Jan Szlązak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Stanisławów
|birth_place=Stanisławów
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
|function=wiceminister Gospodarki w latach 1997–2000
|function=Wiceminister Gospodarki (1997–2000)
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi,  Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi,  Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
Linia 17: Linia 17:
}}
}}
Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Szlązak''' (1942–)   
Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Szlązak''' (1942–)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
 
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 5 listopada 1943 roku w Stanisławowie.
Urodził się 5 listopada 1942 roku w Stanisławowie.


W 1966 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.
W 1966 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.


Po ukończeniu studiów  rozpoczął pracę Kopalni Węgla Kamiennego „Zabrze”. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni.  
Po ukończeniu studiów  rozpoczął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego „Zabrze”. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.
 
W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych wówczas akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.
 
Równolegle do pracy w przemyśle prowadził działalność naukowo–dydaktyczną.  


W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ uszczelniania chodników przyścianowych na przepływ powietrza przez zroby", obronionej na Wydziale Górniczym AGH uzyskał doktorat.
W latach 1993-1997 kierował Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.


Od stycznia 1998 roku był pracownikiem naukowo–dydaktycznym AGH, zatrudnionym na stanowisku adiunkta kierownika Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonimii w Górnictwie.  
Równolegle z pracą w przemyśle prowadził działalność naukowo–dydaktyczną.  


[[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]].  
W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ uszczelniania chodników przyścianowych na przepływ powietrza przez zroby", obronionej na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał doktorat.


W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych.
Od stycznia 1998 roku był pracownikiem naukowo–dydaktycznym AGH. W latach 1998-2005 był adiunktem i kierownikiem Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie Katedry Górnictwa Podziemnego [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]].  


W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Od kwietnia 2003 roku do września 2007 roku pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.


W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.  
W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.  


Do 2005 roku pełnił także funkcję kierownika Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie.
W latach 1997-2000 pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami”.
 
Od kwietnia 2003 roku do września 2007 roku pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
 
Od 15 marca 2010 roku pracuje w Instytucie Eksploatacji Złóż, Wydz. Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełni funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu ds. Nauki.
 
W latach 1993-1997 kierował zarządzał Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.
 
 
W latach 1997-2000 pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami” (cytat z uzasadnienia).


W okresie od sierpnia 2000 roku do 30 kwietnia 2002 roku pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.
W okresie od sierpnia 2000 roku do 30 kwietnia 2002 roku pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.


Od 15 marca 2010 roku zatrudniony w Instytucie Eksploatacji Złóż Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu ds. Nauki. Od października 2013 roku pełnił funkcję Kierownika Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa na wydziale.


Autor ponad 100 publikacji, kilku patentów i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego.


Prof. Szlązak jest promotorem trzech obronionych prac doktorskich i kilkudziesięciu prac magisterskich. Jest współautorem kilku wdrożonych patentów, autorem lub współautorem kilku monografii i podręczników akademickich oraz ponad stu publikacji naukowych i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego. Prof. Szlązak jest specjalistą w dziedzinie aerologii górniczej, bezpieczeństwa pracy i ratownictwa górniczego.
Promotor kilku prac doktorskich.
 
Prof. dr hab. inż. Jan Szlązak z dniem 01 września 2013r. objął kierownictwo Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa.
 
///////////////////////////
 
Zarządzającym DG Scorpion jest Prof. dr hab. inż. Jan Szlązak
 
 
 
 
 
Od 21 listopada 1997r. do 15 maja 2000r. pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki w rządzie Jerzego Buzka. W okresie od sierpnia 2000r. do 30 kwietnia 2002r. prof. Szlązak pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON". Równolegle do pracy w przemyśle prof. Jan Szlązak prowadził działalność naukowo – dydaktyczną. W grudniu 1980r. obronił pracę doktorską na Wydziale Górniczym AGH w Krakowie. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskał w październiku 2000r. również w AGH.
 
 
 
 
Od kwietnia 2003r. do września 2007r. prof. Szlązak pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.  Do 2005r. pełnił także funkcję kierownika Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie.
 
 
Od 15 marca 2010r. do 30 września 2013 pracował w Instytucie Eksploatacji Złóż, Wydz. Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełnił funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu ds. Nauki.
 
Od października 2013 roku do nadal pełni funkcję Kierownika Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa na ww. wydziale.  
 
 
 
 


Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]],  [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]]
[[Złoty Krzyż Zasługi]],  [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]], Nagroda Czarny Diament, Sztandar Pracy II klasy


Laureat nagrody Czarny Diament — 2000; Sztandar Pracy II klasy 1987
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/szlazak-jan-03806
https://badap.agh.edu.pl/autor/szlazak-jan-003806


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 104: Linia 64:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 144
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ????????
* [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 536
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]
Linia 116: Linia 76:
==== Inne ====
==== Inne ====


* DG Scorpion | Doradztwo Gospodarcze Scorpion [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w:http://dgscorpion.pl/
* DG Scorpion | Doradztwo Gospodarcze Scorpion [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: http://dgscorpion.pl/
* Jan Szlązak – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Szl%C4%85zak
* Jan Szlązak – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Szl%C4%85zak
* Prof. Jan Szlązak - Politechnika Śląska [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://www.polsl.pl/Wydzialy/RG/RG3/Strony/ProfJanSzl%C4%85zak.aspx
* Prof. Jan Szlązak - Politechnika Śląska [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://www.polsl.pl/Wydzialy/RG/RG3/Strony/ProfJanSzl%C4%85zak.aspx




Linia 127: Linia 85:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 12.03.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 09:21, 23 maj 2023

Jan Szlązak
Jan Szlazak.jpg
Nazwisko Szlązak
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 5 listopada 1942
Miejsce urodzenia Stanisławów


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
Pełnione funkcje Wiceminister Gospodarki (1997–2000)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi

Dr hab. inż., prof. AGH Jan Szlązak (1942–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 5 listopada 1942 roku w Stanisławowie.

W 1966 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego „Zabrze”. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.

W latach 1993-1997 kierował Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.

Równolegle z pracą w przemyśle prowadził działalność naukowo–dydaktyczną.

W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ uszczelniania chodników przyścianowych na przepływ powietrza przez zroby", obronionej na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał doktorat.

Od stycznia 1998 roku był pracownikiem naukowo–dydaktycznym AGH. W latach 1998-2005 był adiunktem i kierownikiem Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie Katedry Górnictwa Podziemnego Wydziału Górniczego.

W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Od kwietnia 2003 roku do września 2007 roku pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1997-2000 pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami”.

W okresie od sierpnia 2000 roku do 30 kwietnia 2002 roku pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.

Od 15 marca 2010 roku zatrudniony w Instytucie Eksploatacji Złóż Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu ds. Nauki. Od października 2013 roku pełnił funkcję Kierownika Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa na wydziale.

Autor ponad 100 publikacji, kilku patentów i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego.

Promotor kilku prac doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Nagroda Czarny Diament, Sztandar Pracy II klasy

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/szlazak-jan-003806

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 144
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
  • [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 536
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]

Artykuły

  • Szlązak J.: Wywiad z profesorem Janem Szlązakiem. Rozm. Cz. Ochab. Vivat Akademia : AGH 2011, nr 6, s. 60-62, [foto]

Inne


stan na dzień 12.03.2021