Marian Skup: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 12: Linia 12:
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name=
|image=
|native_name_lang=
|native_name_lang=
|image_size=
|image_size=
Linia 41: Linia 42:
|website=
|website=
|footnotes=
|footnotes=
|image=
|spouse=
|spouse=
|children=
|children=
Linia 55: Linia 55:
Ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 roku założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.  
Ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 roku założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.  


W latach 1946–1949 prowadził wykłady na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG z zakresu gospodarki sprzętem.
W latach 1946–1949 prowadził wykłady na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej z zakresu gospodarki sprzętem.
W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, od 1958 roku jako docent.
 
W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla.  
Następnie pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, od 1958 roku jako docent.  


W 1963 roku przeszedł na emeryturę.
W 1963 roku przeszedł na emeryturę.
Linia 62: Linia 64:
W 1929 roku wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę "Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej", oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.
W 1929 roku wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę "Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej", oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 191
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 191
 
====Artykuły====
 
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 400
{{DEFAULTSORT:Skup, Marian }}
{{DEFAULTSORT:Skup, Marian }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 15:32, 12 gru 2017

Marian Skup
Nazwisko Skup
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 8 lipca 1886
Miejsce urodzenia Galicynów
Data śmierci 10 kwietnia 1969
Miejsce śmierci Sosnowiec
Dyscyplina/specjalności inżynieria górnicza
Wydział Wydział Górniczy



Doc. inż. Marian Skup (1886–1969)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 8 lipca 1886 roku w Galicynowie na Mazowszu, zmarł 10 kwietnia 1969 roku w Sosnowcu.

Ukończył gimnazjum w Siedlcach. Rozpoczął studia studia w Instytucie Politechnicznym w Warszawie, przerwał je jednak z powodu strajku szkolnego. W latach 1906–1912 studiował w AG w Leoben. Następnie do 1938 roku pracował w kopalni węgla "Kazimierz" w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1934 roku założył pierwszą w polskim przemyśle skrzynkę pomysłów, w której zbierano projekty usprawnień. Zajmował się też sprawami właściwej organizacji pracy w górnictwie.

W latach 1946–1949 prowadził wykłady na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej z zakresu gospodarki sprzętem.

W latach 1950–1953 przebywał służbowo w Belgii, gdzie zapoznał się z metodami podziemnej gazyfikacji węgla. Następnie pracował w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, od 1958 roku jako docent.

W 1963 roku przeszedł na emeryturę.

W 1929 roku wynalazł przenośnik hamujący, służący do odstawy węgla w wyrobisku o dużym nachyleniu. Opracował też sposób podsadzania wyrobisk podsadzką hydrauliczną, tłoczoną ciśnieniem. Opublikował broszurę "Ewidencja inwentarza podziemnego w gospodarce kopalnianej", oraz kilkanaście artykułów w czasopismach fachowych na temat techniki produkcji i organizacji pracy w górnictwie.

Źródła do biogramu

Książki

  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 191

Artykuły

  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 400