała stopień doktora habilitowanego.


W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie. Z inicjatywy prof. Danuty Kisielewskiej zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata. W 2012 r. grupa naukowców z AGH znalazła się w gronie odkrywców bozonu Higgsa, cząstki poszukiwanej od 30 lat, mającej fundamentalne znaczenie w Modelu Standardowym oddziaływań. Istnienie tej cząstki, potwierdziło mechanizm nadawania cząstkom elementarnym masy, proponowany przez Petera Higgsa, za co w 2013 r. otrzymał on Nagrodę Nobla.
15 lutego 1991 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH, a 27 grudnia tego roku tytuł profesora nauk fizycznych.


W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów, dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012) i przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych, przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.
W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów (1990 - 1993, 1999 - 2002 i 2002 - 2006),  kierownikiem Katedry Oddziaływam  i Detekcji Cząstek WFiIS (2006 - 2010), dziekanem [[Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej|Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej]] (1993–1996, 1996-1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012),                                                przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych.


W 1967 r. odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 r. i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.
W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.


Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN). Jej dorobek publikacyjny to autorstwo i współautorstwo ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych. Specyfika badań w zakresie fizyki cząstek elementarnych oraz reguły sygnowania prac przez wszystkich członków kolaboracji powodują, że są to publikacje z udziałem licznej grupy autorów, ale w powstaniu wielu z nich prof. Danuta Kisielewska miała znaczącą rolę.
Z jej inicjatywy zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata.


Prof. Danuta Kisielewska została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH.
W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.


...................
Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).  
 
W działalności poza uczelnianej była: przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.
 
10 kwietnia 2019 roku  podczas uroczystego posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej otrzymała godność Profesora Honorowego AGH.
 
Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]]. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH. W 2019 roku otrzymała Nagrodę Premiera RP, Nagroda im. prof. Antoniego Hoborskiego "Diamentowa Kula"


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-01533
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-001533


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 39, [foto]
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 25, 43, 48, 64, [foto]
* Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 20, 22, 24, 42, 45, 53, 60, 70, 72, 83
* Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
* [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
* [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]
* Wręczenie godności Profesora Honorowego AGH. ''Biuletyn AGH'' 2019, nr 136, s. 18-19, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


==== Inne ====
* Kisielewska D.: Moi nauczyciele matematyki (i nie tylko). Rozm. O. Ślizień. ''Biuletyn AGH'' 20022, nr 177, s. 16-17, [foto]
* https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-danuta-kisielewska/
* Nagrody Premiera RP dla naukowców AGH. ''Biuletyn AGH'' 2019, nr 143, s. 38
 
* Nowe władze Uczelni. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1996, nr 30/31, s. 18-19, [foto]
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 28.11.2018], s. 1, 4-5, 23


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.03.2023</span>'''''


{{DEFAULTSORT:Kisielewska, Danuta Maria}}
{{DEFAULTSORT:Kisielewska, Danuta Maria}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:18, 22 mar 2023

Danuta Maria Kisielewska
Danuta Kisielewska.jpg
Nazwisko Kisielewska
Imię / imiona Danuta Maria
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia 19 listopada 1942
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności Fizyka, Fizyka cząstek elementarnych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1999)
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19931996
DziekanWydział Fizyki i Techniki Jądrowej19961999

Prof. dr hab. Danuta Maria Kisielewska (1942-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka cząstek elementarnych

Nota biograficzna

Urodziła się 19 listopada 1942 roku w Krakowie.

W 1965 roku ukończyła fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

w 1965 roku rozpoczęła pracę jako asystent stażysta w Instytucie Techniki Jądrowej Akademii Górniczo–Hutniczej. Następnie jako starszy asystent pracowała w Zakładzie Fizyki Jądrowej ITJ. Działalność naukową rozpoczęła w zespole prof. Mariana Mięsowicza.

W 1972 roku na podstawie pracy "Analiza spinowa rezonansu Y*+(1385) produkowanego w oddziaływaniach [pi]+p przy 8 GeV/c i K-p przy 10 GeV/c", napisanej pod kierunkiem profesora Kacpra Zalewskiego na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, uzyskała stopień doktora.

W 1985 roku na Wydziale Matematyki i Fizyki UJ uzyskała stopień doktora habilitowanego.

15 lutego 1991 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH, a 27 grudnia tego roku tytuł profesora nauk fizycznych.

W trakcie pracy zawodowej była kolejno: kierownikiem Samodzielnej Pracowni Fizyki Jądrowej Wysokich Energii, kierownikiem Zakładu Fizyki Cząstek Elementarnych i Detektorów (1990 - 1993, 1999 - 2002 i 2002 - 2006), kierownikiem Katedry Oddziaływam i Detekcji Cząstek WFiIS (2006 - 2010), dziekanem Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej (1993–1996, 1996-1999), członkiem Senatu AGH (1993–2012), przewodniczącą Senackiej Komisji Badań Naukowych.

W latach 1984–2014 reprezentowała zespół z AGH w Radzie Współpracy Eksperymentu ZEUS prowadzonego na akceleratorze HERA w DESY (Deutsches Elektronen-Synchrotron) w Hamburgu. Znacząca pozycja jej grupy w tym eksperymencie zaowocowała przystąpieniem do następnego światowego przedsięwzięcia, jakim była budowa akceleratora LHC (Large Hadron Collider) w Europejskim Ośrodku Badań Jądrowych CERN w Genewie.

Z jej inicjatywy zespół z Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej przystąpił do prac związanych z budową akceleratora i detektorów dla eksperymentu ATLAS, a także prowadził badania w kolaboracji ponad 200 laboratoriów świata.

W 1967 roku odbyła staż naukowy w Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej, w latach 1972/1973 staż w Instytucie Fizyki Wysokich Energii Austriackiej Akademii Nauk w Wiedniu, pobyt w Instytucie Fizyki i Astrofizyki im. Maxa Plancka w Monachium (1978/1979), pobyt (1986/1987) w DESY, stypendium Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w DESY w 1993 roku i wielokrotne późniejsze wizyty z racji koordynacji prac kierowanego przez nią zespołu w laboratoriach CERN i DESY.

Znacząca pozycja prof. Danuty Kisielewskiej w międzynarodowym gronie fizyków cząstek pozwoliła na udział jej zespołu w dwóch wiodących światowych eksperymentach (ZEUS na akceleratorze HERA w DESY i ATLAS na LHC w CERN).

W działalności poza uczelnianej była: przewodniczącą Sekcji Fizyki Jądrowej i Cząstek Elementarnych w Komitecie Fizyki PAN (1999–2010), członkiem Komisji Współpracy z Ośrodkiem Niemieckiego Synchrotronu Elektronowego (DESY) i przewodniczącą Komisji Współpracy z Zagranicą w Zakresie Badań i Technologii przy Radzie ds. Atomistyki, członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów (2007–2014), przewodniczącą Sekcji Fizyki w Komitecie Badań Naukowych, przewodniczącą Panelu ST2 Narodowego Centrum Nauki, przewodniczącą zespołu ewaluacji w Komitecie Ewaluacji Badań Naukowych ds. fizyki i astronomii.

10 kwietnia 2019 roku podczas uroczystego posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej otrzymała godność Profesora Honorowego AGH.

Jest autorem i współautorem ponad 1000 publikacji w renomowanych światowych czasopismach fizycznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej. Za działalność naukową uzyskała trzy nagrody Państwowej Agencji Atomistyki, dwie nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (w tym jedną za całokształt) i ponad 20 nagród rektora AGH. W 2019 roku otrzymała Nagrodę Premiera RP, Nagroda im. prof. Antoniego Hoborskiego "Diamentowa Kula"

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kisielewska-danuta-001533

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 39, [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 25, 43, 48, 64, [foto]
  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s. 20, 22, 24, 42, 45, 53, 60, 70, 72, 83
  • Pollesch K. K.: Ludzie AGH '99. Kraków 1999, 62, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 188
  • [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 1967, s. 81
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 100
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 149, [foto]
  • Wręczenie godności Profesora Honorowego AGH. Biuletyn AGH 2019, nr 136, s. 18-19, [foto]

Artykuły

  • Kisielewska D.: Moi nauczyciele matematyki (i nie tylko). Rozm. O. Ślizień. Biuletyn AGH 20022, nr 177, s. 16-17, [foto]
  • Nagrody Premiera RP dla naukowców AGH. Biuletyn AGH 2019, nr 143, s. 38
  • Nowe władze Uczelni. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996, nr 30/31, s. 18-19, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.11.2018], s. 1, 4-5, 23

stan na dzień 22.03.2023